Na de lugubere vondst van tientallen slachtoffers na een drugsoorlog in de muren van een drugspand wordt de jonge FBI-agente Kate Macy gescheiden van haar partner. Gerekruteerd door de CIA wordt ze gekozen om te helpen bij een speciale taskforcemissie om dieper in de oorlog tegen de drugs te duiken. Onder leiding van Matt Graves en de mysterieuze Alejandro gaat zij op zoek naar de tunnel die een grote rol speelt in het drugsprobleem en die hen zal leiden naar Mexico om een grote drugsbaas te elimineren. Kate kan alleen niet vermoeden dat zij maar een pion is in deze verdorven wereld en uiteindelijk gedwongen zal worden om al haar kennis aan te spreken en alles in twijfel te trekken waarin zij tot dan toe geloofde.

Denis Villeneuve is een snel rijzende ster onder de regisseurs in Hollywood. De geboren Canadees brak in het begin van dit decennium door met het ronduit geniale Incendies, dat niet voor niets een Oscarnominatie kreeg voor Beste Buitenlandse Film. Hij wist daarna gelukkig uiterst productief te blijven. Opvallend is dat hij hierbij zowel naam maakt bij het grote publiek met een toegankelijke film als Prisoners, als bij critici met een arthouse-klassieker in de dop als Enemy. Het is iets wat in ‘het wereldje’ ook niet onopgemerkt bleef en daardoor is hij gestrikt voor de aanstaande Blade Runner-sequel en wordt zijn naam zelfs in verband gebracht met een volgende James Bond-film.

Voor zijn nieuwste film Sicaro mocht hij rekenen op de acteertalenten van Emily Blunt, Benicio Del Toro en Josh Brolin. Stuk voor stuk acteurs die zich in hun carrière hebben bewezen met een grote verscheidenheid aan rollen en de casting is dan ook een schot in de roos. Blunt is fenomenaal als de idealistische FBI-agente Kate Macy en Benicio Del Toro is eindelijk weer eens in een film te bewonderen die eer doet aan zijn kwaliteiten. Iedereen krijgt van Villeneuve dan ook uitgebreid de ruimte om te schitteren als zij ten strijde trekken in dit misdaadsdrama. Sicario houdt zich qua doelgroep tussen zijn afstandelijke (maar geniale) werk Enemy en het eerdere Prisoners in, waarbij hij in de laatste film al vroeg in zijn carrière het grote publiek leek te omarmen. Een concessie die vele talentvolle regisseurs wel lijken te moeten doen om hun grootse droomprojecten te verwezenlijken.

Lijken, want Sicario geeft nog maar eens aan dat een echt goede film zijn weg meestal wel vindt. Sicario is dan ook een zenuwslopende film, die aan het einde van het jaar in vele lijstjes terug te vinden zal zijn. De film knalt lekker binnen met een explosieve opening, waarbij de FBI een inval doet in een grote drugsvilla. Vervolgens neemt de film wat gas terug om het personage van Blunt verder uit te diepen. Dit alles begeleid door de prachtige cinematografie van Roger Deakins, waarbij vooral ook de prachtige luchtshots in het oog springen, en de broeierige soundtrack van Jóhann Jóhannsson. De film werkt vervolgens toe naar een vroeg eerste hoogtepunt als het nieuw geformeerde team richting grensstad Juarez trekt. De hier opgebouwde onderhuidse spanning is ongeëvenaard en toont nog maar eens het vakmanschap aan van Villeneuve.

Opvallend aan de film is dat Villeneuve de kijker betrekt in de onwetendheid van het personage van Blunt. Wat haar personage niet weet, weet je als kijker ook niet. Het zorgt ervoor dat je je soms afvraagt wat haar personage in een bepaalde situatie doet, maar dat is nou precies de betrokkenheid die Villeneuve lijkt te willen van de kijker. Want net als Kate Macy in de film, wil je als kijker zien waar de weg naartoe leidt en daardoor blijf je continu geboeid. Dat deze weg zich uitstrekt langs niet alleen grote belangen, maar ook persoonlijke belangen zorgt ervoor dat Macy uiteindelijk niet meer dan een pion blijkt in de strijd tegen de machtige drugswereld. Het tekent nog maar eens de harde realiteit van het grote probleem dat drugs voor onze wereld is.

Sicario is een zorgvuldig opgebouwde nagelbijter, waarbij regisseur Villeneuve kan rekenen op een uitmuntende cast en de cinematografie van Roger Deakins. Met haar rol van Kate Macy onderstreept Emily Blunt nog maar eens haar talent en het dan ook niemand verbazen als zij binnen afzienbare tijd tot de grote namen van Hollywood zal behoren. Sicario is daarnaast de film waarmee regisseur Villeneuve het niveau van ‘regisseur om in de gaten te houden’ definitief ontstijgt. Nu is het alleen nog te hopen dat hij zijn focus vooral houdt op dit soort eigenzinnige projecten en niet ten prooi valt aan het grote geld.