Nathan “Nate” Drake werkt als barman in New York, waar hij ongemerkt de zakken rolt van zijn rijke klanten. Op een dag wordt hij benaderd door schatzoeker Victor “Sully” Sullivan, die met Nates’ broer Sam samenwerkte tijdens een zoektocht naar de goudschat van de Magellan-expeditie. Sam blijkt echter verdwenen nadat hij Sully hielp bij een klus. Nate heeft de afgelopen vijftien enkel wat ansichtkaarten van zijn broer ontvangen en besluit om Sully te helpen. Samen gaan ze naar een veiling van een gouden kruis, dat wordt gelinkt aan de crew van Magallan. Op de veiling ontmoeten ze de meedogenloze Santiago Moncada, de laatste afstammeling van de familie die de Magallan-expeditie financierde, en Jo Braddock, de leider van de huurlingen die Moncada heeft ingehuurd. Al snel blijkt het bemachtigen van het kruis het eerste van vele obstakels richting het bemachtigen van de schat.

Wie denkt aan Uncharted zal vooral denken aan de avontuurlijke games die sinds 2007 worden ontwikkelt door Naughty Dog. Nu zijn er eigenlijk maar weinig games die ook hebben geleid tot een goede verfilming, maar pogingen worden er keer op keer gedaan. Zo ook met Uncharted. De eerste plannen stammen al van 2008, toen producent Avi Arad aangaf dat hij in gesprek was met Sony om een verfilming te ontwikkelen. Door de jaren heen passeren flink wat grote regisseurs en scenarioschrijvers die hun naam verbonden aan de film, maar uiteindelijk krijgt alles pas vorm als Joe Carnahan en Shawn Levy zich met het script gaan bemoeien. Zij maken van de film een soort origins-verhaal, waarbij het verhaal zich enkele jaren voor de gebeurtenissen van Uncharted: Drake’s Fortune afspeelt. Ondanks dat de keuze voor de regie uiteindelijk valt op Ruben Fleischer en de release van de film nog wat verder wordt opgeschoven in de agenda, houdt hij vast aan deze constructie voor het verhaal.

Waar fans van de games graag Nathan Fillion als Nate hadden gezien, vooral door zijn uiterlijke overeenkomsten, viel de keuze in eerste instantie op Mark Wahlberg. Echter, toen de plannen zich begonnen te ontvouwen en we als gevolg hiervan dus een Nate en Sully zien die een stuk jonger zijn dan hoe we ze kennen uit de games, kreeg hij het aanbod om Sully te spelen. De rol van Nathan Drake werd aangeboden aan Tom Holland, uiteraard vooral bekend van zijn rol als Marvels’ Spider-Man. Zijn casting blijkt een schot in de roos. Niet alleen heeft hij de juiste uitstraling om Nate tot leven te wekken, ook is hij geloofwaardig en toegewijd voor de veeleisende rol. Als belangrijkste schurk zien we Antonio Banderas, met Tati Gabrielle als zijn belangrijke huurling. Beide verdienstelijk, maar weinig memorabel. Wel is het leuk om Chloe Frazer (Sophia Ali) hier terug te zien, een belangrijk personage uit de games, al komt haar tweestrijd niet echt lekker uit de verf. Voor de kenners van de games is het leuk dat Nolan North even langs komt in een cameo als hotelgast, hij sprak de stem in van Drake bij de games.

Voor wie een rustige introductie verwacht, gezien het een origins-verhaal betreft, komt bedrogen uit. Je komt als kijker gelijk middenin een flitsende actiescène terecht. Het is even kijken hoe en wat, maar tegen de tijd dat je er net lekker in zit wordt je mee teruggenomen in de tijd dat Nate samen met zijn broer Sam een kaart proberen te stelen. En weer twee tellen later beland je weer vijftien jaar verder en begint de film eigenlijk pas echt.  De actiescène wordt uiteindelijk pas pakweg een uur later weer opgepakt. Wat dat betreft is het een wat vreemd gemonteerde en onnodig chaotische opening. Maar eenmaal op gang komt er al snel wat meer lijn in de film. Voor de gamers die een bepaald beeld hebben bij de personages zal het even wennen zijn om de acteurs te zien, zeker doordat de film voor de game-avonturen afspeelt en vooral een Sully een opvallend jonger voorkomen heeft. Het staat een uiterst vermakelijke film verder niet in de weg. Visueel is het allemaal zeer onderhouden en ondanks dat de film weinig echt nieuws onder de zon heeft en nergens zo baanbrekend is als de games waarop het gebaseerd is, kunnen we niks anders stellen dat deze film weinig onder doet voor de verwachtingen die we straks van Indiana Jones 5 hebben.

Uncharted is een vermakelijke avonturenfilm, die helaas niet origineel en verrassend genoeg is om echt als geslaagd te mogen worden bestempeld. Daarnaast zal menig liefhebber van de games het nodige op de film aan te merken hebben, en dan hebben we het nog niet eens over dat de film in de verste verte niet in de buurt komt van die kwaliteit. Belangrijkste wat met Uncharted aangetoond wordt is nog wel dat Tom Holland na tegenvallende niet MCU-films als Cherry en Chaos Walking laat zien dat hij ook succesvol kan zijn in een andere gedaante dan Spider-Man. Hij heeft exact het charisma dat nodig is voor zijn vertolking van Nathan Drake en gezien hij pas 25 jaar is kan hij nog jaren mee. Ondanks dat Uncharted door de vaderlandse pers niet bepaald enthousiast werd onthaald, was de film wel succesvol bij het publiek én dus aan de kassa. Aangezien een mogelijk vervolg vaak gekoppeld wordt aan het succes aan de kassa, lijkt het een kwestie van tijd dat we een vervolg tegemoet mogen zien en hoe kunnen wij nou nee zeggen tegen lekker onbezorgd vermaak als meer van dit.