Sarah, al jaren door haar losbandige gedrag het zwarte schaap van de familie, is het bruidsmeisje op het huwelijk van haar zus in het zonnige Palm Springs, maar echt vlekkeloos verloopt haar bijdrage niet. Vooral op het moment als er van haar verwacht wordt dat ze een toast uitbrengt, maar deze compleet vergeten is voor te bereiden. Gelukkig duikt de zorgeloze, maar voor Sarah onbekende, Nyles op, de vriend van één van de andere bruidsmeisjes, die de toast van haar overneemt en met zijn romantische woorden de avond toch nog de juiste richting op weet te sturen. Sarah ziet in Nyles een lotgenoot als het op onverschilligheid aankomt en voelt zich tevens op een bepaalde manier tot hem aangetrokken. Maar een avondje losbandigheid in de vrije natuur heeft al snel verstrekkende gevolgen als Sarah achter de waarheid komt van Nyles’ aanwezigheid op de bruiloft en de reden ontdekt waarom hij precies wist wat hij die avond moest doen om de boel te kunnen redden.

Voor wie dacht dat Bill Murray het zwaar had in filmklassieker Groundhog Day uit 1993: Ook Nyles heeft het niet bepaald makkelijk met de tijdlus waarin hij vastzit. Hij zit namelijk vast op de bruiloft van iemand anders die hij eigenlijk niet of nauwelijks kent. Als vriendje van één van de bruidsmeisjes heeft hij voor de vorm een uitnodiging gekregen, maar het mag geen verrassing zijn dat Nyles liever die dag wat anders was gaan doen. Helemaal nu blijkt dat hij iedere dag dezelfde bruiloft moet meemaken en iedere keer weer wordt geconfronteerd met dezelfde dingen. Waaronder het vreemdgaan van zijn vriendin bijvoorbeeld. Toch maakt Nyles er ogenschijnlijk het beste van, want ach: de voorraad drank is eindeloos en het zonnetje schijnt ook de hele dag. Maar op het moment dat Nyles zich lijkt te hebben overgegeven aan het feit dat hij dezelfde dag voor de rest van zijn leven zal moeten meemaken gaat het toch een keer goed mis als hij Sarah in zijn problemen meetrekt.

En dan zijn er ineens twee mensen die vastzitten in dezelfde lus en dat levert een hoop leuke en nieuwe inzichten op voor het zogenoemde Time Loop-genre. Nyles, de rol van komiek Andy Samberg, zit namelijk al jaren, ogenschijnlijk comfortabel, vast in dezelfde dag. Sarah (Cristin Milioti) maakt het allemaal voor het eerst mee en doet verwoede pogingen om de tijdlus te doorbreken. Pogingen die Nyles uiteraard jarenlang al heeft geprobeerd, maar zonder het gewenste resultaat. Deze twee verschillende benaderingen van het genre die dwars door elkaar heenlopen zijn het hart van Palm Springs en maken de film van debuterend filmregisseur Max Barbakow een welkome en verfrissende aanvulling in het genre. En bovendien ook gewoon een zeer geslaagde en grappige komedie want er valt klaarblijkelijk een hoop te doen met twee mensen die vastzitten in dezelfde tijdlus.

Palm Springs is geen film die groot uitpakt en dat werkt in het voordeel van de film. De focus blijkt continu gericht op de twee hoofdrolspelers en hun eigen invulling van het continu beleven van dezelfde dag waarin het eigenlijk niet om hen draait, maar ze daar toch iedere keer weer mee geconfronteerd zullen worden als ze wakker worden. Maar daar waar personages in vergelijkbare titels (Edge of Tomorrow met Tom Cruise is er ook één bijvoorbeeld) vaak een bepaalde daad op de juiste manier moeten uitvoeren om de tijdlus te doorbreken (en vooral met zichzelf in het reine moeten komen), is daarvan in Palm Springs geen sprake. Het is gewone domme pech en wat je ook probeert en hoe voorbeeldig je je ook gedraagt; er lijkt geen uitweg mogelijk. Het maakt van Palm Springs een verfrissend fijne komedie met het hart op de juiste plaats. En eentje die je wellicht iedere dag weer opnieuw zou kunnen bekijken.

Palm Springs is een zeer geslaagde en fijne komedie die een verfrissende draai weet te geven aan het Time Loop-genre. Ditmaal zitten er namelijk twee mensen vast in dezelfde tijdlus, maar zijn ze wel op een ander moment ingestapt. Het levert een hele rits aan vermakelijke scenes op waarin we Nyles, die al jaren vastzit, en Sarah, die net de tijdlus is ingezogen, zien worstelen op de trouwdag van een ander die ze iedere dag gedwongen weer mee moeten maken. Ondanks hun verwoede pogingen om aan de betreffende dag te ontsnappen. Palm Springs kent, in vergelijking met genre-genoten, verassend genoeg geen verborgen of dieperliggende boodschap waarom Nyles en Sarah vastzitten in dezelfde dag en misschien schuilt nou juist daarin wel de kracht van deze zeer vermakelijke komedie. Gewoon lol hebben met het gegeven van een tijdlus is een verademing en een zeer welkome aanvulling voor het genre.