Michael Schumacher is een van de legendarische namen in de Formule 1. Van 1991 tot en met 2006 en van 2010 tot en met 2012 was hij actief in de hoogste klasse in de autosport. Hij werd zeven keer wereldkampioen en heeft nog vele andere records op zijn naam staan. Zijn naam is onlosmakelijk verbonden met Ferrari, de renstal waarmee hij vijf maal kampioen werd. Toen heeft ieder succesverhaal zijn begin en dat wordt hier mooi belicht. Zo zien we hoe Schumacher wordt opgemerkt door het team van Benetton na een sensationeel debuut bij het team van Eddie Jordan in 1991. In de twee jaren die volgen bevestigd Schumacher zijn talent met diverse podiumplaatsen. Het is de opmaat naar twee wereldtitels, waarna hij de uitdaging zoekt bij het dan kwakkelende Ferrari. In de jaren die volgen is Schumacher zeker niet van onbesproken gedragen, maar laat hij anderzijds ook zien waarom hij tot een van de grote namen in de Formule 1 gezien wordt.

Eigenlijk had deze documentaire al op 5 december 2019 moeten verschijnen, maar de release werd uitgesteld in verband met een grondige herselectie van het beeldmateriaal. Nadat de documentaire deze week werd toegevoegd aan het Netflix-aanbod, is het eigenlijk vooral de vraag of al dat lange wachten de moeite waard is gebleken. Het antwoord op deze vraag is niet ja, maar ook zeker geen nee. De focus ligt vooral de weg tot aan het eerste wereldkampioenschap dat hij behaalde met Ferrari, waarna de makers de laatste jaren er vluchtig doorheen jaren in een video- en fotocompilatie. De intentie van de makers en familie was om een niet alleen Michaels’ uitzonderlijke carrière te tonen, maar ook de vele facetten van zijn complexe karakter te laten zien. Aan de hand van exclusieve interviews en archiefbeelden lukt dit aardig en biedt de documentaire een intiem portret van de genadeloze en gedurfde Formule 1-coureur, de ambitieuze atleet, de ervaren monteur met een unieke technische flair en de betrouwbare teamspeler en liefhebbende familieman. Toch is het wel allemaal vrij veilig, wordt er geen onvertogen woord gezegd en komen de kenners weinig te weten dat ze nog niet wisten.

De focus van de documentaire ligt daarnaast duidelijk op de weg naar het heldendom. We zien alle essentiële zaken voorbij komen, maar de controverses worden grotendeels vakkundig omzeild. Een goed voorbeeld is de persconferentie na de Grand Prix van Italië in 2006, waar Schumacher zijn afscheid bekend maakte. Het was volgens eigen zeggen in de persconferentie een besluit dat samen werd genomen met het team. Toch gaan er al jaren de wildste verhalen ten ronde. Zo is er een verhaal dat president-directeur Luca di Montezemolo al in 2000 Mika Häkkinen wilde installeren op Schumachers plaats, nadat deze de Scuderia voor het vierde jaar achter elkaar geen wereldkampioenschap wist te bieden. Naar verluid wisten Schumacher en teammanager Jean Todt dit te voorkomen. En ze kregen hun gelijk, want kampioenschap na kampioen volgde. Zes jaar later zat Montezemolo vooral in zijn maag met het exorbitante salaris van de Duitser, die in zijn nadagen alsnog 45 miljoen dollar per jaar opstreek. Daarnaast zag hij liever het jonge talent Kimi Räikkönen in de auto. Het werd een smerig machtspelletje waarbij Montezemolo op het moment dat Schumacher als winnaar over de streep kwam een persbericht liet uitdelen over het pensioen van Schumacher. Het zijn dit soort zaken die amper benoemd worden in deze documentaire en die zeker van toegevoegde waarden hadden kunnen zijn.

