In het holst van de nacht moeten Emad en Rana hun woning verlaten als deze door bouwwerkzaamheden dreigt in te storten. Gelukkig vinden zij, dankzij een kennis van de lokale toneelvereniging, al snel een nieuw appartement. Ze vinden hier achtergebleven spullen van de vorige bewoonster, die in alle haast lijkt te zijn vertrokken. Als Rana op een avond in haar woning wordt aangevallen, wordt er vermoed dat dit iets te maken heeft met de vorige bewoonster. Emad gaat op onderzoek uit om de waarheid boven tafel te halen, maar zet daarmee meer op het spel dan hij van te voren kon vermoeden.

De nominatie voor de Oscar voor beste Buitenlandse Film kreeg voor The Salesman (ook bekend als Forushande) een zwart randje toen de Amerikaanse president Trump het reisverbod invoerde voor verschillende landen uit het Midden-Oosten. Eén van die landen was Iran, wat het voor regisseur Asghar Farhadi onmogelijk maakte om bij uitreiking aanwezig te kunnen zijn. Het bracht een hoop commotie met zich mee en sommige vermoeden dat dit de film juist heeft geholpen aan de Oscar, om zo indirect een politiek statement te kunnen maken. Hoe het ook zij, The Salesman won van die andere favoriet, het Duitse Toni Erdmann, en dat is zeker niet zonder reden.

Na het zien van The Salesman valt niet anders te concluderen dat de film terecht met het gouden beeldje naar huis mocht gaan. Want ondanks het wellicht simpele gegeven van een overval, schuilt er meer in deze thriller dan vooraf lijkt. Veel hiervan is te danken aan de Iraanse cultuur, een gegeven dat wederom goed wordt gebruikt door Farhadi. Beetje bij beetje wordt de waarheid onthuld, waarbij de kijker steeds verder wordt meegezogen in de zoektocht van Emad. Dat hij zichzelf hierbij steeds meer verliest in zijn zoektocht werkt enkel positief. Farhadi, tevens verantwoordelijk voor het script, presenteert maar mondjesmaat nieuwe informatie aan de kijker en zorgt er hiermee voor dat deze de puzzelstukjes langzaam op hun plaats vallen. De manier waarop hij dit doet werkt soms erg beklemmend en maakt de film een boeiende zit van begin tot eind.

Natuurlijk kan een sterk verhaal enkel tot leven komen aan de hand van goede acteurs. Het helpt dan ook enorm dat Farhardi kan rekenen op het fenomenale talent van acteur Shahab Hosseini. Het is dan ook mede zijn verdienste dat zijn personage Emad op overtuigende wijze op zoektocht gaat naar de waarheid. Met zijn vertolking laat Hosseine een diepe indruk achter en hij won dan ook niet voor niets de prijs voor best acteur op het Filmfestival van Cannes. Dit alles maakt van The Salesman een bijzonder spannende film met overtuigend acteerwerk die meer dan verdiend de belangrijkste filmprijzen voor een buitenlandse film in de wacht wist te slepen.

Extra’s: Naast de hoofdfilm staan er verder niet al teveel extra’s op de dvd. Toch is er met een fijne making-of van ongeveer 23 minuten wel plaats ingeruimd voor kwaliteit. In de special zien we vooral hoe regisseur Asghar Farhadi te werk is gegaan.

The Salesman start als een doorsnee thriller, maar ontpopt zich al snel tot een film met veel meer inhoud. Beetje bij beetje komt de nare waarheid in het verhaal naar boven, waarbij de film aan het eind een diepe indruk op de kijker zal achterlaten. Dit is niet alleen te danken aan het sterke verhaal en de regie van Farhadi, maar ook vooral aan het overtuigende spel van acteur Shahab Hosseini. Het is dan ook niet voor niets dat The Salesman, net als A Separation eerder, werd beloond met de Oscar voor Beste Buitenlandse Film. The Salesman grijpt de kijker bij de strot en is wederom een prachtige film van de Iraanse filmmaker Asghar Farhadi.

Met dank aan Cinéart Nederland voor het recensie-exemplaar.