Voetbalclub Varg uit Lerkendal en hun coach Helena overleefden het eerste voetbalseizoen, maar verloren daarbij wel hun hoofdsponsor. Mede hierdoor wankelt de club aan het begin van het nieuwe seizoen aan de rand van het faillissement. Een oplossing lijkt nabij in de vorm van Petra, een nieuwe clubeigenaar, maar deze speelt Helena en Espen tegen elkaar uit. Alsof de strijd tussen Petra en Helena nog niet genoeg is voor Espen, worstelt hij ook met zijn seksualiteit. Daarnaast probeert Adrian zich te bevrijden uit de greep van z’n coach. Hij is geselecteerd voor het nationale team, maar Helena vind hem er nog niet klaar voor. En nu Michael geen toekomst meer heeft in het voetbal, ligt zo’n focus vooral op zijn kinderen en probeert hij hun terug te winnen door zijn vrouw voor het gerecht te slepen betreft de voogdij. Naarmate het seizoen vordert, beginnen de mannen te rebelleren tegen de vrouwen die de leiding hebben genomen als blijkt dat niet alle spelers een gelijke behandeling krijgen.

Het is nog helemaal niet zo lang geleden dat het eerste seizoen van Home Ground op de markt verscheen. Sterker nog, tussen de release van seizoen 1 en 2 op de Nederlandse markt zit maar een luttele drie maanden. Waar seizoen 1 verschijn met het Wereld Kampioenschap voetbal voor vrouwen aanstaande, verschijnt seizoen 2 nu bij de aftrap van het nieuwe competitieseizoen. Toeval bestaat niet zou je zeggen. De serie draait om een vrouw in de wereld van het mannenvoetbal en dat haalt een punt aan dat steeds aanweziger wordt. Want waarom zou je als vrouw niet in staat zijn je staande te houden in een mannenwereld. Dat moet de UEFA ook gedacht hebben en dus stelden zij Stephanie Frappart, een van de beste vrouwelijke scheidsrechters, aan om de Super Cup tussen Liverpool en Chelsea te leiden. De serie handelt met een vrouwelijk coach van een mannenteam dan ook misschien over een combinatie die enkele jaren geleden nog niet voor mogelijk werd gehouden, maar wel over eentje die actueler is dan ooit; voetbal en feminisme.

Dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is en er veel mannen zijn die hangen naar dingen die vanzelfsprekend zijn geworden, blijkt ook wel uit dit seizoen van Home Ground. Een belangrijke nieuwe spil is Marian Saastad Ottesen. Zij speelt dit seizoen Petra, de nieuwe teameigenaar. Met haar manipulatieve acties weet zij al snel coach Helena en manager Espen tegen elkaar uit te spelen, dit waar het succes van vorig seizoen de plooien juist aardig had gladgestreken. Hiermee neemt Petra eigenlijk de rol van Michael Ellingsen uit het eerste seizoen over. Deze Michael wordt wederom gespeeld door voormalig international John Carew en zijn rol is nog steeds aanzienlijk, wat er ook voor zorg dat er ook een deel buiten het voetbal behoorlijk op de voorgrond treedt; familie. Meer nog dan in het eerste seizoen vraagt dit echter iets van Carew wat hij niet bepaald bezit; acteertalent. Het wordt rechtgetrokken door een opnieuw uitstekende Ane Dahl Torp, bekend van de serie Occupied.

Voor wie na een toch meer dan degelijk eerste seizoen hoopt op een fijne voortzetting, komt wat bedrogen uit. Zo wordt het soap-gehalte met regelmatig iets te ver over de flanken gejaagd. Natuurlijk ligt de focus van de serie vooral op zaken aan de rand of zelfs buiten het veld, maar het gaat allemaal wat ver. Dit is vooral te danken aan Camilla, de dochter van Helena, die gespeeld wordt door Emma Bones. Ze ruziet maar wat af met haar moeder, raakt tot overmaat van ramp zwanger en wekt vooral ergernis bij de kijker. Verder zal de feministische inslag niet iedereen liggen, al zorgt dit er hier voor dat de voetbalwereld een aardige spiegel wordt voorgehouden. In Nederland heeft men het vooral over of een homofiel in de voetbalwereld zich beter wel of niet kan uitspreken, maar eigenlijk gaat dit vrijwel hand in hand met de vraag hoe het staat met de aanwezigheid van een vrouw als coach in de kleedkamer. Een actuele serie dus, waarbij de hoop is dat het derde seizoen weer een stap vooruit doet qua in kwaliteit en men er het beste aan doet om de dochter van Helene op een permanente vakantie te sturen.

Extra’s: Naast enkele promotionele trailers van andere Lumière series is er geen bonusmateriaal op deze dvd release.

Home Ground – seizoen 2 blijft actueel, maar worstelt iets teveel met soapachtige verhaallijnen. De serie bouwt dit seizoen verder op een sterk uitgangspunt, waarin een mannenwereld en feminisme worden samengebracht. In een nieuwe clubeigenaar wordt een nieuwe aanjager van de rivaliteit gevonden, wat zorgt voor wrijving en zelfs rebellie tussen de mannen en vrouwen. Het voetbal lijkt dit keer nog wat verder op de achtergrond te belanden, waarbij ook John Carew, die eerder nog zorgde voor een toenemende geloofwaardigheid op dat vlak, zich ook vooral mag wagen aan echt acteren. Het is duidelijk dat zijn talenten hier niet liggen, maar nergens maakt hij het zo bont als de verhaallijnen van Camilla, die rechtstreeks uit Neerlandse bekendste soap Goede Tijden, Slechte Tijden lijken te komen. Het maakt dit tweede seizoen van Heimebane, zoals de originele titel van de serie luidt, net als het eerste seizoen erg interessant qua uitgangspunt, maar opnieuw zeker niet altijd even geslaagd.

Met dank aan Lumière voor het recensie-exemplaar.