De jonge Felix Vereecke groeit in een wereld van wielrennen op, een wereld waar zijn vader Mathieu de scepter zwaait. Al op jonge leeftijd wordt het fietsen Felix met de paplepel ingegoten; Felix moet en zal ook coureur worden. Daar hebben vader en zoon alles voor over en Mathieu ziet in zijn zoon een kans om zijn eigen mislukte wielerdromen waar te maken. Omwille van zijn vertraagde pubertijd begint Felix rampzalig, maar in de jaren die volgen geeft hij blijk van talent. Nadat hij nationaal kampioen is geworden bij de beloften kiest hij zijn eigen weg en hij vertrekt naar Italië om zijn droom waar te maken. De moordende concurrentie en zijn frêle gezondheid spelen hem echter parten. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Jarenlang was wielrennen een beetje het ondergeschoven kindje van de Nederlandse topsport. Na grote triomfen in de jaren zeventig en tachtig werd het steeds stiller. Er waren nog geregeld successen, maar veel meer dan een dagsucces of goede notering in een grote ronde kwam het niet echt. Het hielp de sport niet toen het ene na het andere dopinggeval de sport in een kwaad daglicht stelde. Toch krabbelde de sport uit een diep dal en in 2016 kwam daar ook voor ons Hollanders verandering in met de opkomst van Tom Dumoulin, die dat jaar een definitieve transformatie doormaakte van tijdrijder naar klassementsrenner. Het leverde hem een jaar later niet alleen de titel van wereldkampioen tijdrijden op, ook behaalde hij de eindwinst in de Giro, de ronde van Italië. En met de stormachtige opkomst van talent Mathieu van der Poel is wielrennen zelfs hotter dan ooit!

Coureur kijkt echter achterom, naar de donkere jaren van de wielersport. De film leunt hierbij voor een belangrijk deel op een ouder-kind relatie. Het is misschien een cliché, maar alles oogt oprecht en wordt bovendien op prachtige wijze uitgewerkt. In flashbacks zien we hoe de jonge Felix kennismaakt met de wereld waarin zijn vader heerst, zowel op de fiets als met zijn vuisten. Juist deze beelden zorgen voor een diepere laag, waarbij de laatste beelden in de film menig kijker even stil zullen krijgen. De film is fictie, maar gebaseerd op de werkelijkheid. Als de realiteit de fictie op de finishlijn even aftroeft, slaat het bewijs hiervan in als een mokerslag. Felix Vereecke is dan ook een reflectie van het leven van de debuterende regisseur Kenneth Mercken. Net als Felix in de film was hij een beloftevol wielrenner, werd hij in 2000 Belgisch kampioen bij de elite zonder contract en wilde hij zijn vader koste wat het kost trots wilde maken.

Maar het succes komt met een prijs. Dat Coureur afspeelt in de zwarte jaren van het wielrennen wordt al vrij aan het begin duidelijk. Vader Mathieu voorziet zijn zoon in alle middelen en als Felix zijn eigen weg gaat in Italië gaat het van kwaad tot erger. We zien hoe werkelijk alle middelen wordt aangewend om Felix naar de top te krijgen; Epo, groeihormonen, testosteron, corticosteroïden. We zien hoe Felix roofbouw pleegt op zijn lichaam om naar de top te komen. Dat terwijl zijn lichaam in basis eigenlijk niet geschikt is voor deze slopende sport. Regisseur Mercken kwam tot inkeer en keerde zijn jongensdroom de rug toe. Dat hij de kijker met deze film confronteert met deze werkelijkheid en de waanzin hiervan stimuleert de nieuwe generatie hopelijk meer dan ooit om de sport schoon te houden.

Coureur laat op treffende wijze de donkere kant van het wielrennen aan het begin van deze eeuw zien. Regisseur Mercken schetst een authentiek beeld, wat niet zo gek is gezien zijn eigen voorgeschiedenis. Hij neemt de kijker mee in een wereld die voor 99% bestaat uit afzien en voor 1% uit plezier, en juist die ene procent maakt wielrennen zo verslavend. Het is wellicht moeilijk te geloven, maar aan de hand van een uitstekende acterende Niels Willaerts (die overigens wel wat weg heeft van Bauke Mollema) krijgen we een overtuigend portret geschetst van een ambitie die eigenlijk enkel kan falen. Dat is gezegd met de kennis van nu, maar toen was het een andere tijd, een tijd waarin bijna iedereen gebruikte die mee wilde doen aan top. En dat wil Felix, koste wat kost en dat beeld wordt op een pijnlijke manier geschetst, waarna er wordt toegewerkt naar een verrassende slotscène die werkelijk binnenkomt als een mokerslag.

Met dank aan Paradiso Filmed Entertainment Nederland voor de screenerlink.