De hoogzwangere Samia gaat van deur tot deur, op zoek naar werk. Nu ze ongewenst zwanger is, is ze niet meer welkom in haar dorp en zoekt ze in Casablanca een tijdelijke verblijfplaats totdat haar kind is geboren. Maar makkelijk gaat dat niet en Samia lijkt bij niemand welkom. Ook niet bij de alleenstaande moeder Abla die haar in eerste instantie de deur wijst. Maar als Abla s’avonds uit haar raam kijkt en ziet dat Samia op straat moet slapen, strijkt ze over haar hart om haar toch, zij het voor één nachtje, een plek aan te bieden. Samia is haar dankbaar, maar Abla is erg op zichzelf en hoopt dat Samia de volgende ochtend weer snel zal vertrekken. Toch ontstaat er tussen de twee een bijzondere band die de twee vrouwen, en het achtjarige dochtertje van Abla, dichterbij elkaar brengt. Als de vrouwen een paar dagen met elkaar optrekken, beseffen ze dat ze elkaar harder nodig hebben dan ze in eerste instantie gedacht hadden en weten ze steeds meer steun bij elkaar te vinden die ze allebei hard nodig hebben in een wereld die hen beiden niet gunstig gezind is.

Het is op zich best bijzonder te noemen dat filmmaker Maryan Touzani het voor elkaar heeft kregen om haar debuutfilm Adam gefinancierd te krijgen in Marokko. Het is in Marokko tenslotte ‘not done’ dat vrouwen seks hebben voor het huwelijk. Laat staan dat ze bovendien ook nog zwanger worden. En dat is nou juist precies waar het prachtig geacteerde Adam om draait. Touzani zelf vond de goedkeuring ook bijzonder, al wijdt ze het zelf aan het feit dat ze de controverse niet perse opzocht met haar film, maar vooral vragen stelt over een gevoel onderwerp waar zoveel vrouwen en kinderen in haar thuisland mee te maken hebben. Vrouwen worden tenslotte verstoten als de familie achter de ongewenste zwangerschap komt en de kinderen die daar uit voortvloeien zijn, door het gebrek van een vader, gebrandmerkt voor het leven. Met haar film Adam geeft ze een prachtig kijkje in die onverteerbare strubbeling.

Adam begint klein en ingetogen als we over de schouder van Samia, een pracht rol van actrice Nisrin Erradi, meekijken als ze zwerft door de straten van Casablanca. Ze zoekt werk, lijkt geluk te hebben als ze een baantje vindt bij een kapsalon, maar haar vraag of er ook een slaapplaats gaat net een stap te ver. De camera zit op dat moment nog dicht op de huid van Samia, maar stapt steeds verder van haar weg terwijl ze van deur tot deur gaat. Ongetwijfeld symbolisch bedoelt omdat ook haar zoektocht steeds groter en groter lijkt te worden. Uitzichtloos haast. Totdat ze aanklopt bij Abla en eindelijk een plek heeft om te kunnen rusten. Met veel vreugde gaat dat niet. Abla heeft zichtbaar haar eigen problemen. Dat ze als alleenstaande moeder haar kleine bakkerijtje probeert te runnen is één van die problemen die haar zichtbaar getekend heeft voor het leven. Touzani, ook verantwoordelijk voor het script, wijdt er niet teveel worden aan. In plaats daarvan laat ze het sterke acteerwerk van actrice Lubna Azabal voor zichzelf spreken. Een keuze die bijzonder krachtig uitpakt.

Adam is een verhaal met weinig woorden, maar door het prachtige acteerwerk van Azabel en Erradi wordt er toch een hoop verteld. De vrouwen groeien naar elkaar toe, hebben elkaar nodig en herkennen hun eigen problemen bij de ander. Beetje bij beetje openen ze zich voor elkaar, maar belangrijker nog, vooral voor zichzelf. Adam ontvouwt zich langzaam, maar weet door de prachtig ingetogen aanpak bijzonder veel indruk te maken. Dat er een moeilijk omslagpunt ophanden is, de uiteindelijke bevalling, is voelbaar. Maar wat Samia uiteindelijk zal doen met haar kind niet. Zal ze hem of haar afstaan ter adoptie om zo terug te kunnen keren naar haar dorp en haar oude leventje? Of heeft Abla, zelf alleenstaand moeder, haar andere inzichten gegeven? En hoe zit het met Abla? Blijft haar leven gesloten of zal ze zich meer openen voor de buitenwereld? Adam geeft uiteindelijk misschien niet alle antwoorden, maar dat geeft niet. De vragen blootleggen maakt de film nou juist zo sterk.

Extra’s: Helaas zijn er geen toevoegingen te vinden op de dvd-uitgave van Adam. De schijf moet het enkel doen met de bioscooptrailer van de film.

Adam is een verhaal met weinig woorden, maar juist daarom een bijzonder sterke film. Filmmaker Maryam Touzani laat haar personages vooral spreken door sterk acteerwerk waardoor de boodschap over eenzaamheid, onverwachte steun en levensbepalende beslissingen nog beter bij de kijker aankomt. Adam is een film met een boodschap over de keiharde werkelijkheid in Marokko waar vrouwen en kinderen nog dagelijks mee te maken hebben, maar Touzani kiest er bewust voor om niet de controverse op te zoeken. In plaats daarvan stelt ze vooral vragen. Vragen die ze een gezicht weet te geven door twee kanten van de problematiek te belichten met dank aan haar twee uitmuntende hoofdrolspeelsters Lubna Azabel en Nisrin Erradi. Adam maakt juist daardoor bijzonder veel indruk.

Met dank aan Cinéart Nederland voor het recensie-exemplaar.