Berlijn 1989. De Berlijnse muur staat op het punt van vallen. De Britse MI6 agent James Gascoigne wordt gedood door de KGB, die hierbij een microfilm buit maakt met daarop een lijst van alle spionnen die actief zijn in Berlijn. Een dag later wordt Lorraine Broughton door MI6 naar Berlijn gestuurd om de microfilm terug te halen. Aangekomen in Berlijn wordt ze onmiddellijk in een hinderlaag gelokt door KGB-agenten die werken voor een wapenhandelaar. Ze weet te ontsnappen en heeft een rendez vous met haar contactpersoon, David Percival. Op zoek naar aanknopingspunten doorzoekt Lorraine het appartement van Gascoigne waar ze op een foto stuit van Gascoigne en Percival. Al ze niet veel later wordt ontdekt door de West-Berlijnse politie, beseft ze dat alleen Percival wist dat ze naar het appartement ging.

David Leitch maakt officieel zijn regiedebuut met Atomic Blonde, al zat hij ook al op de regiestoel samen met Chad Stahelski bij John Wick. Die ervaring smaakte naar meer en dus verliet hij John Wick 2 en ging hij aan de slag met deze film. Voor deze carrièreswitch werkte Leitch twintig jaar als stuntman en stunt coördinator, ervaring die duidelijk goed van pas kwam bij deze film. Atomic Blonde is namelijk een explosieve adrenalinerit waarin Charlize Theron zich ontpopt als ware actieheld. Om in vorm te komen ging de 42-jarige Theron samen met Keanu Reeves in training, die eveneens veel werk verzette voor zijn rol in het vervolg van John Wick. De training was niet voor niets, want Theron zet een indrukwekkende performance neer. Naast Theron zien we James McAvoy als keiharde MI6 spion David Percival, die de in Berlijn onbekende Broughton bijstaat om de zo gewilde microfilm weer in handen te krijgen.

Het eerste wat opvalt aan de film is de sterk neergezette jaren 80 sfeer. Dit uit zich niet alleen in kleurgebruik en het camerawerk, maar ook in de samengestelde soundtrack. Hiernaast zien we een vrij standaard verhaal en een overvloed aan actie, dat in combinatie met een hoog tempo ervoor zorgt dat je je als kijker geen seconde hoeft te vervelen. De film krijgt een extra laag door te schakelen tussen het heden en verleden, waarbij Theron ondervraagt in een verhoorkamer terugblikt op haar missie van de afgelopen tien dagen. De film gebruikt hierbij het eerste deel vooral ter opbouw, om in de tweede helft van de film alle remmen los te gooien en de actieliefhebbers volledig op zijn wenken te bedienen.

Dat Theron voor deze film extra goed in haar vel zit blijkt overigens niet alleen uit de intensieve actiescènes. Zo zit er een dampende licht-erotische lesbische scène in de film die bij menig kijker voor rode oortjes zal zorgen. De goede sfeer, een topactrice en de heerlijk actie resulteren erin dat Atomic Blonde zich mag scharen naast John Wick, die in Lorraine Broughton zijn vrouwelijke evenknie lijkt te vinden. Het lijkt dan ook een kwestie van tijd dat er ook voor deze film een vervolg wordt aangekondigd. Leitch levert met deze film in elk geval een erg fijn visitekaartje af.

Extra’s: De heeft krijgt op Blu-ray een zeer nette release die goed voorzien is van bonusmateraal, maar ook weer niet bepaald overloopt.
∙ Deleted/ Extended scenes (07:23) Een zestal verwijderde en/of verlengde scènes; Russian Driver, Hidden Stash, Nice to Meet You, Not Afraid of Love, Broughton’s Promise en Watch for Sale.
∙ Welcome to Berlin (04:33) Een blik op het Berlijn 1989, dat een centrale plek inneemt in de film.
∙ Blondes Have More Gun (07:01) Veel meer dan de titel doet vermoeden. Zo verklaart Charlize Theron wat haar aantrok in de rol en zien we kort wat over de training voor de film en de uitdagingen tijdens de opnames.
∙ Spymaster (04:18) Een feature die zich richt op de kwaliteiten die regisseur David Leitch meebracht voor de film.
∙ Anatomy of a Fight Scene (07:52) Een mooie making of, maar dan eentje waarbij de focus volledig ligt op de vechtscène in pakweg het midden van de film.
∙ Story in Motion (3:54) Twee scenes die worden verklaard aan de hand van de storyboards, voorzien van commentaar door regisseur Leitch.
∙ Audiocommentaar: Een informatieve commentaartrack voorzien door regisseur Leitch en editor Elísabeth Ronaldsdóttir, waarbij veel aandacht wordt besteed aan de technische details.

Atomic Blonde is zonder meer een van de beste actiefilms van het jaar! Nadat we eerder Keanu Reeves deze weg zagen bewandelen, is het nu Charlize Theron die zich ontpopt tot een heuse actieheld. Dat zij zowel letterlijk als figuurlijk goed in haar vel zit, blijkt wel uit de intensieve actiescènes een een stomende liefdesscène met een vrouwelijke medespeelster. Het verhaal is niet altijd even sterk, waarbij het gevaar van voorspelbaarheid op de loer ligt. Dit wordt echter goed gecamoufleerd met een heerlijke sfeer, grauw camerawerk en een soundtrack die volledig bestaat uit nummers uit 1989. Als dan, zeker in het tweede deel van de film, de kogelregens je om het hoofd vliegen, kan je zonder meer spreken over een van de betere actiefilms van dit filmjaar.

Met dank aan Triple P Entertainment en Universal Picture Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.