Charles D’Artagnan, een jongeman uit Gascogne, is onderweg naar Parijs om zich bij de Musketiers van de Garde te voegen. Als hij onderweg stuit op een ontvoering van een jonge vrouw, wordt hij voor dood achtergelaten. Eenmaal in Parijs doet hij er alles aan om zijn aanvallers te vinden. Als hij tijdens een bezoek aan de commandant van de musketiers een van de daders herkent, rent hij het hoofdkwartier uit om de man te confronteren. In zijn haast beledigt hij onbedoeld de drie musketiers Athos, Porthos en Aramis, die allen geen genoegen nemen met zijn vluchtige excuus. D’Artagnan besluit om die middag met elk van hen een duel uit te vechten. Echter, nog voor het goed en wel tot een duel kan komen worden ze gearresteerd door de bewakers van kardinaal Richelieu, wegens illegaal duelleren. Het is dezelfde op macht beluste Richelieu die gebruik wil maken van de onervarenheid van de jonge koning Lodewijk XIII. Door de koning en zijn vrouw in diskrediet te brengen hoopt hij de koning tot aftreden te dwingen en eigenhandig de oorlog te kunnen verklaren aan Engeland.

Les Trois Mousquetaires, het is het klassieke verhaal van de Franse schrijver Alexandre Dumas. Een boek dat voor het eerst werd gepubliceerd in 1844. Het verhaal werd al vroeg in de filmgeschiedenis voor het eerste verfilmd, reeds in de tijden van de stomme film. Een van de eerste versies verscheen in 1898 met als titel Fencing Contest from the Three Musketeers. Sindsdien verschenen er meer dan 35 filmbewerkingen, de meeste in het Engels en Frans, maar ook in het Spaans en Italiaans. De beste verfilming is ongetwijfeld het tweeluik van Richard Lester, het in 1973 back to back gefilmde Three Musketeers en The Four Musketeers. Een generatie verder zal vooral bekend zijn met de matige Disney-interpretatie uit 1993 en dan is er nog de laatste versie tot op dit moment; de versie van Paul W.S. Anderson uit 2011. Dat het verhaal zich ook goed leent voor het theaterpodium liet Joop van den Ende Theaterproducties zien, met zijn sensationele en groots opgezette 3 Musketiers de musical. Toch werd het wel weer eens tijd voor een Franse versie, de eerste in 62 jaar.

Dit project ontstond toen producer Dimitri Rassam zijn wens ontvouwde aan regisseur Martin Bourboulon. Bourboulon werd gelijk weer mee teruggenomen naar zijn tienerjaren, de tijd dat zijn vader als producent verbonden aan een van de vele verfilmingen. Hij stemde toe en Rassam zette twee scriptschrijvers aan het werk. De casting begon nog voor het definitieve script klaar was. François Civil was de eerste keus voor D’Artagnan en het bleek altijd zijn droom te zijn geweest. Het verhaal van Vincent Cassel verhoudt zich tot dat van Bourboulon, want zijn vader speelde koning Lodewijk XIII in The Three Musketeers van Lester. Ook werd er gezocht naar sterke vrouwelijke personages. Voor de rol van Milady werd de mysterieuze Eva Green gevonden, een actrice die veel mensen kennen, maar die geen last heeft van overuren in de bioscoop. En iedereen kreeg zo zijn stem in het geheel. Zo vond Civil het geflirt van zijn personage iets te dwingend, en werd dat op zijn verzoek iets gemoderniseerd. Een keus die wellicht tegen het zere been is van mensen die een getrouwe verfilming verwachten van Dumas zijn werk, maar die wel werkt.

Deze film is namelijk helemaal van nu en behoorlijk ambitieus. Net als bij Lesters’ films in de jaren zeventig werd ook nu het verhaal in twee delen gesplitst en back to back opgenomen. Met een gecombineerd budget van 72 miljoen euro is het de duurste Franse productie van het jaar. Maar dan heb je ook wat. De film zit vanaf de eerste minuut boordevol avontuur en ondanks dat het verhaal bij een ieder bekend mag zijn, is de humor raak en neemt de film je mee op een rijk geproduceerde reis van twee uur. De cast is goed op elkaar ingespeeld en ondanks dat een Vincent Cassel eigenlijk wat te oud is voor zijn rol zorgt zijn natuurlijk charme ervoor dat alles op zijn plaats valt. En dan is er natuurlijk nog de productie zelf. Zo werden er 2.000 kostuums gebruikt en werden de twee films in 150 dagen op locatie achter elkaar opgenomen. Het spat allemaal van het scherm af en dient als een visitekaartje voor de prachtige monumenten van Frankrijk, niet dat ze die nodig hadden overigens. Daarnaast is het fijn dat, ondanks dat de tweede film nog voor het einde van het jaar te zien zal zijn, Bourboulon je als publiek bevredigd naar huis stuurt, maar toch ook afsluit met een heerlijke cliffhanger.

The Three Musketeers: D’Artagnan is een prachtige, avontuurlijke vertelling van het klassieke verhaal van Alexandre Dumas. Naast dat de productie van het beeld spat met prachtige beelden en kostuums valt deze versie vooral ook op door de sterke cast. Vincent Cassel is wellicht wat te oud, maar speelt de rol van de gekwelde Athos uitstekend en daarnaast is Francois Civil de frisse D’Artagnan die je mag verwachten. Naast Cassel is Eva Green ongetwijfeld de grootste naam. In deze eerste film is haar aandeel niet zo groot, maar ze is fascinerend als de femme fatale Milady en gezien de titel zien we in het vervolg ongetwijfeld meer van haar. Het was alweer ruim tien jaar geleden dat de roman van Dumas naar het witte doek werd vertaald. Het is fijn dat er na al die jaren weer een goede versie uit het land van herkomst is. Voor de ene zal het wellicht de zoveelste verfilming zijn. Een beste of definitieve versie zal het vast ook niet blijken. Vast staat wel dat de film met veel talent en liefde is gemaakt en zonder meer geslaagd genoemd mag worden. We kunnen niet wachten op het tweede deel!