Death Wish
Paul Kersey woont samen met zijn vrouw Lucy en dochter Jordan en werkt als chirurg in Chicago, waarbij hij dagelijks wordt geconfronteerd met de gevolgen van geweld in zijn woonplaats. Nadat zij van een lunch hebben genoten, geeft Paul zijn autosleutels af om zijn auto op te laten halen. Een besluit dat hem duur komt te staan en zijn leven op zijn kop zet. Terwijl Paul nog laat aan het werk is, dringen drie gemaskerde mannen zijn huis binnen en Lucy en Jordan worden neergeschoten. Wanneer zijn vrouw overlijdt aan haar verwondingen en zijn dochter in een coma belandt, blijkt al snel dat de politie niets voor hem kan betekenen. Op dat moment neemt Paul het heft in eigen handen, want de daders mogen niet ongestraft blijven.
Al jaren wordt er geklaagd over de droogte betreft originele ideeën in Hollywood. Het gebeurt dan ook regelmatig dat eerdere successen worden uitgemolken aan de hand van vervolgfilms. Een andere optie die we steeds meer zien, is een reboot, oftewel; het weer van voor af aan beginnen met het verhaal. Dit laatste is het geval bij Death Wish, die voor het gemak maar dezelfde titel draagt als de cultklassieker uit en ook in gebaseerd op de roman van Brian Garfield. De man die mag proberen om ons Charles Bronson te doen vergeten is niemand minder dan Bruce Willis.
De tijd dat Willis garant stond voor succes is echter lang geleden. Natuurlijk is hij bekend van de Die Hard-films en vele andere kassuccessen, maar de laatste jaren lijkt de sleet er een beetje op te zitten en belanden veel van zijn films direct in het on demand-segment. Dat hierbij het grootste deel van het budget naar zijn salaris gaat is veelzeggend, evenals het feit dat de laatste films die in ons land de bioscoop haalden vervolgen waren op eerdere successen. Als je dan bedenkt dat de belangrijkste wapenfeiten van regisseur Eli Roth liggen in de splatter-film, een subgenre van horror, is het niet verwonderlijk dat mensen vooraf sceptisch waren over deze film.
Dit blijkt deels terecht. Zo brengt de film weinig nieuws en kunnen we deze gerust bestempelen als een b-film, maar wel een zeer vermakelijke, die bovendien een stuk beter te pruimen is dan het merendeel van de laatste films van Willis. Niet dat het overhoudt overigens, want we verlangen nog steeds naar de Willis van The Last Boy Schout en The Fifth Element. Lang vervlogen tijden die waarschijnlijk niet meer terugkeren. Daarnaast mist de film op dramatisch vlak alle impact en dat de film uiteindelijk toch best goed te genieten is, is vooral te danken aan een degelijke uitvoering en een paar heerlijke kills, iets dat je wel kan toevertrouwen aan Roth.
Extra’s: Naast de film zijn er een aantal erg interessante extra’s op de Blu-ray release te vinden. Meer dan je zou verwachten. Daarnaast is de Blu-ray verpakt met een mooie sleeve.
· Deleted scenes (06:10) Een viertal verwijderde scènes, met optioneel commentaar van Eli Roth en producer Roger Birnbaum.
· Sway in the Morning (02:51) Een langere versie van de scènes die in de film te zien is.
· The Mancow Show (03:39) Net als bovenstaande is The Mancow Morning Show een echte radioshow in Chicago. Eli Roth geeft, aan de hand van een langere versie van de scène, aan hoe hij de scène geregisseerd heeft.
· Vengeance & Vision (11:44) Hoofdzakelijk een interview met Eli Roth, als zijn er wat bijdrage van Bruce Willis en Roger Birnbaum.
Death Wish is een aardige remake, die weinig toevoegt aan het origineel en eigenlijk enkel genietbaar is voor mensen die hun lat niet al te hoog leggen. Roth laat zien dat hij ook zonder echte horror een vermakelijke film kan afleveren, die met dit verhaal op technisch vlak zeer onderhoudend is. En ook Willis laat zien het nog niet verleerd te zijn, al haalt hij nergens het niveau van weleer en acteert hij toch vooral op de automatische piloot en laat hij de ruimte onbenut om zijn personage op drama vlak van diepte te voorzien. Het zij hem vergeven, want deze overbodige remake van Death Wish blijkt een zeer vermakelijke b-film, met heerlijke kills en voor ieder die er ook niet meer dan dat van verwacht een erg fijne guilty pleasure.
Met dank aan Dutch FilmWorks voor het recensie-exemplaar.
Beoordeling
- Film
- Extra
- Eindcijfer
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.