De succesvolle, maar cynische journalist Lloyd Vogel belandt tijdens de receptie van de bruiloft van zijn zus in een gevecht met zijn van hem vervreemde vader. De volgende dag vraagt zijn redacteur hem om de geliefde televisiepersoonlijkheid Fred Rogers te interviewen voor een portret over helden, dit nadat elk van de andere potentiële onderwerpen weigerde om door hem geïnterviewd te worden. Hij aanvaardt de opdracht met tegenzin en reist af naar Pittsburgh. Vogel is vastbesloten om de persoonlijkheid achter alle onschuld van Rogers bloot te stellen, maar stuit op een innemende persoonlijkheid. Al snel blijkt dat Rogers dingen in Vogel ziet waar hij zichzelf niet eens bewust van is. Langzaam maar zeker ontstaat een vriendschap die Vogels’ visie op het leven verandert.

A Beautiful Day in the Neighborhood is de nieuwe film van Marielle Heller, die in 2018 hoge ogen gooide met Can You Ever Forgive Me?, de verfilming van het verhaal van literair vervalster Lee Israel. Voor dit nieuwe project stortte ze zich opnieuw op de verfilming van een waargebeurd verhaal, al is het losjes. Niet alleen werd Lloyd Vogel gebaseerd op journalist Tom Junod ook werd de ontmoeting met Rogers aangepast voor de film. Toch is ook deze film eigenlijk weer niet echt een film voor het grote publiek. Zo is Fred Rogers in de Verenigde Staten wellicht een televisie-icoon, buiten de landsgrenzen zullen er maar weinig mensen bekend met hem zijn. Uiteraard hoeft dit een goede film niet in de weg te staan, maar het zorgt wel voor dat er wat nodige achtergrond, of in dit geval vooral ook nostalgie, mist. Dat er toch een markt is voor deze film heeft dan ook vooral te maken met het eerdere succes van Heller en de aanwezigheid van Tom Hanks.

Hanks speelt namelijk een prachtige rol als Fred Rogers. Zelfs als je bedenkt dat veel mensen in de Verenigde Staten zijn opgegroeid met zijn aanwezigheid op televisie en wij het moeten doen met deze rol van Hanks, of hooguit wat archiefmateriaal van Rogers zelf, kan je er niet omheen dat Hanks weer sterk werk aflevert. Dat terwijl hij eigenlijk voornemens was om voorlopig geen echt bestaande mensen meer te spelen. Een verjaardagsfeest en het feit dat Hanks’ zoon Colin bevriend is met Heller zorgde er echter voor dat de film toch op zijn pad kwam. Toch is de belangrijkste rol hier eigenlijk niet weggelegd voor Hanks, maar voor Matthew Rhys. Hij doet eigenlijk weinig onder voor Hanks als cynische journalist die langzaam maar zeker moet toegeven dat de ontmoetingen met Rogers wel degelijk invloed hebben op de rest van zijn leven en het zijn kijk op de wereld en vooral zijn familiebanden beïnvloedt.

De film is opgebouwd als een aflevering van Rogers zijn educatieve televisieprogramma Mister Rogers’ Neighborhood. In de overgangen tussen de scènes zien we speelgoedsteden, net als in de legendarische kindershow. Om alles nog wat authentieker over laten komen worden de scènes van Rogers in een ouderwets 4:3 beeldverhouding weergegeven. Met de vormgeving is niets mis. Toch zullen de kijkers buiten de Verenigde Staten die onbekend zijn met Rogers en zijn innemende persoon toch even moeten aftasten hoe en wat betreft zijn persoonlijkheid en welke kant de film opgaat. Even lijkt er zelfs een thriller op de loer te liggen, maar al snel komt Vogel tot de ontdekking dat Rogers ook als de camera’s stoppen met draaien de zachtaardige onschuld zelve is. Het zorgt ervoor dat Vogel een flinke spiegel krijgt voorgehouden die flinke invloed op hem heeft. Het resultaat is wellicht wat voorspelbaar maar wel een mooie ode aan de eigenschappen van Rogers, daarnaast valt het Heller te prijzen dat ze zichzelf niet verliest in een overdaad aan zoetigheid.

Extra’s: Ondanks dat de film in Nederland enkel op dvd verschijnt, is er flink wat bonusmateriaal terug te vinden op de dvd release.
· Ruim 15 minuten extra scènes (16:45) Een achttal verwijderde scènes; Heroes Must Die, You Just Had a Full Interview, Mr. Rogers’ Archives, A Trip to the Hospital, Are You Still Feeling Agitated, Did You Know About Me?, I Asked You for Two Photographs en Mitzi.
· Blooper reel (01:38) De welbekende bloopercompilatie met grappige momenten vanaf de set.
· Tom Hanks als Fred Rogers (10:29) We zien hier vooral veel Tom Hanks, zowel als zichzelf als zijn personage. En hij gaat in op de rol, het kostuum en alle andere bijkomende zaken om zijn Fred Rogers tot leven te wekken.
· De mensen die een buurt maken: The making of (15:23) Hanks, hier voornamelijk te zien als Rogers, introduceert belangrijke cast- en crewleden. Daarnaast een blik op de opnames en sets.
· Grote dromen, kleine gebouwen: de poppen en miniaturen (08:37) Zoals de titel al doet vermoeden een extra die een blik werpt op de hercreatatie van alle poppen uit ‘the Neighborhood’
· Daniël de Tijger legt uit: Oefening baart kunst (02:42) Een verkapte bloopercompilatie, maar dan vanuit een ander perspectief
· Audio Commentary: Een boeiende commentaartrack verzorgd door regisseuse Marielle Heller en Director of Photography Jody Lee Lipes. Ze behandelen niet alleen de basiszaken die je mag verwachten, maar gaan soms ook wat verder de diepte in.

A Beautiful Day in the Neighborhood is een oprecht en sterk geacteerd drama waarin kenmerkende waarden van Rogers gevierd worden. Origineel is het allemaal niet, maar flink aangedikte boodschappen, evenals een overdaad aan zoetheid en tal van clichés, worden vakkundig gemeden door Heller en haar team. Toch komt dit deels ook op het conto van Hanks, die de klasse heeft om te zorgen dat zijn Rogers nergens teveel van het goede wordt. Wel moeten we zeker ook de sterke rol van Matthew Rhys niet onderschatten. De gedaanteverwisseling die zijn Lloyd Vogel ondergaat wordt nergens ongeloofwaardig, wat zijn aandeel in het succes zeker niet minder groot maakt dan dat van Hanks. Deze som der delen maakt het dat A Beautiful Day in the Neighborhood ook voor mensen die onbekend zijn met Rogers een ijzersterk drama is geworden met het hart op juiste plaats. Fred Rogers zou trots zijn geweest.

Met dank aan Sony Pictures Home Entertainment en Weber Shandwick voor het recensie-exemplaar.