Q. staat voor Quentin, een uitmuntende leerling op school die al sinds zijn vroege jeugd verliefd is op zijn buurmeisje Margo. Met de jaren groeien de twee uit elkaar en net als Q. zich er min of meer bij neer heeft gelegd dat het nooit wat gaat worden klimt ze opeens midden in de nacht via het raam zijn kamer binnen. Ze neemt hem mee voor een avontuurlijke avond om wat vrienden terug te pakken en hij heeft de avond van zijn leven. Echter, nog voordat Q. de kans krijgt om te dromen van meer blijkt Margo de volgende ochtend opeens verdwenen. Ze was altijd al dol op mysteries en raadseltjes en al snel vindt Q. de eerste aanwijzingen die Margo voor hem lijkt te hebben achtergelaten. Samen met zijn vrienden gaat hij op onderzoek uit om het mysterie van haar verdwijning te ontrafelen en met de hoop om haar eindelijk te vertellen over zijn gevoelens voor haar.

John Green in een immens succesvolle schrijver en het was dan ook een kwestie van tijd dat een boek van hem verfilmd zou worden. Toen in 2014 de film The Fault in Our Stars, gebaseerd op zijn vijfde roman, verscheen bleek deze een groot succes en een nieuwe verfilming gebaseerd op een boek van zijn hand kon dan ook niet uitblijven. Als bronmateriaal werd dit keer gekozen voor de derde roman van Green, Paper Towns. Hierbij laat de titel zich overigens op twee manieren uitleggen, die beide uitvoerig in de film naar voren komen. Zo staat het voor alles wat er op het eerste gezicht leuk uit ziet, maar eigenlijk nep is en staat het voor een fictieve stad op een kaart waardoor een cartograaf kan zien of een kaart is nagemaakt. Natuurlijk is het gemakkelijk om de film te vergelijken met zijn voorganger, maar Paper Towns heeft behalve de schrijver niks gemeen met The Fault in Our Stars.

In de hoofdrollen van de film zien we model Cara Delevingne en Nat Wolff. Delevingne is de laatste tijd aardig bezig om een acteercarrière van de grond te krijgen. Zo zagen we haar onlangs ook in het overigens finaal mislukte The Face of An Angel. Nat Wolff is een veelzijdige jongen, die niet alleen acteert maar ook musiceert. Ondanks dat de twee het redelijk doen spat de chemie niet bepaald van het scherm af, iets wat ongetwijfeld ook ligt aan het sullige voorkomen van Wolff. Positief aan de film is dat het verhaal niet gemakzuchtig voortborduurt op het succes van die andere film. Ja, we zien opnieuw een jongen en een meisje in de hoofdrol en het is een soort liefdesverhaal, maar dit verhaal heeft een totaal andere uitwerking gekregen.

Zo gaat het personage Quentin in deze film met een groep vrienden op zoek naar de vrouwelijke hoofdpersoon, van wie hij denkt dat zij zijn grote liefde is. Daarbij doorkruist het gezelschap een groot deel van de oostkust van de Verenigde Staten en hiermee geven ze eigenlijk betekenis aan de paper towns van de titel. Toch beklijft de roadtrip niet echt en zien we vooral een wirwar aan subplotjes rond de vriendengroep, waardoor de film na een leuk begin onnodig langdradig wordt. Toch heeft de film aan het eind een kleine verrassing voor de kijker in petto. Zo krijgt de film niet het mierzoete einde dat je wellicht verwacht, maar sluit de film af met een boodschap. Hierin blijft de film trouw aan het bronmateriaal, maar daardoor laat de film de kijker ook wat onbevredigd achter.

Extra’s: Voor aanvang van de film zien we wat previews, waaronder trailers van Me and Earl and the Dying Girl, Maze Runner: The Scorch Trials en Brooklyn. Verder is de schijf uitgebreid gevuld, met een audiocommentaar en daarnaast maar liefst een uur aan extra’s. Hieronder zijn een viertal verwijderde scènes (plus een alternatieve scène) die met optioneel commentaar te bekijken zijn. Daarnaast vinden we ‘the making of Paper Towns’, een 21 minuten durende blik achter de schermen die de kijker meer inzicht geeft in het maken van de film aan de hand van interviews met cast en crew. Verder vinden we nog twee leuke vraaggesprekken tussen schrijver John Green en Cara Delevingne en John Green en Nat Wolff op de schijf terug. Een leuke, maar wat korte gag reel maakt het geheel af.

Paper Towns is een voor een deel geslaagd coming of age-verhaal over het beleven van avonturen, waarbij je bijzondere mensen ontmoet en herinneringen opdoet voor het leven. Het acteerwerk is degelijk, maar de echte chemie ontbreekt, waardoor je als kijker nooit gelooft in een kans dat Margo daadwerkelijk voor Quentin zal kiezen. Daarnaast ligt het moralistische toontje richting het einde van de film er zodanig dik bovenop dat de kijker toch onbevredigd achterblijft. Na het succes van The Fault in Our Stars zal dezelfde doelgroep ook deze film ongetwijfeld slikken als zoete koek, maar het feit is dat deze film nergens het niveau van die film weet te halen.

Met dank aan Lewis PR en 20th Century Fox Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.