Het is Italië 1992, een tijd waarin schone handen vaak allesbehalve schoon waren en ‘Tangentopoli’ een corrupt Italiaans systeem was die een goed leven beloofde aan een ieder die de regels volgde. Als Mario Chiesa, lid van de Socialistische Partij, op 17 februari 1992 wordt gearresteerd op verdenking van corruptie, blijkt dat de aanzet voor een grootschalig onderzoek naar verdere corruptie in de politiek. Deze zogenaamde Mani pulite (Italiaans voor schone handen) brengt een golf aan affaires met zich mee die grote gevolgen hebben voor de politieke elite. Italië staat op de rand van de afgrond en de invloed is in alle lagen van de bevolking merkbaar.

1992 is een politieke drama serie die werd gebaseerd op een idee van de Italiaanse acteur Stefano Accorsi. Hierin worden meerdere fictieve personages afgezet tegen een waargebeurde achtergrond. Tangentopoli is de Italiaanse term voor ‘smeergeldstad’, oftewel het corrupte politieke systeem dat in 1992 tot een einde kwam. Deze tiendelige serie 1992 is een nauwkeurige reconstructie van dit grootse schandaal dat heel Italië volledig overhoop gooide.

We volgen alles aan de hand van zes personen wiens levens verweven zijn met de gebeurtenissen die zoveel impact hadden op de hele natie. De gevolgen hadden niet alleen invloed in politiek opzicht, maar ook maatschappelijk en sociaal zorgde het onderzoek voor nogal wat opschudding. In de serie volgen we Luca Pastore, de held van het verhaal die een persoonlijk motief heeft. Hij is namelijk besmet geraakt met HIV door middel van een transfusie met geïnfecteerd bloed. Een actueel thema dat bovendien als metafoor kan dienen voor de corruptie, maar ook het verhaal van naar schatting 60.000 Italianen die eveneens besmet raakten met het virus dat door Amerikaanse farmaceutische bedrijven op de Italiaanse markt werd gedumpt, zonder enige vorm van controle.

Daarnaast volgen we onder andere Leonardo Notte, een marketing man met een duister verleden dat hem achtervolgt in de huidige gebeurtenissen. Veronica Castello is een typische golddigger die na de arrestatie van haar vorige prooi op zoek is naar een nieuw slachtoffer. Pietro Bosco is een Irak veteraan die door omstandigheden een plek verwerft in het Italiaanse parlement. Een plek die hem vreemd is en waar hij uiteindelijk een hoge prijs voor zal moeten betalen. Het is een goede zet geweest van de makers om zes hoofdpersonen te kiezen uit verschillende lagen van de bevolking, die allemaal wel op een bepaalde manier aan elkaar verbonden zijn. Het schetst een compleet beeld van de situatie in die tijd, waar zeker niet iedereen ongeschonden uit komt.

Wat de serie zo goed maakt is het treffende tijdsbeeld en het sterke acteerwerk. Het treffende tijdsbeeld is overigens niet alleen te zien in de politieke situatie van het land, maar ook te horen in de prima soundtrack met muziek uit deze periode. Chauvinistisch als we zijn is het leuk om hiertussen ook de Urban Dance Squad te horen, de Utrechtse rap/rock band die destijds ook over de landsgrenzen flinke successen behaalde. Mani pulite maakte uiteindelijk de weg vrij voor het Italië zoals wij dat nu kennen, het Italië van Silvio Berlusconi. Naar verluidt wordt er al gewerkt aan een tweetal vervolgseries, die de titels 1993 en 1994 zouden gaan dragen. Deze jaartallen hebben zeer waarschijnlijk ook genoeg te bieden om ons mee te vermaken.

Extra’s: Ondanks een drietal Blu-rays, waarbij de laatste disc ruimte laat voor wat extra’s is het op dat vlak een kale bedoening. Dit afgezien van een drietal trailers van andere releases van Lumière: Gomorra, Occupied en Blue Eyes. Wellicht had wat meer achtergrond, in de zin van een documentaire, over de politieke situatie in het land niet misstaan.

1992 is een scherp televisiedrama over de invloed van de Italiaanse politiek in een tijd die het land voor altijd veranderde. Het volgen van zes personen uit verschillende lagen van de bevolking laat duidelijk de invloed van het grote politieke schandaal uit die tijd zien. Het maakt 1992 tot een boeiende en interessante serie die wordt ondersteund door goed acteerwerk. Naar verluid zijn er al plannen voor vervolg seizoenen, met de veelzeggende titels 1993 en 1994. Hier zou onder andere de opkomst van Berlusconi centraal kunnen staan. Genoeg potentie voor een opnieuw een sterk seizoen. Het eerste smaakt namelijk zeker naar meer.

Met dank aan Lumière voor het recensie-exemplaar.