Jacek heeft een heerlijk leventje in een klein dorpje in Polen. Hij houdt van Heavy Metal, scheurt heerlijk rond in zijn rode autootje en is stapelverliefd op de wilde Dagmara wie hij op een dag ten huwelijk vraagt. Om toch een centje te verdienen, werkt hij mee aan de bouw van het grootste Jezus-standbeeld ter wereld. Maar tijdens de bouw gaat het op een dag gruwelijk mis als Jacek van een steiger afvalt en zwaargewond in het ziekenhuis belandt. Zijn gezicht is ernstig verminkt, maar door een gezichtstransplantatie, de eerste in Polen, kan hij weer terugkeren in de maatschappij. De operatie krijgt veel mediaaandacht en Jacek wordt zelfs een nationale held. Maar in zijn vertrouwde dorpje staan de zaken er heel anders voor. De dorpsbewoners kunnen maar moeilijk omgaan met het nieuwe gezicht van Jacek en weten zich maar moeilijk een houding aan te nemen. Maar ook zijn eigen familie kan het maar moeilijk accepteren dat Jacek niet meer op de oude Jacek lijkt en dus wordt zijn leventje danig op de proef gesteld.

Regisseuse Malgorzata Szumowska houdt haar thuisland graag een spiegel voor met zwarte humor. Ze irriteert zich aan zaken als ondoordachte geloofsovertuigingen, agressie en het gebrek aan tolerantie voor vreemde zaken in Polen en dus ziet ze daarin de ideale verhalen om te vertellen in haar films. In Mug (originele titel: Twarz) is dat niet anders waarin ze gitzwarte humor de boventoon te laten voeren om de zogenaamde idealen van haar thuisland vrijelijk belachelijk te kunnen maken. Er mag wel wat meer gelachen worden in Polen, aldus de regisseuse zelf. Dat er genoeg te lachen valt is zeker aan de orde in Mug, maar wel met een serieuze ondertoon als basis.

In de eerste minuten van de film doet Szumowska uit de doeken hoe de zaken er in Polen voorstaan. Er wordt veel alcohol gedronken, een priester is vooral geïnteresseerd in de zonden van de mooie dames uit het dorp (“Doe je kuizen dingen met je mond?”), families hebben weinig respect voor elkaar en eigenlijk geldt dat voor de gehele bevolking. In het midden van al die gekheid staat de vrijelijk Jacek. Hij deint lekker mee met het gekke ritme van het Poolse leven, maar heeft zeker meer dromen dan zijn dorpsbewoners. Zo wil hij het liefste naar Londen. Dat hij geen Engels spreekt is slechts bijzaak. Hij wil gewoon op avontuur. Het liefst met de mooie en vrijelijke Dagmara aan zijn zijde. Het meisje op wie iedereen verliefd is, maar voor hem gekozen heeft. Maar dan gaat het mis en neemt de film een andere wending.

Het hakt er even in als Jacek lelijk ten val komt tijdens zijn werk aan het grootste Jezus-standbeeld dat aan de Poolse horizon moet rijzen. Het moment komt voor de kijker net zo onverwacht als voor Jacek. De humor wordt even subtiel aan de kant geschoven en maakt plaats voor een meer dramatische laag. Toch blijf je als kijker verbonden aan de aardige en nog steeds avontuurlijke Jacek. Ook al is hij onherkenbaar met zijn compleet nieuwe gezicht. Zijn familie daarentegen kan minder makkelijk omgaan met de situatie waarmee het contrast tussen de vrolijke en levenslustige Jacek en zijn familie alleen maar groter lijkt te worden. Toch blijft Jacek fier overeind staan tussen alle gekheid die volgt. Met een heuse duivelsuitdrijving als bizarre hoogtepunt.

Regisseuse Szumowska weet een prachtige balans te vinden tussen gitzwarte humor en een diepere laag die steeds verder naar boven komt drijven. Door Jacek in het begin in al zijn eerlijkheid te tonen, komt de klap die volgt alleen nog maar harder aan. De emotionele klap in dit geval waarin Jacek laveert in een wereld die zijn thuis zou moeten zijn, maar met de minuut steeds minder zo voelt. Niet in de laatste plaats te danken aan het goede acteerwerk van acteur Mateusz Kosciukiewicz die iedere dag vier uur in de make-up moest om getransformeerd te worden tot de nieuwe Jacek.

Mug is een prachtige kleine film die niet alleen met gitzwarte humor het thuisland een spiegel voorhoudt, maar ook een bijzonder verhaal weet te vertellen over het opnieuw vinden van je plekje in een vertrouwde omgeving. De film begint als een zwartgallige komedie met een levenslustige twintiger, maar gooit het roer compleet om als er een noodlottig ongeval plaats vindt. Toch weet regisseuse Szumowska een hele fijne balans te vinden tussen humor en drama die elkaar tot de aftiteling meer dan prima weten te ondersteunen.