Vanaf 12 januari is BRIMSTONE in de bioscoop te bewonderen. Een mooie gelegenheid om regisseur Martin Koolhoven aan de tand te voelen over zijn duistere western.

We zitten dicht bij de landelijke première van Brimstone. Wel heeft de film al gedraaid in wat sneak previews, waardoor al wat recensies zijn verschenen. Hoe belangrijk is nieuw succes in Nederland voor jou?
De manier waarop ik Brimstone gemaakt heb, smaakt naar meer en wil ik hetzelfde nog een keer doen is het belangrijk dat ik genoeg mensen in Nederland meekrijg, zodat er een bodem ligt voor de verdere financiering. Dat gaat makkelijker als de film in Nederland succesvol is.

Wanneer is de film voor jou geslaagd?
Artistiek vind ik hem al geslaagd en het feit dat de film in competitie draaide van Venetië was ook een belangrijk compliment. Nu is het zaak dat iedereen die geld gestopt heeft in de film zijn geld ook terug krijgt; daar voel ik me wel een beetje verantwoordelijk voor. Gelukkig ziet dat er niet slecht uit.

De film was al in september van 2016 te zien op filmfestivals in Venetië en Toronto. Hebben de eerste reacties jou kijk op de film nog veranderd of juist onderstreept?
Eerder onderstreept. Het merendeel van de reacties waren positief, maar er waren ook mensen die de film te heftig vonden. Als je een film maakt die religie koppelt aan sex en geweld, weet je dat je controversieel gaat zijn, dus dat was geen verassing.

Zijn er al punten van kritiek geweest waarop je toch de behoefte voelde om de film nog aan te passen?
Als dat al gebeurt, dan gebeurt dat pas na een paar jaar, denk ik.

portretcredits: Joshua Rood

Er waren nogal wat problemen met de casting en financiering van Brimstone. Kun je stellen dat het gehele project jou eigenlijk meer dan zeven jaar van je leven heeft gekost?
Er waren niet echt problemen met de casting, dat ging uiteindelijk vrij makkelijk. Het probleem was dat de oorspronkelijke hoofdrolspeelster door privéomstandigheden moest afzeggen. Hierdoor ontstonden er meer problemen, uiteindelijk zelfs in de financiering. Maar eigenlijk heeft dat allemaal maar een week of twee geduurd; juist omdat casting géén probleem was. Brimstone was gewoon in allerlei opzichten een lastige film en eigenlijk net te groot voor ons om snel uit de grond te stampen. Ik heb zo’n 4 jaar geschreven, er is 2 jaar gefinancierd door Els Vandevorst en het kostte ook gewoon anderhalf jaar om de film te maken.

Is er een moment geweest dat je dacht ‘ik stop ermee!’?
Nee.

Met Brimstone laat je zien erg eigenzinnig te zijn en weinig concessies te doen betreft het eindproduct. Is dit voor jou een voorwaarde om alles uit jezelf te kunnen halen?
Voor deze film zeker. Mijn zakelijk partner en producent Els Vandevorst en ik waren van het begin af en er van bewust dat deze film nooit zou kunnen worden wat we voor ogen hadden, als we de touwtjes niet in handen konden houden.

In hoeverre zou je wel bereidt zijn consessies te doen als je hiermee de kans krijgt een volgend droomproject te verwezenlijken?
Dan is het al geen droomproject meer hè?
Ik kan daar niet echt een antwoord op geven. Brimstone was mijn droomproject en daar wilde ik geen concessies doen. Maar de eerlijkheid is dat ik tijdens het draaien toch hier en daar water bij de wijn heb moeten doen. Na de eerste draaiperiode bleek dat we teveel geld hadden opgemaakt en heb ik wat dure dingen moeten schrappen. Dan kun je gaan stampvoeten, maar feit is dat ik iets moest bedenken. Dus herschreef ik een aantal dure scenes, voor de tweede draaiperiode. De truc is dan het als een uitdaging te zien om het scenario te verbeteren en niet alleen maar wat goedkoper te maken.

Heb jij een persoonlijke band met het verhaal?
Jij denkt dat ik zeven jaar alles opzij zet als ik dat níet heb?

Onlangs verklaarde je dat in de Nederlandse filmwereld de ambitie is verdwenen. Hoe bedoelde je dit?
Het geldt natuurlijk niet voor iedereen, maar ik vind dat er veel mensen zijn die maken wat ze kunnen maken in plaats van wat ze willen of zelfs moeten maken. Je moet het jezelf niet te makkelijk maken.

Zijn er nog moderne Nederlandse regisseurs die jij bewondert?
Ik vind Paul Verhoeven en Alex van Warmerdam moderne regisseurs die ik bewonder.

Brimstone was wellicht als een droomproject voor jou, zijn er al nieuwe dromen en hoe levensvatbaar acht je die?
Ik heb een paar ideeën. Sommigen lijken levensvatbaar; anderen zijn heel duur. Ik ben nu bezig met eentje die te doen lijkt en ik denk na over de andere. Het succes van Brimstone bepaalt ook een beetje wat hierna kan en wat niet.

In ‘Van Liempt, één op één’ zagen we een prikbord met wat ogenschijnlijke gedachtenspinsels als ‘Soeriona naait Han & Carla’, ‘Han ziet zijn ketting’ en ‘Sa Lin blijkt een hoertje’. Begint er iets te kriebelen als je dit soort ideetjes krijgt of heb je dit doorlopend?
Gaat jullie geen bal aan! Beetje mijn kaartjes lezen!
Dit waren kaartjes voor een verhaal dat ik nu samen met Willem Bosch aan het uitwerken ben, niet zomaar losse ideetjes. Gelukkig zijn de kaartjes nu al achterhaald en de namen allemaal veranderd!

Wanneer kijk je voor jou gevoel terug op een geslaagde carrière? Wat wil je daarvoor nog gedaan of bereikt hebben?
Ik weet het niet zo goed. Ik denk dat je terug wil kijken met het idee dat je genoeg goede films hebt gemaakt. Voorlopig kan ik alleen maar naar de toekomst kijken en proberen steeds beter te worden.