Een man en een vrouw, zielsgelukkig met elkaar, maar vol met vragen over het leven. Hun leven samen komt echter tot een einde als de man overlijdt bij een verkeersongeluk. Hij keert echter terug als spookverschijning om zijn vrouw te kunnen troosten. Maar als blijkt dat hij niet aan tijd gebonden is, en dus enkel machteloos kan toekijken naar het leven van zijn vrouw zonder hem, kan hij niet anders dan zien hoe de liefde van zijn vrouw voor hem langzaam wegglijdt en het leven aan hem voorbij trekt. Maar met welk doel is hij opgezadeld om zo machteloos toe te kijken op de wereld waar hij ooit deel van uitmaakte en zijn liefde kon delen?

Er worden gelukkig heel veel films gemaakt, want over smaak valt uiteraard niet te twisten. De één gaat liever voor bombastisch geweld om lekker twee uur vermaakt te worden, terwijl de ander verrijkt wil worden met een nieuwe bijzondere wereld die wellicht tot nieuwe inzichten leidt. En dan zijn er nog films als A Ghost Story van regisseur David Lowery die wellicht het beste te omschrijven is als een experimentele film. Een film die voor de ene kijker een slaapverwekkende zit is van een krappe negentig minuten en voor de ander misschien een hoop mysteries oproept die vragen om beantwoord te worden. Daarmee kunnen we meteen de vraag aan de lezer voorleggen: wat voor type kijker ben je in dit geval?

Als je in de eerste categorie valt dan is het zeer aan te raden om de film aan je neus voorbij te laten gaan. Laat je daarbij niet verleiden door namen als Cassey Affleck of Rooney Mara, want als je niet van een trage film houdt, dan ben je bij A Ghost Story aan het verkeerde adres. Want dat de zaken in de film van David Lowery langzaam aan je voorbij zullen trekken is een understatement. Mocht je toch de gok wagen, bereid je dan voor op shots die soms minutenlang kunnen duren zonder enige vorm van progressie. En nee, daarbij hoef je dus niet te checken of je per ongeluk de film op pauze hebt gezet,want het is voor het verhaal van A Ghost Story blijkbaar nodig om het uiterste van de toeschouwer te vragen door hem minutenlang naar een wit laken te laten kijken of een weduwe die een complete taart in haar uppie naar binnen werkt.

Mocht je nou wel openstaan voor een meer experimentele film, dan kun je waarschijnlijk meer met A Ghost Story. Dan zul je zien dat er filmische trucjes uit zijn gehaald, zoals de aangepaste beeldverhouding bijvoorbeeld of dat er hier en daar wat symboliek valt te ontwaren. Als je zo’n kijker bent, dan zul je ongetwijfeld na de aftiteling nog uren kunnen discussiëren over datgene dat je zojuist hebt gezien of over de zin van het leven. Want juist om dat aspect draait het allemaal in deze prent. Het is alleen wel op een niveau dat er aardig wat van je gevraagd wordt als kijker. Ook als dit type film helemaal je ding is. Het is dus maar goed dat de film slechts negentig minuten van je tijd vraagt.

Het is dus aan jou zelf wat voor type filmkijker je bent en of het aan te raden is om de film een kans te geven. Het is namelijk lastig een mening over een film te vormen die op twee verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Met andere woorden: wil je vermaakt worden met op zich wat diepgang dan zal de film niet verder komen dan twee sterren. Is een filosofische filmervaring echter helemaal je ding dan zul je ongetwijfeld de film belonen met een score van zeker vier sterren. Aangezien wij die keuze moeilijk voor je in kunnen vullen kiezen wij zelf veilig voor de gulde middenweg. Mag je na het zien van A Ghost Story, als je het aandurft, zelf kiezen of je er een ster afhaalt of er eentje bij aanplakt.

Extra’s: Vrij onverwacht, bij een film als deze, heeft A Ghost Story zelfs nog een fijne verzameling aan extra’s meegekregen.
• Deleted Scene/em> (05:56<) Een verwijderde scene waarbij vermeld wordt dat er geen kleurcorrectie heeft plaatsgevonden of dat het geluid juist gemixt is. • A Ghost Story and the Inevitable Passing of Time/em> (30:20) Op een spookachtige locatie verzamelt de cast en crew zich in het donker om te praten over het maken van de film.
• A Composer’s Story (04:37) Een special rondom Daniel Hart. Zeker de moeite van het kijken waard om meer inzicht in de film te krijgen.
• Audiocommentaar: Een mooi audiocommentaar tijdens de film, ingesproken door regisseur David Lowery en andere crewleden.