Kim Baker is een journaliste die gevangen zit in de dagelijkse sleur van haar kantoorbaan in New York. Als ze op een dag het aanbod krijgt om verslag te gaan doen vanuit Afghanistan stemt ze hier dan ook mee in. In het stoffige Afghanistan ontmoet Kim de avontuurlijke journaliste Tanya Vanderpoel, de norse kolonel Hollanek en de uiterst charmante fotograaf Iain MacKelpie, die haar bijstaan in het gevaarlijke gebied dat door de Taliban geregeerd wordt. Midden in de chaos van het getergde land ontdekt Kim wie zij werkelijk is en zet ze alles op alles om dat ene verhaal te vinden dat haar eeuwige roem zal bezorgen.

Whiskey Tango Foxtrot is de afkorting voor “What The Fuck” volgens het NAVO alfabet en laat dit nou precies de eerste reactie zijn die bij je op zal komen na het zien van dit waargebeurde verhaal. Want je zal waarschijnlijk absoluut niet weten onder welk genre de film zal moeten onderbrengen. Is de film nou een komedie of een oorlogsfilm? Voor een komedie neemt de film zichzelf veel te serieus en voor een oorlogsfilm is de film eigenlijk veel te ongeloofwaardig. Dit komt waarschijnlijk omdat de film compleet afwijkt van het indrukwekkende boek dat Kim Baker schreef. Toch kunnen we ook weer niet zeggen dat de film totaal teleurstelt. Toch is het goed te begrjipen dat de film de bioscopen in Nederland niet wist te bereiken.

Qua casting zit het zeker wel goed. Tina Fey werd gekozen om de rol te vertolken van oorlogsjournaliste Kim Baker en we moeten direct toegeven dat Fey briljant gecast is. Naast het feit dat Fey best veel op Baker lijkt, zet zij een zeer geloofwaardige rol neer. Hierbij laat de van origine comédienne zien dat ze echt kan acteren. Naast Fey zien we dat grote namen als Margot Robbie, Martin Freeman en Billy Bob Thornton aan de cast toegevoegd zijn. Aan acteertalent ontbreekt het duidelijk niet, dus je zal je afvragen waar het dan eigenlijk mis gaat. Wellicht is de oorzaak te vinden in de beklemmende sfeer van het boek, die in de veel luchtigere film ontbreekt. Het ontmoeten van gevaarlijke terroristen of extremisten lijkt appeltje eitje en de dreiging ontbreekt totaal. Nergens krijg je ook maar een beetje het gevoel dat Baker zich in een van de meest gevaarlijke landen ter wereld bevindt en dat is op zijn zachts telleurstellend te noemen.

Daarnaast is het einde van de film moralistisch en bijna propaganda te noemen. Want laten we eerlijk zijn, niets kon het Amerikaanse verblijf in Afghanistan rechtvaardigen. De film probeert daarin wel maatschappijkritisch te blijven, maar hier blijft weinig van over als de Amerikanen voor de zoveelste keer als de verlossers en weldoeners van de wereld uit de spreekwoordelijke koker komen. En dat is jammer, want Whiskey Tango Foxtrot had zoveel meer kunnen zijn als de makers zich aan het bronmateriaal hadden gehouden. Wat er overblijft is een aardig filmpje dat nergens echt weet te imponeren, maar zeker tot een half uur voor het einde best weet te vermaken. Helaas wordt het einde te lang uitgesmeerd en zit dat vol onzinnige dialogen waarbij je bijna de neiging krijgt alsnog de film af te zetten.

Extra’s:
∙ All In: The Making of Whiskey Tango Foxtrot (14:12) Een uitgebreid kijkje op de set van de film, waar cast en crew uitgebreid aan het woord komen.
∙ Deleted Scenes (5:14) Een viertal scènes getiteld Kim and Iain, Daymare, Prison en Kabul Zoo
∙ Extended Scenes (4:59) Een verlengde scene van de bruiloft.

Whiskey Tango Foxtrot is een aardige film geworden waar nog veel meer in had gezeten als de makers zich aan het bronmateriaal hadden gehouden. Dit zorgt ervoor dat de film een hele zit wordt door saaie en vooral niet interessante gebeurtenissen die de film bevat. Echt geloofwaardig wordt dit waargebeurde verhaal dan ook nergens, daar is het geheel veel te luchtig verfilmd. Toch doet de cast het wel erg goed en zorgen zij ervoor dat de film niet helemaal kopje onder gaat. Whiskey Tango Foxtrot houdt uiteindelijk het midden tussen een komedie en een oorlogsfilm, maar is daarin zo uit balans dat je als kijker uiteindelijk zit met een groots ‘WTF-gevoel’.

Met dank aan Triple P Entertainment en Universal Pictures Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.