Sidonie-Gabrielle Colette is een simpel plattelandsmeisje dat met haar uiterlijk indruk weet te maken op de befaamde Parijse schrijver Henry “Willy” Gauthier-Villars. Ze trouwt met hem en maakt daardoor kennis met de high society van de Franse hoofdstad. Colette kan echter maar moeilijk wennen aan haar luxueuze leventje en verschuilt zich in haar dagboeken vol fantasieën. Willy, die op zoek is naar nieuw succes, besluit om samen met Colette de dagboeken om te zetten naar een novellereeks dat uitgroeit tot een enorm succes. Maar wel onder de naam van Willy die daarmee alle krediet naar zich toegeschoven krijgt. Als Willy haar op een dag ontrouw is, besluit Colette om het heft in eigen hand te nemen en onder haar eigen naam en het leven te leiden dat ze altijd heeft willen leiden.

Sidonie-Gabriele Colette is de bekendste schrijfster uit Frankrijk die zelfs een staatsbegrafenis ten deel viel toen ze in 1954 stierf, maar gek genoeg is haar leven nooit vertaald naar het witte doek. Dit tot in tegenstelling met haar vele schrijfwerk dat meerdere malen is gebruikt voor films, toneelstukken of musicals. Het maakt het des te opvallender dat toen het in 2018 zover kwam, dit werd gedaan door een niet Franse filmmaker. Het was de Britse regisseur Wash Westmoreland, bekend van het indrukwekkende Still Alice uit 2014, die het verhaal van Colette samen met zijn vaste partner Richard Glatzer in een bevredigende vorm wist te gieten. Het verhaal van Colette laat zich ook niet makkelijk naar film vertalen, aangezien haar leven op z’n zachts gezegd nogal omvangrijk is. Zo versleet ze meerdere mannen en vrouwen, hield er een relatie op na met haar stiefzoon en was zij zelfs tijdelijk een pantomime-artiest. Het is duidelijk dat de schrijfster die op 81-jarige leeftijd overleed meer dan het maximale uit het leven wist te halen.

Gelukkig heeft Westmoreland zich niet voorgenomen om het hele levensverhaal in een film van twee uur te proppen, maar heeft hij zich ‘slechts’ geconcentreerd op een klein deel daarvan. Uiteraard wel het deel waarmee Colette zich in de kijker wist te spelen in Frankrijk en haar talent voor schrijven kwam boven borrelen. Het verhaal van Colette is daarmee compact genoeg om als interessante biopic door het leven te gaan. Westmoreland stipt uiteraard wel de meest opvallende zaken uit het leven van Colette even aan, maar houdt het verhaal vooral bij de relatie die ze had met schrijver Henry Gathier-Villars die beter bekend stond als simpelweg; Willy. De twee kunnen duidelijk niet altijd met elkaar, maar ook zeker niet zonder elkaar. Dit komt vooral mooi tot uiting door het zeer aangename acteerwerk van Keira Knightley en Dominic West. Een nominatie voor een belangrijke prijs zal iets teveel eer zijn, maar beiden weten zich meer dan prima in te leven in hun historische rollen.

Wat de film daarnaast helpt is dat hun taalgebruik niet is aangedikt met een Frans accent, iets wat we vaker zien en eerder lachwekkend werkt, en daarnaast het oog voor detail van Westmoreland voor het Frankrijk rond 1900. Alles lijkt tot in de kleinste details te kloppen waarmee het geen moment stoort dat er totaal geen Frans wordt gesproken. Toch lijkt dit best een gek, aangezien de film verder zoveel mogelijk probeert om authentiek te zijn. Gelukkig is de uitwerking die het op de film heeft meer dan overtuigend. Westmoreland weet het verhaal van Colette dan ook met zoveel liefde en bravoure te vertellen. Het maakt het haast jammer dat hij niet meer van haar bewogen leven in deze film heeft verwerkt, want zijn benadering vraagt eigenlijk vraagt om veel meer minuten. Dit is dan ook het compliment die we de makers graag willen maken en wat zeker als extra stimulans mag dienen voor mensen om deze film eens te bekijken.

Extra’s: Naast de film is er geen bonusmateriaal opgenomen op de Blu-ray release.

Colette is een zeer fijne biografische film over de gelijknamige Franse schrijfster, welke met veel liefde en oog voor detail is opgetekend door regisseur Wash Westmoreland. Hij richt zich slechts op een enkel aspect uit het leven van Colette en weet daarmee enerzijds een compact, maar anderzijds ook een zeer interessant verhaal te vertellen dat gewoonweg vraagt naar meer. Wat ook helpt is de chemie tussen Knightley en West, die hun rollen met veel overtuiging spelen waardoor het geen seconde stoort dat er totaal geen Frans wordt gesproken in een film over de meeste bekende schrijfster uit Frankrijk. Dit is uiteraard het meest te danken aan het harde werken van Westmoreland die na Still Alice wederom een zeer interessante film weet af te leveren.

Met dank aan The Searchers i.s.m. Triple P Entertainment voor het recensie-exemplaar.