2563. Na een grote oorlog is de aarde voor een groot deel verwoest. Op de schroothoop van Iron City is dokter Dyson Ido altijd opzoek naar onderdelen om cyborgs te kunnen repareren. Op een dag vindt hij delen van een vrouwelijke cyborg, waarvan het menselijke brein nog perfect intact blijkt te zijn. Ido herbouwt de cyborg, die geen herinneringen heeft aan haar verleden, en noemt haar “Alita” naar zijn overleden dochter. Alita raakt bevriend met een tienerjongen genaamd Hugo, die ervan droomt om naar de rijke luchtstad Zalem te verhuizen. Hij introduceert haar in sport Motorball. Alita ontdekt dat Ido een Hunter-Warrior is nadat ze hem op een avond is gevolgd en hij drie cyborg-moordenaars is tegengekomen. Als hij gewond raakt reageert Alita instinctief en blijkt dat Zalem lang niet zo zalig is als iedereen denkt.

Er wordt tegenwoordig van alles uit de kast getrokken om mensen naar de bioscopen te trekken. Zo wordt Alita: Battle Angel met veel bombarie aangekondigd als de nieuwe film van James Cameron. Het is een naam die natuurlijk direct tot de verbeelding spreekt, maar ondanks dat het screenplay afkomstig is van zijn hand en hij optreedt als producent is hij hier niet verantwoordelijk voor de regie. Het is een wat misleidend trucje dat we onlangs ook zagen met Mortal Engines. Echter, Cameron is dusdanig druk in de weer met zijn Avatar-vervolgen dat hij het stokje over heeft gedragen aan Robert Rodriguez. Een opvallende keuze, want ondanks vreemde uitstapjes als Spy Kids is hij toch vooral bekend van zijn bloederige films. De invloed van Cameron is dan ook goed voelbaar. De film is namelijk voorzien van oogstrelende special-effects, een kenmerk van Cameron, en is daarnaast voorzien van een redelijke sterrencast. Zo wordt Alita gespeeld door actrice Rosa Salazar en wordt zij bijgestaan door onder andere Christoph Waltz, Jennifer Connelly, Jackie Earle Haley en de voor een Oscar genomineerde Mahershala Ali.

De basis van Alita ligt in de grafische novelles van schrijver Yukito Kishiro. Hij zag zijn werk al in 1993 getransformeerd worden tot Gunnm, een manga film. Waar dit bronmateriaal veelal uitblonk in prachtige werelden en diepere lagen wordt Alita: Battle Angel veel te kinderlijk gebracht. Het is nog het beste te beschrijven als een film met een heel hoog Disney-gehalte waar James Cameron overheen heeft gekotst. Vooral voor mensen die bekend zijn met het werk van Kishiro zal de film dan ook uitdraaien op een teleurstelling. Wat ook niet helpt is dat de film flink de tijd neemt om alle karakters uit te diepen en er zelfs nog een heuse romantische draai aan wordt gegeven. Het zorgt ervoor dat de film maar niet op gang wil komen. En dan is er natuurlijk nog Alita zelf, een personage waarbij motion capture en CGI samenkomen. Hoewel het misschien technisch hoogstaand is, heb je als kijker moeite om te wennen aan een computer gegenereerde cyborg die tussen de echte mensen loopt. Het stadium van fotorealisme wordt nog steeds (net) niet gehaald en daardoor oogt het allemaal toch wat onnatuurlijk, wat dan weer zorgt dat je niet lekker in de film geraakt.

Toch schakelt de film in het tweede uur een paar versnellingen op. Het is dan weer jammer dat daarbij werkelijk elk denkbaar cliché van stal wordt gehaald. Het is mede verantwoordelijk voor een chaotisch verloopt, waarbij je al snel de bomen door het bos niet meer zal zien. Maar toch, buiten het feit dat het verhaal echt aan alle kanten rammelt weet de film uiteindelijk best goed te vermaken en dat is uiteindelijk natuurlijk wel waarvoor je een film als deze gaat kijken. Laatste minpunt is dat de wens voor een vervolg niet bepaald onder stoelen of banken wordt gestoken. Het is jammer dat men tegenwoordig zo te werk gaat. Zo eindigt Alita: Battle Angel vrij abrupt en is het altijd nog maar de vraag of die tweede film er ooit zal komen. Enerzijds zal dit afhankelijk zijn van hoe goed de kassa zal gaan rinkelen en daarnaast is Cameron volledig toegewijd aan zijn Avatar-project en het is nog maar de vraag of iemand over een paar jaar nog zit te wachten op een vervolg op deze film.

Alita: Battle Angel is een vermakelijke film geworden met een hoog Disney-gehalte voorzien van een hele dikke James Cameron saus. Het zorgt ervoor dat de film vooral als vermaak aanvoelt voor een jeugdige doelgroep, dat terwijl je iets anders zou verwachten met een regisseur als Robert Rodriguez als regisseur. Hij laat hier een nogal softe aanpak te zien en wat dan ook niet helpt is dat de film een te lange aanloop kent om vervolgens te verzanden in een behoorlijke chaos richting het eind van de film. Zeer vermakelijk allemaal, maar mede doordat de naam James Cameron zo naar voren wordt geschoven in de promotiecampagne kan het zijn dat je als kijker met veel te hoge verwachtingen naar de film afreist. Het is ook zeer spijtig dat dergelijk grote projecten al rekening houden met mogelijke vervolgfilms. Het zorgt er hier voor dat het verhaal vrij abrupt afgebroken wordt, waarmee de deur wagenwijd wordt opgezet voor de ongetwijfeld beoogde vervolgen. Of die er gaan komen is echter nog maar zeer de vraag, maar voor nu is Alita: Battle Angel een leuk tussendoortje geworden; niet meer, maar zeker ook niets minder.