Een man en een vrouw leven samen afgezonderd van de bewoonde wereld in een prachtig landhuis. Hij is een schrijver die zijn inspiratie lijkt te zijn verloren en zij is het landhuis aan het opknappen om er zo een paradijsje van te kunnen maken. Op een avond wordt er aangeklopt door een totale vreemde. Hij beweert een dokter te zijn die per ongeluk bij het paar beland is. De man verwelkomt de vreemdeling met open armen, iets dat de vrouw niet kan opbrengen. Na een heftige avond waarin de vreemdeling erg ziek is geweest, wordt er wederom aangeklopt door een vreemde. Het blijkt de vrouw van de vreemdeling en de mannelijke bewoner ontvangt ook haar met open armen en vertelt het echtpaar zelfs dat ze zo lang mogen blijven als ze willen. Dan merkt de vrouwelijke bewoonster dat er iets vreemds aan de hand is, waarna ze uit alle macht probeert om de vreemdelingen uit haar huis te krijgen. De mannelijke bewoner houdt dit tegen waarna de situatie escaleert tot ongekende hoogte.

Regisseur Darren Aronofsky staat erom bekend dat hij veelal sterke films aflevert, maar ook dat deze vaak moeilijk te doorgronden zijn. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het fenomenale Requiem For A Dream. mother!, hier overigens bewust zonder hoofdletter, verschilt volledig van zijn eerdere films en na de film blijf je verward achter en zal je op z’n minst afvragen waar je naar hebt zitten kijken. Gek genoeg niet in negatieve zin. De hoofdrollen worden op meesterlijke wijze vertolkt door Jennifer Lawrence en Javier Bardem, die worden bijgestaan door eveneens sterke bijrollen van Ed Harris en Michelle Pfeiffer. Het zijn stuk voor stuk namen die geen verdere introductie nodig hebben. Wie de trailer van mother! heeft bekeken wordt nog maar eens met de neus op de feiten gedrukt hoe misleidend een trailer kan zijn. Mother! is dan ook niet zomaar een film. De film is zelfs behoorlijk ontoegankelijk te noemen en zeker niet geschikt is voor het mainstream bioscoop publiek. Toch kunnen we gerust stellen dat mother! een van de beste films van 2017 is.

mother! is een muziekloos huzarenstukje dat op een zeer beklemmende manier naar het scherm wordt vertaald. De film komt traag op gang, maar dit blijkt nodig om de boodschap over te brengen. De gebruikte cameratechniek is anders dan wat gangbaar is en creëert de illusie dat je constant meekijkt over de schouder van de hoofdrolspelers. Het resulteert in een ongemakkelijke rit, want wat is er nou eigenlijk aan de hand? Waar probeert regisseur Aronofsky ons nou eigenlijk naar toe te leiden? Waarom blijft de mannelijke bewoner vreemdelingen binnenhalen? En waarom laat hij het toe dat de vreemdelingen zich het hele huis toe eigenen zonder dat hij hierbij rekening houdt met zijn vrouw. Aan het eind van de film kan je het verhaal letterlijk nemen of hier een eigen interpretatie aan kunnen geven. Toch is de kans aanwezig dat je totaal niets met de film kan. De film geeft dan ook genoeg stof tot nadenken. Je moet dan ook flink tussen de regels door lezen, want de boodschap wordt deels of eigenlijk zelfs helemaal niet duidelijk aan het einde van de film.

Richting het einde van de film begint een anarchie. Deze zorgt voor een klein half uur van de meest ongemakkelijke cinema die je ooit te zien zal krijgen. Toch blijft de vraag waarom de mannelijke bewoner dit allemaal toelaat? De uiteindelijke climax is ontluisterend. Je moet rekening houden met een aantal ondenkbare scenario’s en naast dat de film je aan het denken zet, zal je zonder twijfel met een erg naar gevoel de bioscoop verlaten. Zelfs dagen later zal de film moeilijk te doorgronden zijn, dus als je niet open staat om teveel na te denken en film ziet als simpelweg vermaak is het aan te raden deze film te mijden. Voor een ander is het genieten van een film die zichzelf niet direct bloot geeft. Met andere woorden; je houdt ervan of je houdt er niet van. mother! is uniek in elke zin van het woord en steekt geniaal in elkaar, waarbij alle hulde voor Aronosfky, die zich revancheert voor de enigszins teleurstellende mainstream productie Noah.

mother! is een fenomenale film die nog lang in je hoofd rond zal blijven spoken. De film is voor ieder die openstaat voor alternatieve cinema, wat hier wordt overgoten met een metaforisch sausje waardoor het verhaal voor menigeen lastig te doorgronden zal zijn. Als je het verhaal weet te ontrafelen zal dit echter tot een openbaring leiden waarna je niets anders kan concluderen dan dat mother! misschien wel de beste film is die dit jaar heeft voortgebracht. Laat je vooral niet misleiden door de trailer, maar laat je meeslepen meeslepen in de totale anarchie en de traagheid van het waanzinnige verhaal. Als je hiervoor openstaat zal de film je niet teleurstellen en als we mother! met een woord zouden moeten omschrijven, dan is dat: meesterwerk!