The Aftermath
1946. In het naoorlogse Duitsland komt de Britse Rachael Morgan tijdens een strenge winter aan in het plat gebombardeerde Hamburg. Daar wordt ze herenigd met haar echtgenoot Lewis Morgan, een Britse kolonel die belast is met de wederopbouw van de stad. Het koppel, dat nogal wat spanningen kent nadat hun zoon Michael werd gedood tijdens de Blitz, verblijft in een geconfisqueerd huis van de Duitse architect Stefan Lubert en zijn getraumatiseerde tienerdochter Freda. Lewis besluit dat Stefan en Freda op de zolder van hun huis mogen verblijven, een beslissing waar Rachael het aanvankelijk niet mee eens is vanwege haar wrok jegens de Duitsers na Michael’s dood. Al snel krijgt zij echter een band met Stefan vanwege hun gedeelde verdriet; de vrouw van Stefan werd gedood door geallieerde bombardementen. Terwijl de sfeer in huis steeds zwaarder wordt, slaan vijandigheid en verdriet onverwacht om in passie en bedrog.
The Aftermath is gebaseerd op de gelijknamige roman van Rhidian Brook, een auteur en scriptschrijver uit Wales. Centraal staat een drama verhaal dat wordt afgezet tegen de nasleep van het bombardement op Hamburg, ook wel Operation Gomorrha genoemd. Het was een operatie die Hamburg veranderde in de hel op aarde. Een setting met de nodige flinke potentie natuurlijk, maar hoe interessant ook; de film doet zijn titel eer aan. Echter, het betreft hier niet de nasleep waar je gezien de geschiedenis wellicht op zou hopen. De film speelt zich grotendeels buiten de stad af in een prachtig landhuis en de aandacht gaat vooral uit naar het persoonlijk drama en hoe de oorlog en onverwerkt leed nog door dreunt in een relatie. Het maakt van The Aftermath een romantisch drama dat zich vooral richt op de personen en zaken als rouw, vergiffenis en liefde en waarop hooguit echo’s van de vernietiging van de stad zijn terug te vinden.
Wat we zien oogt wel allemaal vrij gelikt, iets wat mede te danken zal zijn aan de gedegen productie van Ridley Scott en zijn productiemaatschappij Scott Free Productions. De acteurs om de driehoeksverhouding weer te geven zijn Keira Knightley, Alexander Skarsgård en Jason Clarke. Het is een trio dat veelvuldig te zien is in grote films en vooral Knightley lijkt hier helemaal op haar plaats. Daar steekt vooral Clarke wat schril tegen af. Nergens is de chemie tussen de twee voelbaar en je zou hem zelfs als tamelijk miscast kunnen bestempelen. Skarsgård komt wat beter uit de verf, maar vooral als vader houdt het allemaal niet over. Toch komt toch ook vooral door het schrijfwerk. De roman van Brook werd wellicht nog geholpen door de verbeelding van de lezer, maar hier komt het allemaal maar niet tot leven.
Toch is het uitgangspunt zeker interessant en zijn er zeker ook wel zaken waarin de goede intenties van de film naar voren komen. Zo worden de Duitsers niet simpelweg weggezet als het kwaad, iets wat we vooral in de eerste vijftig jaar na de oorlog nog veel zagen, maar veelal toch vooral als mensen die ook niet hadden gevraagd om de oorlog. Het is alleen allemaal te weinig om echt te kunnen spreken van een geslaagde film. Wat ook niet helpt is dat de melodramatische ontknoping er te dik bovenop ligt en zijn impact volledig mist, iets wat ook deels te danken is aan het gebrek aan chemie tussen de hoofdrolspelers. Het maakt van The Aftermath een film met een interessant uitgangspunt dat de nodige potentie biedt, maar waar onderaan de streep veel te weinig mee is gedaan.
Extra’s: Naast de film zelf staat er wat bonusmateriaal op de Blu-ray release, wat een leuke aanvulling zal bieden voor de liefhebber.
· Deleted Scenes (05:56) Een aantal scenes die op de montagetafel zijn gesneuveld, met optioneel commentaar van regisseur James Kent.
· VFX Progressions (01:54) Ondanks dat de nadruk van de film ligt op drama, zijn er enkele fraaie visuele effecten aanwezig, vooral rond de beelden van Hamburg. Deze worden hier ontleed, eveneens met optioneel commentaar van regisseur James Kent.
· First Look (12:09) De welbekende promotie voor de film, met interviews met cast en crew, wat beelden van achter de schermen, maar toch vooral beelden die we ook terugzien in de film.
· Audiocommentaar: Een informatieve commentaartrack, ingesproken door regisseur James Kent.
· Gallery (02:33) Een afbeeldinggallerij, die ook automatisch afgespeeld kan worden.
· Theatrical Trailer (02:25) De promotionele bioscooptrailer voor de film.
The Aftermath heeft voldoende potentie, maar komt door een vlak script maar niet tot leven. De gekozen achtergrond, met een platgebombardeerd Hamburg, is indrukwekkend, maar krijgt eigenlijk niet de aandacht die het verdient. De driehoeksverhouding, waarbij de personen worstelen met hun verlies en zich storten in een vage combinatie van liefde en rouw is iets wat tegen bijna iedere andere achtergrond eenzelfde uitwerking had gekend. Wat ook niet helpt is dat eigenlijk alleen Knightley helemaal in haar element lijkt te zijn, vooral Clarke lijkt hier niet op zijn plek. Verder voltrekt de film in een traag tempo en kent het allemaal weinig verrassingen. Het maakt dat The Aftermath nergens door de ondergrens zakt en we een op zich solide en gelikte film voorgeschoteld krijgen, maar vandaag de dag mag de lat toch best iets hoger liggen natuurlijk en daarin schiet de film ronduit te kort.
Met dank aan Team Lewis en 20th Century Fox Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.
Beoordeling
- Film
- Extra
- Eindcijfer
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.