William Tell is een gokker die zichzelf in zijn dienst heeft geleerd om kaarten te tellen bij Blackjack om zichzelf zo een voordeel te verschaffen ten opzichte van het casino. Zijn filosofie is om klein in te zetten en bescheiden te winnen. Ondanks dat hij bijna dagelijks gokt, verblijft hij nooit in een casinohotel. Hij leeft uit twee kleine koffers en verblijft in motels die hij steevast sober herdecoreert. Tijdens een presentatie William benaderd door Cirk, een getroebleerde jongeman die wraak wil nemen op een militaire kolonel, tevens een oude vijand van William. Samen met z’n mysterieuze financierder La Linda neemt William Cirk mee op reis langs verschillende casino’s om hem op het rechte pad te houden. Toch merkt William al snel dat dit een steeds moeilijkere opgave wordt omdat ook William wordt achtervolgt door zijn verleden.

Paul Schrader is samen met Steven Spielberg, Brian De Palma, Martin Scorsese en George Lucas een van de hoofdfiguren in de Movie Brat-generatie van filmregisseurs. Zijn eerste successen in de filmwereld had Schrader als scenarioschrijver, met zijn werk aan Martin Scorseses’ Taxi Driver uit 1976 natuurlijk als meest in het oog springende prestatie. In de jaren die volgde legde Schrader zich ook toe op het regisseren, al verzorgde hij ook nog steeds scenario’s van films met anderen aan het roer als The Last Temptation of Christ en Raging Bull. Ondanks dat zijn eigen films eigenlijk zonder uitzondering interessant zijn en hij werk leverde voor awardwinnende films van Scorsese, duurde het tot 2017 dat hij een Oscarnominatie ontving het door hemzelf geregisseerde First Reformed. Het maakt dat Schrader ondanks zijn 75 jaar zeker nog niet afgeschreven mag worden.

Voor zijn nieuwste film doet hij een beroep op Oscar Isaac, een acteur die de laatste jaren is uitgegroeid tot een behoorlijk grote naam in Hollywood. Zo is hij voor het grote publiek vooral bekend als Poe Dameron in de Star Wars-prequel trilogie, maar wist hij ook het hart van de critici al te stelen met indrukwekkende optredens in films als Drive, Inside Llewyn Davis en het recente Dune. Ook in The Card Counter speelt hij weer een personage dat alle aandacht van de kijker naar zich toe weet te trekken. Hij speelt een einzelgänger die van buiten stoïcijns en hard oogt, maar van binnen wordt opgevreten door een schuldgevoel. We volgen hem op zijn weg naar verlossing. Op die weg ontmoet hij twee mensen die van grote invloed zijn op het verhaal, enerzijds Tiffany Haddish als La Linda en anderzijds Tye Sheridan als Cirk. Waar Haddish zich richt op zijn gokkant en een wat erbij hangend plotje als love interest, is het het personage van de weer uitstekend spelende Sheridan die zorgt dat het verhaal echt vorm krijgt.

Naast de karakterstudie biedt de film ook een leuk inkijkje in de wereld van het gokken, en dan in het bijzonder het kaartspel Blackjack. Zo neemt Isaacs’ personage William ons aan het begin van de film aan de hand met een uitleg over het tellen van kaarten. Voor de liefhebbers; deze is rechtstreeks, bijna letterlijk, overgenomen uit de WIRED YouTube-video “Blackjack Expert Explains How Card Counting Works”. Het zet gelijk een bepaalde sfeer en staat haaks op bijvoorbeeld de haast nonchalante manier van gokken als een James Bond doet in bijvoorbeeld Casino Royale. Maar ondanks dat William dagelijks gokt heeft hij wel een strenge discipline en verliest hij zich nooit in het spel. Hij weegt zijn kansen af en houdt de inzet en winsten dusdanig laag dat hij onder de radar blijft van het wakende oog van de casino’s. Dit gecombineerd met de aantrekkingskracht van Isaac maakt dat de film gelijk vanaf de eerste minuut de volledige aandacht van de kijker heeft. Of de climax ook voor ieder een bevredigend einde zal opleveren is overigens maar de vraag, maar feit is wel dat Schrader hierin eigenlijk kiest voor het enige juiste.

The Card Counter is een sterke karakterstudie met Oscar Isaac in de hoofdrol die alle aandacht naar zich toetrekt. Het verhaal van The Card Counter ontvouwt zich in een vrij traag tempo, maar als een ware slowburner werkt de film toe naar het punt om zijn leidende personage een doel te geven in het leven. Zoals je van Schrader mag verwachten zien we weer een personage waar iets mee is, waarbij je als kijker beetje bij beetje ontrafelt hoe de vork in de steel zit. Zeker in handen van Isaac is het personage weer een indrukwekkende karakterstudie, waarbij Isaac zich weer van zijn allerbeste kant laat zien en zonder meer een van de beste rollen van het jaar neerzet. Nadat hij in 2017 zijn eerste Oscarnominatie in de wacht wist te slepen voor First Reformed, laat Schrader met The Card Counter opnieuw zien dat hij eigen geen Scorsese nodig heeft om zijn zelfgeschreven scenario over een gekneusd personage op uiterst boeiende wijze naar het scherm te vertalen.