En sowieso is de documentaire erg fragmentarisch na het kampioenschap in 2000. We zien in een soort compilatie even nog vier kampioenschappen voorbij komen, maar dat gebeurt eigenlijk op een dusdanig vluchtige manier dat het eigenlijk weinig recht doet aan de prestatie. Wel komt het wat tegemoet aan het beeld van de televisiekijkende liefhebber destijds; de twee Ferrari’s leiden van start tot finish, waarbij ze soms zelfs met speels gemak de rest van het veld op een ronde achterstand wisten te zetten. Een dieptepunt wat hierbij ook genegeerd wordt is toen Schumis’ teamgenoot Rubens Barrichello in 2002 bij de Grote Prijs van Oostenrijk luttele meters voor de eindstreep het verzoek kreeg om ruimte te maken voor de Duitser, dat terwijl deze al ruimschoots aan de leiding stond in het klassement. Niet dat de documentaire helemaal zonder kritiek op de hoofdpersoon zelf is overigens, zo komen zijn acties richting Damon Hill (Adelaide 1994) en Jacques Villeneuve (Jerez 1997) wel aan bod. Toch is het allemaal wat vluchtig en zou je zelfs kunnen denken dat een miniserie die zijn gehele carrière had beslagen hem meer recht had gedaan. In sommige zaken schiet de documentaire namelijk echt tekort. Zo wordt de onwaarschijnlijke comeback in 2010 bij het team van Mercedes afgedaan in een voetnoot, terwijl de kenners het er waarschijnlijk wel over eens zijn dat Schumachers’ ervaring van groot belang is geweest bij het latere succes van de renstal. Het jaar nadat Schumacher definitief stopte stapte een zekere Lewis Hamilton in, en hij profiteerde van Schumi’s voorbereidende werkzaamheden met een succes dat voortduurt tot op de dag van vandaag.

En dan is er natuurlijk nog de welbekende olifant in de kamer; het skiongeluk in Méribel in de Franse Alpen waarbij Schumacher op 29 december 2013 levensgevaarlijk gewond raakte. Hij overleefde het ongeval, waarbij hij met zijn hoofd op een steen terecht kwam, maar de berichtgeving is sindsdien spaarzaam. Voor wie hoopt dat deze documentaire zorgt voor nieuwe inzichten, hebben we teleurstellend nieuws. De interviews met vrouw Corinna en zoon Mick botsen wat dat betreft ook een beetje met elkaar. Waar zij duidelijk vasthoudt aan ieder sprankje hoop, laat Mick duidelijk weten dat hij zijn vader en de gesprekken over de liefde die zij delen voor de autosport te missen. Toch doet dit alles niks af aan de documentaire. Schumacher was erg gesteld op zijn privéleven en zijn vrouw verwoord het wat dat betreft heel mooi: “Michael heeft ons altijd beschermd, nu beschermen we hem”.

Schumacher is een goed gemaakte, maar onderaan de streep incomplete en vooral wat brave documentaire rond de legendarische Duitser coureur. Eigenlijk zien we hoe alle belangrijke punten in de carrière van Schumacher worden behandeld, maar de betrokkenheid van zijn familie leidt wel tot een vrijwel kritiekloze weergave van het leven van een man die zeker op de baan niet van onbesproken gedrag was. En dan is er natuurlijk nog zijn mislukte comeback bij het team van Mercedes. Men jaagt het er allemaal in een moordend tempo doorheen, maar feit is dat Mercedes als fabrieksteam nog in aanbouw was. Daarnaast is zijn aandeel is die opbouw er zeker geweest, zelfs ondanks dat hij niet over de pure snelheid en scherpte van zijn Ferrari-jaren beschikte. Dat de mislukte comeback zijn status niet heeft aangetast is daarnaast veelzeggend. De keuze van de makers en familie om de focus te leggen op de aanloop naar zijn gloriedagen valt te billijken, maar voor de kenners en liefhebbers is het allemaal toch wat te incompleet en valt er bovendien weinig nieuws te ontdekken. Voor de mensen die de Formule 1 pas zijn gaan volgen toen Max Verstappen zijn eerste successen boekte is deze documentaire, samen met Senna een onmisbare om een beetje een beeld te krijgen de recente geschiedenis van de zo geliefde hoogste klasse in de autosport.