De bewoners van het kleine stadje Rose Creek worden onderdrukt door een roofbandiet met de naam Bartholomew Bogue, die eist dat ze hun land verkopen voor een budget prijsje. Ze besluiten om met elkaar te verzamelen in de centrale kerk en een plan te bedenken over hoe ze Bogue kunnen aanpakken. Wanneer Bogue plotseling opduikt met zijn mannen, steekt hij de kerk in brand en doodt een opstandige burger. Zijn weduwe besluit om buiten het dorp op zoek te gaan naar hulp. In een ander stadje ziet ze een onbekende man die in zijn een stel mannen uitschakelt en besluit om hem te benaderen. In eerste instantie is de persoon in kwestie, Sam Chisolm, niet geïnteresseerd, maar nadat ze de naam Bogue laat vallen besluit hij op haar voorstel in te gaan. Chisolm geeft aan dat hij totaal zeven mannen nodig heeft met bijzondere vaardigheden en kwaliteiten, om het op te nemen tegen Bogue en zijn leger. Nadat hij zijn beoogde team samengesteld heeft, vertrekken ze naar het stadje om de bewoners voor te bereiden op de veldslag die onvermijdelijk lijkt te zijn.

Het western genre is al tientallen jaren niet meer zo in beeld bij filmmakers, zoals dat wel was in de hoogtijdagen in de jaren ‘40, ‘50 en ‘60. Regisseurs als John Ford, Sam Peckinpah, Sergio Leone hadden allemaal gemeen dat ze een grote voorliefde voor het genre hadden. Dit heeft geleid tot een grote hoeveelheid tijdloze klassiekers zoals onder meer The Searchers, The Wild Bunch en de Dollar trilogie. Ergens in de jaren 70 en 80 leek het genre dood en begraven te zijn, totdat Kevin Costner en Clint Eastwood met respectievelijk Dances With Wolves en Unforgiven het genre nieuw leven in bliezen. Beide werden met Oscars overladen maar het bracht vreemd genoeg niet het gewenste resultaat voor de wederopstanding van de western. Westerns zijn nog steeds erg geliefd, maar de doorsnee filmkijker zit niet te wachten op een aloude strijd tussen goed en kwaad waarin het buitenleven vaak geïdealiseerd wordt en weide landschappen en dramatische schietpartijen centraal staan.

Regisseur Antoine Fuqua is zijn hele leven al fanaat van de western en haalde er vaak inspiratie uit voor zijn films. Voor zijn eerste volledige western film besloot hij om een remake te maken van de gelijknamige film uit 1960, die op zijn beurt weer een remake was van Kurosawa’s Seven Samurai. Het script werd geschreven door Richard Wenk (The Equalizer) en Nic Pizzolatto (True Detective) en Fuqua wist een cast met grote namen bij elkaar te sprokkelen. Onder leiding van Denzel Washington, haalde hij ook Chris Pratt, Ethan Hawke, Peter Sarsgaard, Vincent D’Onofrio en de Zuid-Koreaanse ster Byung-hun Lee bij de cast. Het verhaal wijkt in de basis niet veel af van het origineel, al voelt het geheel meer als een actiefilm dan een western. Met uitzondering van het goed en kwaad wraak gehalte, ontbreken de typische kenmerken die een film tot een western maakt. Fuqua zal vanuit commercieel oogpunt enigszins bewust voor hebben gekozen, maar voor een ieder die een ouderwets rauwe western wil zien, komt toch aardig bedrogen uit.

Als er dan al gekozen wordt om een film als deze wat eigentijdser te maken en geschikt voor een breed publiek, zorg er dan op zijn minst voor dat de nodige clichés en voorspelbaarheid vermeden wordt. Helaas maakt Fuqua dezelfde keuzes als in nagenoeg al zijn vorige films, met positieve uitzondering voor Training Day. Evenals die film heeft hij met Denzel Washington in de hoofdrol wel een zeer belangrijke troef in handen. Zijn aanwezigheid blijft altijd een genot om naar te kijken en hij draagt de film met speels gemak. De rest van zijn team zijn ook gewoon prima in hun rollen, met vooral Peter Sarsgaard volledig in zijn element als schurk. Visueel gezien ziet het ervoor een traditionele western veel te gelikt en kleurrijk uit, maar er zijn genoeg elementen die de film wel de moeite waard maken. Ouderwets bestofte helden met revolvers die hun tegenstanders in forse aantallen koelbloedig en moeiteloos omleggen. Een vermakelijke no-nonsens actiefilm met een hoog spektakelgehalte, maar wel één die je doet snakken naar een nieuwe échte stijlvolle western.

Extra’s:
• Wraakmodus met Antoine Fuqua en “The Seven (02:53:07) Dit is een bijzondere extra, waarbij de hele film te bekijken is onder begeleiding van commentaar door cast en crew. Tijdens bepaalde scenes schakelt de film over naar achter-de-schermen beeldmateriaal. De totale lengte komt hierdoor wel op bijna drie uur, maar voor de échte liefhebber van de film is het een absolute aanrader.
• Het Regisseren van “The Seven” (05:03) De cast bespreekt het regiewerk van Fuqua en diens voorliefde voor het genre.
• Schurk Bogue (05:26) Een korte blik op de grote schurk van de film.
• “The Seven” (08:36) Een vluchtige blik op alle personages en de acteurs die hen portretteren.
• Het Overnemen van Rose Creek (05:16) Het onderzoeken van de belangrijkste locatie die het decor voor de film vormt.
• Magnifieke muziek (04:10) De originele en iconische muziek aan de hand van componist James Horner.
• Revolverhelden (04:55) De acteurs bespreken de fysieke voorbereiding op hun rollen, zoals paardrijden en wapentraining.
• Verwijderde scènes (07:29) Een reeks met vier verwijderde scenes.

The Magnificent Seven is een vermakelijke maar ook wat gemakzuchtige remake van de gelijknamige klassieker van John Sturges uit 1960. Hij wijkt niet ontzettend veel af van het origineel, wat de prent bij voorbaat al redelijk overbodig maakt. Regisseur Antoine Fuqua vermijdt de clichés niet maar heeft wel een grootse cast verzameld. Met Denzel Washington in de hoofdrol en onder meer Ethan Hawke en Chris Pratt als prettige sidekicks, heeft de cast er wel ogenschijnlijk veel plezier aan. ‘Seven’ kan zich echter niet meten met andere remakes uit het western genre (True Grit, 3:10 to Yuma), want daarvoor is de film te voorspelbaar en mist het enige vorm van authenticiteit. In visueel opzicht is ‘Seven’ veel te gladjes om als een echte rauwe western beschouwd te kunnen worden. The Magnificent Seven is niet veel meer dan een doorsnee actiefilm met een paar leuke momenten en enkele spectaculaire scenes, maar desondanks wel een moedige poging om het western genre van nieuw elan te voorzien

Met dank aan Sony Pictures Home Entertainment en Weber Shandwick voor het recensie-exemplaar.