De ondertussen 40-jarige voormalig stripper Mike Lane is zijn meubelbedrijf kwijtgeraakt na misgelopen zakendeal als gevolg van de uitbraak van de coronapandemie. Sindsdien werkt hij in Miami als barman voor een cateringbedrijf. Tijdens een liefdadigheidsevent wordt hij herkent door een vrouw voor wie hij weleens opgetreden heeft, waarop zij hem voorstelt aan organisator Maxandra ‘Max’ Mendoza. De knappe en rijke socialite weet hem te verleiden tot een lapdance, waarna de twee helemaal in elkaar opgaan en de volgende ochtend samen wakker worden. Max doet Mike vervolgens een niet te weigeren aanbod om een maand met haar mee te komen naar Londen om danschoreografie toe te voegen aan haar theaterproductie aldaar. Met alles op het spel moet Mike een groep nieuwe dansers in vorm weten te krijgen.

Na het toch wat tegenvallende Magic Mike XXL leek het gedaan met het verhaal van Mike Lane. Toch haalde film meer dan genoeg op aan de box-office om een vervolg te kunnen verantwoorden. Maar goed, zonder Channing Tatum geen Magic Mike. En daar wrong de schoen wel een beetje, want ondanks dat hij er nog steeds goed uitziet beginnen de jaren ook voor Tatum te tellen. Toch werd eind 2021 een afsluitend deel voor de trilogie aangekondigd en de kenners mochten zich ook verheugen op de terugkeer van regisseur Steven Soderbergh, de regisseur van de eerste film. De regisseur kondigde rond 2013 nog zijn pensioen aan, maar kon het gewoonweg niet laten en bleef, wellicht enkel op een wat lager pitje, continu bezig met blijkbaar het enige wat hij kan; films en series afleveren. Goede vooruitzichten dus.

Het eerste wat opvalt is dat Channing Tatum hier de kar niet helemaal alleen hoeft te trekken. Niet dat hij hulp krijgt van zijn maten uit de eerdere films, al zien we Mike wel nog even videobellen met Ken en Tarzan. Toch blijft het bij een veredelde cameo van acteurs Matt Bomer en Kevin Nash. Het is daarnaast een speelse manier om het corona-afstand aspect in de film te verwerken, wat de film gelijk weer een actueel tintje meegeeft. Maar zoals uit het promotiemateriaal al bleek wordt Salma Hayek Pinault hier neergezet als vrouwelijke tegenhanger van Mike. Een goede zet, want vooral de dampende chemie tussen de twee wordt goed naar het scherm getoverd. Verder moet de film het eigenlijk vooral hebben van het succes van de franchise, die eigenlijk alleen kan rusten op het succes van de eerste film en de populariteit van Tatum. Al is al vaker gebleken dat het laatste niet altijd voldoende was.

Verder heeft verhaal net zo weinig om het lijf als de acteurs, en van echte acteerprestaties valt eigenlijk ook niet echt te spreken. Even hangt er nog wat in de lucht betreft de dubbele agenda van het personage van Hayek, maar dit loopt eigenlijk met een sisser af. Nogmaals, verhaaltechnisch hoef je echt niet veel van de film te verwachten. Maar goed, wie komt daar ook voor bij een film als deze. Het gaat maar om een ding en daarvan is er genoeg om je van dergelijke zaken af te leiden. En zo stevent alles richting het einde af op het laatste kunstje van Tatum als Magic Mike. Het levert misschien wel de sterkste scène van de film op. De liefhebbers zullen dan ook blij zijn dat Tatum zichzelf en zijn geliefde personage dit afscheid heeft gegund door weer helemaal in dansshape te geraken. Het is hem duidelijk van zijn vege lichaam af te zien en de liefhebbers zullen dan ook likkebaardend toekijken, dit om het woord soppen niet in mond te hoeven nemen.

Extra’s: Toch wat onverwacht wordt Magic Mike’s Last Dance in Nederland enkel op dvd uitgebracht. Daarnaast wordt de release ontsierd door een volledig gebrek aan bonusmateriaal.

Magic Mike’s Last Dance is een sensuele film voor de liefhebsters van mannelijk schoon en Channing Tatum in het bijzonder. Ondanks de hernieuwde aanwezigheid van Soderbergh is de film nergens zo goed als de eerste film, maar gelukkig in zijn geheel met gemak een stuk beter dan de toch wat tegenvallende tweede film uit de trilogie. En dat is iets wat niet alleen te danken is aan de inzet van Tatum, maar ook aan de vaardige hand van regisseur Steven Soderbergh. Het maakt dat we hier te maken hebben met een heerlijk ijdelheidproject van Channing Tatum, die hier gewoonweg doet waar hij goed in is. Of de film daadwerkelijk de ‘last dance’ zal blijven is altijd maar weer de vraag natuurlijk, maar we kunnen gerust stellen dat we hier een meer dan bevredigend einde van de trilogie voorgeschoteld hebben gekregen.

Met dank aan Day One MPM en Warner Bros. Home Entertainment Benelux voor het recensie-exemplaar.