Jenny is een eenzame jonge vrouw, die een vrij anoniem leven leidt en werkt op een kantoor van de stadsarchieven. Toch is Jenny niet wie zij lijkt te zijn, zo heet zij eigenlijk Adaline, is zij weduwe, de moeder van een bejaarde vrouw en heeft ze de meer dan respectabele leeftijd van maar liefst 107 jaar. Door een bizar auto-ongeluk is zij namelijk sinds haar dertigste geen dag ouder meer geworden. Ondanks haar brede interesse en kennis is ze vrij op zichzelf en mijdt zij langdurige relaties om haar lot geheim te houden. Totdat zij op een feestje Ellis ontmoet. Hij weet in korte tijd haar hart te veroveren en onwetend van haar lot neemt hij haar mee voor een familieweekend. Daar dreigt haar geheim uit te komen en wordt Adaline gedwongen een beslissing te nemen die haar leven voor altijd zal veranderen.

Het is 2010 als er voor het eerste over The Age of Adaline gesproken wordt. Op dat moment is Katherine Heigl aan de film verbonden als Adaline, met naast haar Angela Lansbury als haar dochter Flemming. Het toont ons maar weer eens hoe anders projecten eruit hadden kunnen zien. Heigl haakte af om meer bij haar familie te zijn en uiteindelijk belandt de rol van Adaline bij Blake Lively. Lively zou je kunnen kennen van haar (bij)rollen in onder andere Savages en The Town, al lijkt zij haar bekendheid toch ook voor een groot deel te danken te hebben aan haar relatie met Ryan Reynolds. Tegelijk met Lively tekenen Oscar-winnares Ellen Burstyn en regisseur Lee Toland Krieger en als niet veel later ook Harrison Ford zijn handtekening zet voor de rol van William Jones is de cast bijna compleet.

Bijna, want de rol van Ellis Jones moest nog vervuld worden. Pas een maand voor de opnames beginnen komt men hiervoor bij Michiel Huisman terecht. Hij maakte ooit zijn debuut onder de vleugels van Martin Koolhoven met de telefilm Suzy Q en groeide in de jaren daarna uit tot een idool in Nederland. Huisman waagde de internationale oversteek naar het echte acteerwerk en werkte zich vooral via HBO-televisieserie Treme meer en meer in de kijker. Maar ook zijn filmcarrière stond niet stil. Zo speelde hij een bijrol in Brad Pitt’s World War Z, welke afgelopen jaar werd opgevolgd door een bijrol in het succesvolle Wild met Reese Witherspoon. En nu is er dus The Age of Adaline, de eerste hoofdrol van Huisman. Een film waarin hij zelfs een Amerikaan speelt, iets waar hij overigens makkelijk mee weg komt, want van zijn Hollandse accent is nog maar amper iets terug te vinden.

Nu is het natuurlijk de vraag of de film zelf zich ook staande weet te houden. Helaas is dat niet met een volmondige ja te beantwoorden. Zo is de manier waarop men het verhaal brengt soms ronduit ongeloofwaardig. Alsof het gegeven zelf nog niet ongeloofwaardig genoeg was. Vooral bij het ongeluk en wat leidt tot haar aandoening zijn grote vraagtekens te plaatsen. Dat men vervolgens een moeilijk naam aan deze aandoening verbindt die pas in het jaar 2035 ontdekt zal worden zegt misschien ook genoeg. Het is net allemaal even iets te glad en makkelijk in elkaar gezet. Jammer is dat het verhaal in de laatste akte totaal ontspoort, want tot die tijd bood het verhaal in elk geval een intrigerend uitgangspunt. Ander punt van kritiek is de gebruikte voice-over. Deze haalt je namelijk behoorlijk uit de flow van de film. Het is een les voor de regisseur, soms spreken beelden gewoonweg al voor zichzelf.

Als we kijken naar de acteerprestaties kunnen we niet anders concluderen dan dat Blake Lively een stralende Adaline neerzet. Soms zijn alleen haar blikken al genoeg om te zien dat ze een geheim met zich meedraagt, maar in de wereld die we kennen wekt dat vooral interesse en wordt natuurlijk al helemaal de link niet gelegd met een dergelijke aandoening. Ellen Burstyn zet een degelijk rol neer als haar dochter, maar degene die er echt uitspringt is Harrison Ford. Enerzijds niet verwonderlijk want Ford is natuurlijk een klasbak die menig iconische rol op zijn naam heeft staan, anderzijds valt niet te ontkennen dat zijn hoogtijdagen verleden tijd lijken te zijn. Vooral de confrontatie tussen Lively en Ford is geweldig en neigt bijna naar een thriller element. En Michiel Huisman? Die speelt de love interest en dat is met zijn uitstraling natuurlijk niet lastig. Het is dan ook absoluut geen straf om naar hem te kijken en het belangrijkste is dat hij goed raad weet met zijn rol als Amerikaan.

The Age of Adaline is een onevenwichtige, maar goed geacteerde film met een intrigerend uitgangspunt. Dat de film zichzelf voorbij loopt in de laatste akte is zonde, maar tot die tijd hebben we een uitstekende film gezien. Lively en Ford zetten hun beste rol sinds jaren neer en de confrontatie tussen beide spat werkelijk van het scherm. Daarnaast slaagt onze Nederlandse trots, Michiel Huisman, met vlag en wimpel voor zijn rol als Amerikaan en kijken we nu al uit naar zijn volgende rol. Laten we hopen dat hij op deze golf van sterke rollen kan blijven zitten en dan lijkt zijn bedje gespreid over de grens.