Het jonge stel Milan en Sophie heeft een fijn leven met een gelukkig vooruitzicht. Milan is bezig om zijn droom te verwezenlijken voor een eigen succesvolle dance club. Het grootse openingsfeest blijkt een groot succes, maar zoals in elke club zijn er ook lastige klanten. Als Milan op een avond drie vervelende klanten laat verwijderen gaat het na sluitingstijd compleet mis. De drie mannen zinnen op wraak en mishandelen Milan zo erg, dat hij pas in het ziekenhuis weer bijkomt. Daar krijgt hij te horen dat hij nooit meer zal kunnen lopen. Langzaam maar zeker ziet Milan zijn wereldje instorten, maar ook dat van zijn geliefden om hem heen.

De zeventienjarige Jesse Bleekemolen miste in het rijke Nederlandse filmaanbod een film over zinloos geweld. De tiener besloot hier zelf voor te gaan zorgen en begon slachtoffers van zinloos geweld te interviewen als basis voor zijn scenario. Hij kreeg hierbij hulp van de ervaren scenarioschrijver Dick van den Heuvel, die in het verleden verantwoordelijk was voor de scenario’s van films als Spijt! en Stuk!. Met een nagenoeg onbekend cast begon hij aan dit project. Nagenoeg inderdaad, want Jeffrey Hamilton is een bekend gezicht uit Goede Tijden, Slechte Tijden en Overspel en Harry Piekema kennen we natuurlijk als het gezicht uit de Albert Heijn-reclames.

Ondanks dat Bleekemolen eerder een korte film over zinloos geweld afleverde is een speelfilm natuurlijk hele andere koek. Dat blijkt met Fataal, waarin de jonge filmmaker iets teveel volhardt in het overbrengen van de boodschap van zinloos geweld. Verder wordt elke realiteitszin en erger nog, het volgen van een verhaal, genegeerd. We kunnen dan ook direct stellen dat Van den Heuvel er samen met Bleekemolen een ondoordachte brei van heeft gemaakt. Zo is het natuurlijk ondenkbaar dat Milan zijn vriendin Sophie ten huwelijk vraagt, maar zij tegelijk niets blijkt te weten van zijn plannen om een dance club te openen. Helaas bevat de film wel meer van dit soort situaties die de nodige vraagtekens oproepen en dat komt de film niet bepaald ten goede.

Het zorgt ervoor dat Fataal een wat stroeve film is, die soms de meest bizarre plotwendingen op de kijker afvuurt. Hierdoor krijg je meer dan eens het gevoel dat je naar een aflevering van een slecht uitgewerkte soapserie kijkt. Natuurlijk valt het te prijzen dat Bleekemolen een onderwerp als zinloos geweld verder onder de aandacht wil brengen, maar dit had hij veel beter kunnen aanpakken. Zo zijn de dialogen soms tenenkrommend slecht, waarbij de kijker soms moeite zal hebben om niet in de lach te schieten. Natuurlijk heeft dit ook een hoop te maken met onervarenheid en een zeer beperkt budget waarmee werd gewerkt. Laten we dan ook vooral toejuichen dat jonge filmmakers hun dromen nastreven, want met een iets beter scenario en betere technische middelen is er zeker een kans dat dat hij een volgende keer een stuk beter voor de dag komt.

Fataal heeft een sterke boodschap, maar is verder te mager om van een succes te mogen spreken. Toch is het best knap hoe de zeventienjarige Bleekemolen met een relatief onbekende cast deze film van de grond heeft gekregen en dat valt zeker te prijzen. Het is dan ook vooral een ervaren scenarioschrijver als Dick van den Heuvel aan te rekenen dat het scenario is uitgedraaid op een samen gesprokkeld allegaartje dat amper boven de gemiddelde soapserie uitstijgt die dagelijks op de televisie te zien is. Rare beslissingen van de personages en slecht uitgewerkte dialogen zorgen ervoor dat de boodschap van de film wel overkomt, maar dit allemaal met veel te weinig overtuiging gebeurt. Laten we hopen dat Bleekemolen niet ontmoedigd raakt, maar leert van zijn fouten. Want ondanks dat Fataal een matige film is, wordt het nergens slecht en is de potentie zeker aanwezig.

Met dank aan Triple P Entertainment voor het beschikbaar stellen van een screenerlink.