Het is 1942 als de achtjarige Joodse jongen Srulik moet vluchten voor de Duiters uit het getto van Warschau. Om niet opgepakt te worden neemt hij een andere identiteit aan en gaat hij voortaan door het leven als de Christelijke Jurek. Maar waar Srulik ook gaat of staat, nergens is hij echt veilig en moet hij de ene beproeving na de andere doorstaan om te kunnen overleven. Daarbij wordt het geheimhouden van zijn ware identiteit een steeds zwaardere last die de jonge Srulik voor onmogelijke keuzes stelt.

Het is inmiddels al bijna zeventig jaar geleden dat de Tweede Wereldoorlog tot een einde kwam, maar nog steeds is het een onuitputtelijke bron voor vele films, boeken en series. Ook het Poolse Lauf Junge lauf, dat internationaal de wereld rondging onder de titel Run Boy run, van regisseur Pepe Danquart heeft de Tweede Wereldoorlog als decor en brengt de roman van Uri Orlev tot leven. In Nederland hebben we de film helaas niet op het witte doek kunnen bewonderen, maar moeten we het doen met de wat karige dvd-uitgave.

Heel gek is het niet dat de film geen grote release heeft gekregen in ons kikkerlandje want ondanks de drie nominaties die de film bij de Duitse filmprijzen kreeg, maakte de film op de rest van de wereld maar weinig indruk. Dat ligt niet in het feit dat we inmiddels al genoeg verhalen uit de Tweede Wereldoorlog achter onze kiezen hebben gekregen, maar omdat de film simpelweg niet de impact heeft die het zou moeten hebben om een internationaal succes te kunnen zijn. Daarvoor gaat er helaas te veel mis met deze boekverfilming.

Een film valt of staat onder andere bij de persoon die de hoofdrol speelt en in dit geval is die weggelegd voor de jonge tweeling Andrzej en Kamil Tkacz die beiden de rol van de Joodse Srulik spelen. Helaas komt hun vertolking van de getroebleerde jongen maar moeizaam uit de verf en gaat hen spel nergens echt onder je vel zitten. En dat is nou juist zo nodig bij een film als deze om je nog meer met de jonge verschoppeling te kunnen inleven. Hun, nu hopelijk nog, gebrek aan acteertalent wordt schrijnend duidelijk als de jongen in huilen uitbarst en je als kijker helaas niet geraakt wordt door de verschrikkingen die deze jonge Jood moet meemaken.

Wat ook niet helpt bij de film is het moordende tempo waarin het verhaal er in 103 minuten doorheen wordt gejaagd. Regisseur Pepe Danquart wil ogenschijnlijk het hele verhaal van Srulik aan de kijker voorschotelen, maar daardoor ligt het tempo zo ontzettend hoog dat er eigenlijk veel te veel gebeurt in een veel te korte tijd. Beter was het geweest als hij sommige zaken had laten vallen, waardoor hij meer de tijd had kunnen nemen voor de grootste gebeurtenissen uit het leven van Srulik. Of wellicht een paar extra speelminuten om de personages meer de tijd te geven om te kunnen groeien.

Gelukkig kleven er niet alleen minpunten aan de film, want op cinematografisch gebied weet de film meer dan goed te scoren. De weidse en dorre landschappen worden prachtig in beeld gebracht. Niet zo gek dus dat de film vooral op dit gebied in de prijzen wist te vallen. Daarnaast worden deze beelden ondersteunt door een prachtige soundtrack die de film zeker de sfeer meegeeft die het zo broodnodig heeft. Des te jammer dat de film op de overige vlakken maar matig scoort anders was het ongetwijfeld een Pools meesterwerk geweest.

Extra’s: Zoals eerder vermeld is de uitgave op dvd aan de karige kant en moeten we het helaas doen met een aantal trailers van andere producties van eOne Benelux voor de hoofdfilm. Zelfs een stijlvol menu ontbreekt waardoor de dvd wel erg weinig inhoud heeft meegekregen. Een documentaire over de echte Srulik was ongetwijfeld zeer de moeite waard geweest en had bepaalde korte scènes uit de film wellicht net iets begrijpelijker gemaakt.

Lauf Junge Lauf had een Pools meesterwerk kunnen zijn, maar helaas gaan er teveel zaken mis om die status te verdienen. Zo overtuigen de jonge hoofdrolspelers Andrzej en Kamil Tkacz ondermaats in hun vertolking van de Joodse Srulik en ligt het tempo van de film veel te hoog, waardoor veel scènes maar matig uit de verf komen. Op cinematografisch en muzikaal gebied valt er weinig te klagen, maar het is helaas niet genoeg om de film te kunnen bestempelen als een absolute must-see.

Met dank aan eOne Benelux voor het recensie-exemplaar.