Ayoub is een 17-jarige jongen die smoorverliefd wordt op Laura. Het probleem is dat Laura de vriendin is van de plaatselijke buurtterrorist die hem dit dan ook niet in dank afneemt, maar Ayoub deinst hier niet voor terug. Als een van de jongens uit de buurtbende dan ook nog eens iets met de zus van Ayoub krijgt, is dit moeilijk te verkroppen voor hem en verergert de situatie met de dag. Totdat hij Kapla tegenkomt, een zware crimineel die in een paarse Lamborghini Diablo rijdt. Kapla heeft kleine klusjes voor Ayoub, maar al snel loopt alles uit de hand, begint zijn wereld uiteen te vallen en moet hij cruciale beslissingen nemen.

Na vier korte films gemaakt te hebben maakt de 28-jarige regisseur Sam de Jong zijn debuut op het grote witte doek. Met zijn korte film Magnesium gooide deze jonge regisseur in 2012 al hoge ogen op het Sundance Festival. Deze korte film werd daar zelfs genomineerd voor de Beste Short, maar zag de prijs uiteindelijk aan zich voorbij gaan. Nu is daar dus de bijzondere film Prins, waarbij duidelijk te zien is dat de Jong zijn inspiratie heeft gehaald uit regisseurs als Terrence Mallick en Nicolas Winding Refn. De film beleefde zijn première op het filmfestival in Berlijn en keerde huiswaarts met twee nominaties op zak, waarvan er eentje verzilverd werd. Prins is dus een film die je niet mag overslaan.

Ook hoofdrolspeler Ayoub Elasri maakt zijn debuut op het grote witte doek. In 2014 speelde hij ook al mee in de korte film van Sam de Jong genaamd Marc Jacobs. Zijn tegenspeelster Sigrid ten Napel is iemand die op papier duidelijk meer ervaring heeft op acteergebied. Ten Napel is bijvoorbeeld bekend van haar rollen in de series Penoza en Overspel. Toch is dat verschil in ervaring zeker niet aan de film af te zien, want de jonge Marokkaanse acteur zet een puike rol neer. Toch is niet al het acteerwerk van even hoog niveau. Niet zo vreemd ook, want de meeste acteurs die in Prins spelen maken hun debuut.

De film begint een beetje vreemd, misschien nog wel het meest omdat je in eerste instantie de indruk krijgt dat het hier om een jeugdfilm gaat. Het is het taalgebruik dat je direct uit die illusie haalt. De film kabbelt wat voort en verschillende thema’s passeren de revue: de jongens die dingen opblazen om indruk te maken op meisjes, de buurtterroristen en de relatie tussen Ayoub en zijn vader. Zijn vader is namelijk een verslaafde zwerver en Ayoub schuift hem zo nu en dan een paar Euro’s toe. Deze verhaallijn loopt door de hele film heen, maar weet nergens echt te boeien. Een ander puntje van kritiek zit in het accent van Ayoub. Hij heeft een Nederlandse moeder en zijn Marokkaanse vader spreekt accentloos Nederlands, toch horen we een Marokkaanse accent terug bij Ayoub. Zo kampt de film met een paar van dit soort schoonheidsfoutjes. Die neem je echter graag voor lief, de film begint namelijk pas echt interessant te worden als Ayoub in contact komt met Kapla.

Kapla is een gestoorde crimineel die Ayoub voor zijn karretje probeert te spannen. Omdat Ayoub het aanzien van Laura wil winnen, gaat hij mee in de linke spelletjes van Kapla. Kapla bezit een paarse Lamborghini Diablo, die pas heel laat in de film rijdend te zien is. Naar de meerwaarde van deze Lamborghini kunnen we enkel gissen, maar het zal wel in de mooie plaatjes zitten. Dit is namelijk waarin Prins uitblinkt: de cinematografie. Hoe meer je in het verhaal gezogen wordt, hoe grimmiger het camerawerk en de sets worden. Als Ayoub drugs krijgt van Kapla en daarna achter het stuur kruipt van de sportwagen van Kapla, doet de film cinematografisch sterk denken aan het werk van Nicolas Winding Refn en dan vooral Only God Forgives. Het einde van de film laat de kijker met een wat onbevredigend gevoel achter. Dit had wel iets beter uitgewerkt kunnen worden, al past het uiteindelijk wel bij de film.

Prins is een bizar, duister pareltje van eigen bodem. Regisseur Sam de Jong zet een knap staaltje werk neer in een film met een zeer onervaren cast. Hoewel de acteerprestaties hier en daar soms te wensen over laten, zal je dat de film aan het einde van de rit zeker vergeven. Wat wel een beetje jammer is, is dat de film met zijn relatief korte speelduur toch wel wat traag op gang komt. Daarnaast is niet elke verhaallijn even interessant, maar aan het einde van de rit valt alles op zijn plek. Door de cinematografie is Prins een absolute aanrader en de Jong is zeker een regisseur om in de gaten te houden voor de toekomst.

Met dank aan Triple P Entertainment voor de streaminglink.