Oorlogsveteraan Tom Sherbourne kiest bewust voor een leven ver weg van de samenleving als hij solliciteert op een baan als vuurtorenwachter op Janus, een eiland in West Australië. Hij wordt daar verliefd op Isabel en al snel trouwen ze, maar ondanks de kinderwens van beide heeft Isabel na twee miskramen de angst dat ze nooit moeder zal worden. Kort na de tweede miskraam ontdekt Tom een klein bootje nabij de vuurtoren. Als hij en Isabel op onderzoek uit gaan ontdekken ze een dode man en een baby in het bootje. Tom beseft dat hij eigenlijk melding zal moeten maken van het voorval en hun vondst, maar Isabel vreest dat het meisje in een weeshuis zal belanden en ze weet Tom te overtuigen om de baby in hun gezin op te nemen. Jarenlang leven ze een gelukkig leven met hun geadopteerde dochter Lucy, maar als ze de bewoonde wereld aan doen voor de doop van hun dochter ziet Tom een vrouw in rouw die hun rustige leven in nieuw perspectief plaatst.

The Light Between Oceans is gebaseerd op de gelijknamige debuutroman van M.L. Stedman, die verscheen in 2012. Datzelfde jaar nog wist DreamWorks de rechten voor een verfilming te bemachtigen en op voorspraak van Steven Spielberg werd Derek Cianfrance aangesteld als regisseur, dit nadat hij onder de indruk was geraakt van zijn film Blue Valentine. Nadat Cianfrance (ook weer in 2012) het ambitieuze The Place Beyond te Pines afleverde en daarnaast maar liefst een jaar uit trok voor de montage, mag gerust gezegd worden dat de verwachtingen behoorlijk toenamen. Helaas wist de film de buitenlandse critici niet te overtuigen.

Toch is het affiche zeker interessant. Zo heeft de cast met Alicia Vikander en Rachel Weisz twee Oscar winnaressen onder zich en werd Michael Fassbender al tweemaal genomineerd voor deze prestigieuze prijs. Fassbender weet hier te boeien met zijn prachtige en ingetogen acteerwerk. Waar hij de laatste jaren vooral te zien is als Erik ‘Magneto’ Lehnsherr in de X-Men films, laat hij zich hier juist van zijn breekbare kant zien. Toch bieden Weisz en vooral Vikander goed tegenspel, waarbij vooral de laatste op een indrukwekkende manier een breed spectrum aan emoties tentoon spreidt. Toch ondervindt hun goede spel wel hinder van het feit dat de mindere karaktertrekken en soms gewoonweg slechte keuzes ervoor zorgen dat hun personages soms op weinig begrip van de kijker kunnen blijven rekenen.

De film neemt uitgebreid de tijd om rustig de lijnen uit te zetten en wat dat betreft is het goed dat de Nederlandse distributeur ervoor heeft gekozen om de film geen grootse release te geven. In de kleinere filmtheaters van het land is de film duidelijk meer op zijn plaats. Met zijn prachtige cinematografie is de film dan ook niet minder dan indrukwekkend voor het oog te noemen. Technisch gezien is er dan ook weinig op de film aan te merken en ook de prachtige de soundtrack van Alexandre Desplat is weer oorstrelend mooi en kan zich meten met zijn beste werk. Toch overspeelt Cianfrance zijn hand in het tweede deel van de film, iets wat zijn The Place Beyond the Pines er ook al van weerhield om echt uit te groeien tot een meesterwerk.

Het contrast tussen het erg rustige eerste deel van de film en het tweede deel waarin de personages opeens het ene na het andere voor hun kiezen krijgen is namelijk te groot. Dat hierbij een kind het middelpunt is van de strijd tussen haar biologische moeder en haar ouders, zorgt ervoor dat je als kijker (en zeker als een ouder) je zelf zit te verbijten. Dit kan natuurlijk de bedoeling zijn geweest van Cianfrance, maar wellicht had een beetje dosering de film goed gedaan. Nu hakt alles er namelijk dusdanig in, dat de tranen van vooral het vrouwelijke deel van het publiek tijdens de aftiteling nog naklonken.

The Light Between Oceans is een sterk geacteerde en prachtig geschoten film, maar helaas raakt de balans in het laatste deel van de film wat zoek. Opnieuw toont Derek Cianfrance zich opnieuw een ambitieus regisseur, al laat hij als scriptschrijver zeker richting het einde van de film wat steken vallen. De film hakt hierbij met de botte bijl in op het zorgvuldige opgebouwde eerste deel van de film, wat de film ervan weerhoudt om zijn potentieel volledig te benutten en de kijker enigszins onbevredigd achterlaat. Toch is The Light Between Oceans allesbehalve een slechte film te noemen. De film is dan misschien geen meesterwerk, maar door het sterke acteerwerk en de prachtige beelden valt er meer dan genoeg te genieten voor de liefhebbers.