Minari
In de jaren tachtig verhuist de Koreaanse immigrantenfamilie Yi van Californië naar een stuk grond op het platteland van Arkansas. Om wat geld te verdienen werken ze op een nabij gelegen boerderij, waar ze het geslacht van de kuikens bepalen. Jacob droomt er echter van om een boerderij te beginnen en Koreaanse producten te gaan verbouwen, om deze te verkopen en zo de Amerikaanse droom na te jagen. Hij roept hierbij de hulp in van Paul, een excentrieke lokale bewoner en veteraan uit de Koreaanse oorlog. Terwijl Jacob optimistisch blijft over het leven dat op hun wacht, is zijn vrouw Monica vooral teleurgesteld in hun nieuwe omgeving en maakt ze zich daarnaast zorgen over de hartaandoening van hun zevenjarige zoon David.
Lee Isaac Chung is de regisseur van Minari. Sinds 2007 is hij verantwoordelijk geweest voor een handvol kleine films die het weliswaar goed doen op filmfestivals en kunnen rekenen op lovende kritieken, maar die nooit een heel groot publiek wisten te bereiken. Hij schreef Minari dan ook rond de tijd dat hij overwoog om zijn filmcarrière aan de wilgen te hangen. Gelukkig besloot hij alles nog een laatste kans te geven met dit persoonlijke projectie. In eerste instantie wilde hij overigens een bewerking maken van My Antonia van Willa Cather, maar toen bleek dat Cather niet wilde dat mensen haar werk zouden verfilmen liet hij dit plan varen. Wel kreeg hij de nodige inspiratie om een film te maken over zijn eigen landelijke opvoeding. En die persoonlijke toon is in Minari bijna tastbaar. Als schrijver vertelt Chung met passie over zijn personages, die zich niet alleen proberen te wortelen, maar ook op ieder hun manier streven naar geluk. Het levert een prachtige, eerlijke en haast kwestbare film op.
De titel van de film is ontleend aan het Koreaans kruid Minari, in Nederland beter bekend als de Japanse water-peterselie. Het kruid gedijt goed in de nabijheid van water en in de film zien we dan ook hoe de grootmoeder van het gezin het kruid plant bij een kabbelend beekje. Het staat metaforisch gezien uiteraard voor de gaande worteling van het gezin in het hun vreemde Arkansas. De hoofdrol van de film is voor Steven Yeun, die vooral bekend is van zijn rol als Glenn Rheen in televisieserie The Walking Dead en de eerder al zo succesvolle psychologische thriller Beoning (Burning). Hier zien we hem in een andere rol, maar als gedreven zet hij een echt mens neer. Het maakt de confrontatie met zijn vrouw, als hij te kennen geeft dat de gewassen belangrijker voor hem zijn dan het gezin, indrukwekkend en emotioneel. De beste rol is die van Youn Yuh-jung. Zij weet met haar optreden als eigenzinnige en wat excentrieke grootmoeder de gezinsleden te raken en de kijker te ontroeren. Het levert zowel de nodige ongemakkelijke als grappige situaties op, zeker in samenspel met de kleinzoon.
Het is eigenlijk jammer dat September Film Distribution de film pas in augustus in de bioscopen mocht lanceren. Door de Corona pandemie mistte de film op deze manier alle belangstelling die er voor de film was na de Golden Globes en Oscars. Voordeel is echter dat de film nu wellicht een tweede leven krijgt op dvd. Het verhaal is dan ook tijdloos en dus zal deze hopelijk alsnog zijn weg vinden naar de doelgroep. Minari is dan ook een realistische film, met echte personen. Een situatie uit het leven gegrepen. Over de gehele speelduur genomen gebeurt strikt genomen eigenlijk niet eens zo veel, maar de kracht van de film zit juist in het oprechte en die kleine dingen en emoties. De personen in de film leren van situaties en elkaar en het resulteert aan het einde van de film in een open einde waar sommige kijkers wellicht niets mee kunnen, maar waar je eigenlijk juist alle kanten mee op kan. En laat dat nou net het leven zijn.
Extra’s: Naast de film is er geen bonusmateriaal aanwezig op deze release. Daarnaast verschijnt deze topper enkel op dvd, iets wat ongetwijfeld te maken zal hebben met het gebrek aan echte aandacht in Nederland.
Minari is een innemende film, een raak maar voortkabbelend portret van een Koreaans-Amerikaans gezin waarvan de vader koste wat kost de Amerikaanse droom probeert na te jagen. Het is een droom die uiteraard gepaard gaat met de nodige voorziene, maar ook onvoorziene omstandigheden. Daarbij drijft de film op echtheid; een op een echt verhaal en fijne acteerprestaties Door menigeen wordt de film de Parasite van dit jaar genoemd, maar dat komt eigenlijk alleen doordat het eveneens een Koreense (co)productie is en de recensies uiterst lovend zijn. Verder lijken de films namelijk werkelijk in niets op elkaar. Als volgend project werkt Chung aan de live-action verfilming van de uiterst succesvolle animatiefilm Your Name. Waarbij dergelijke herinterpretaties normaliter vooral de wenkbrauwen doen fronzen, hebben we na het zien van Minari stille hoop dat de film in handen van Chung ons toch zal weten te verrassen.
Met dank aan September Film voor het recensie-exemplaar.
Beoordeling
- Film
- Eindcijfer
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.