Road House
Voormalig UFC-middengewichtvechter Elwood Dalton probeert zijn hoofd boven water te houden met gevechten in het illegale circuit, maar zijn reputatie en verleden zit hem steeds in de weg. Hij wordt benaderd door Frankie, de eigenaar van wegrestaurant Road House in Florida Keys, die hem wil inhuren voor als uitsmijter. Aanvankelijk is hij er niet gelijk happig op, maar als zijn auto wordt vernield bij een ternauwernood voorkomen zelfmoordpoging besluit hij toch af te reizen naar Florida Keys. Dalton maakt direct vrienden in de buurt, maar krijgt tijdens zijn werkzaamheden ook te maken met bedreigingen van een plaatselijke maffiabaas. Wanneer die een huurmoordenaar op hem afstuurt, escaleert alles al snel.
Road House is weer een film met een flinke voorgeschiedenis. Zo dateren de eerste plannen van Metro-Goldwyn-Mayer Pictures voor de film al van 2013, met Rob Cohen aan het roer. In 2015 kwam Nick Cassavetes aan boord als schrijver en regisseur, waarbij Ronda Rousey de beoogde hoofdrolspeelster was. Ook dit werd echter opgeschort en even werd het stil. Eigenlijk tot 2021, toen MGM een nieuwe poging deed met Jake Gyllenhaal als hoofdrolspeler en met Doug Liman als regisseur. In augustus 2022 kreeg het project definitief groen licht van Amazon, dat een paar maanden eerder MGM had overgenomen. Nog diezelfde maand werd er begonnen met de opnames in de Dominicaanse Republiek. Het resulteert in een toch wat aparte remake van de cultfilm uit 1989, die destijds niet genoeg kon leunen op de populariteit van de charismatische hoofdrolspeler Patrick Swayze die zich op het toppunt bevond na Dirty Dancing.
Wie bekend is met Road House kan er niet omheen dat het verhaal eigenlijk verdomd weinig om het lijf heeft. Vechter wordt ingehuurd als uitsmijter en stuit op de nodige criminelen. Dat is het eigenlijk wel. Beetje kort door de bocht kunnen we stellen dat Road House alles heeft om een volwaardige b-film te zijn. En al helemaal als het een remake betreft van een matige cultfilm. Toch wordt het allemaal even anders als ene Doug Liman de regie op zich neemt. Hij was het tenslotte die verantwoordelijk was voor regie van de eerste film in de The Bourne Identity-films van Matt Damon, daarnaast leverde hij ook toffe films af als Mr. & Mrs. Smith en het Edge of Tomorrow. Als dan vervolgens ook nog eens Jake Gyllenhaal tekent voor de hoofdrol, een acteur die met zijn prestaties films als Donnie Darko, Zodiac, Prisoners, Nightcrawler en Brokeback Mountain naar een (nog) hoger plan trok, doet het je opeens afvragen of dit toch nog iets bijzonders kan gaan worden.
Het antwoord op die vraag ligt een beetje in het midden. Zo doet nieuwe versie van Road House namelijk hetzelfde fout én gelukkig ook goed als de originele film uit 1989. Zo is het verhaal in grote lijnen gelijk gebleven, maar zijn er wat kleinetje aangepast. Zo is het verhaal verplaatst van New York City naar Florida Keys. Dan heeft Jake Gyllenhaal de rol dus overgenomen van Patrick Swayze, met wie hij overigens samenspeelde in Donnie Darko. En ondanks dat Gyllenhaal handenvol rollen gespeeld met meer uitdaging en diepgang, maar hij heeft er hier duidelijk plezier in. UFC-kampioen Conor McGregor, die de huurmoordenaar speelt, heeft het overduidelijk ook naar zijn zin. Wat minder positief, want het straalt er allemaal dusdanig vanaf dat het bijna kitsch wordt. Ook zijn we niet zo enthousiast over de gebruikte CGI. Wat rest is eigenlijk gewoon een aardige knokfilm zoals we die regelmatig op de streamingdiensten voorbij zien komen.
Road House is een update voor een cultklassieker waarbij de belangrijkste prestatie zal zijn dat deze een nieuwe generatie weet aan te spreken. Waar de versie met Patrick Swayze met de jaren uitgroeide tot een cultfilm, lijkt het er bijna op dat deze nieuwe versie exact dat nastreeft. Ondanks dat de film met Gyllenhaal een dijk van een acteur in zijn gelederen heeft, kent zijn rol maar weinig diepgang. Road House blijft zo ook in deze nieuwe versie een film die zo op een bierviltje neergepend had kunnen zijn. Gelukkig neemt de film zichzelf nergens al te serieus, wat zeker ook de verdienste is van Doug Liman die de humor een goede plaatst weet te geven in de film. Laten we wel zijn, niemand had verwacht dat deze Road House opeens een moderne klassieker zou zijn, maar het is verrassend dat eigenlijk alles ‘guilty pleasure’ ademt. En daar is natuurlijk helemaal niks mis mee, maar meer moet je ook zeker niet verwachten.
Beoordeling
- Film
- Eindcijfer