Bad City is een Iraans spookstadje dat vergeven is van dood en eenzaamheid. Daar maken we kennis met Arash, een Iraanse James Dean lookalike compleet met een peuk in zijn mondhoek. Door de heroïneverslaving van zijn vader Hossein moet hij zijn auto, een klassieke Ford T-Bird, afstaan aan diens dealer Saeed a.k.a. de pooier. Zaken zijn nu eenmaal zaken, zo laat Saeed hem weten. Aresh laat het er niet bij zitten en gaat naar Saeed toe. Dan ontmoet hij een meisje die in de schaduwen van de stad ronddoolt. Nietsvermoedend achtervolgt zij dorpsbewoners en daarbij laat ze soms letterlijk haar tanden zien. In het holst van de nacht slaat de vonk over tussen Aresh en het meisje.

In 2008 gaf regisseur Tomas Alfredson met de Zweedse film Låt den Rätte Komma In een creatieve draai aan het genre vampierfilm. In deze film sluit Oskar, een jongen die veel gepest wordt, vriendschap met Eli, een mooi maar eigenaardig meisje. Met A Girl Walks Home Alone at Night probeert de Iraans-Amerikaanse regisseuse Ana Lily Amirpour op haar eigen manier een draai te geven aan het genre vampierfilm. De film werd gebaseerd op een beeldroman van haar hand. Met deze film levert Amirpour haar speelfilmdebuut af, al was ze eerder al wel verantwoordelijk voor acht korte films. Haar film werd overal gepromoot als de eerste Iraanse vampier-westernfilm. Als we kijken naar de feiten is dit echter niet helemaal correct. De film is namelijk wel volledig Perzisch gesproken (de officiële taal van Iran), maar werd opgenomen in Taft (een stadje in het zuiden van Californië, Amerika). De film werd daar opgenomen omdat het niet mogelijk was om in Iran te filmen. Kortom, A Girl Walks Home Alone at Night is een Iraans-Amerikaanse vampier-westernfilm.

De combinatie van het genre vampierfilm met het genre westernfilm komt niet helemaal goed uit de verf. De film speelt zich af in Bad City, een Iraans spookstadje, waar het bijna altijd nacht lijkt te zijn. Om dit geheel kracht bij te zetten is de gehele film geschoten in zwart-wit. We zien lange shots voorbijkomen waarmee gepoogd wordt om de eenzaamheid in het stadje te benadrukken. Het zijn beeldelementen die western liefhebbers zullen waarderen. Daarbij komt ook nog de uitstekende soundtrack die onder andere bestaat uit Amerikaanse westernklanken en Iraanse rock. In Bad City achtervolgt een vrouwelijke vampier, gekleed in een soort van nonnenoutfit, nietsvermoedend dorpsbewoners. Opvallend is dat zij het vooral voorzien heeft op het gajes dat het stadje onveilig maakt. Dit is een uitgangspunt dat liefhebbers van vampierfilms zal aantrekken. Helaas zijn de scènes waarin het meisje haar tanden laat zien iets te soft. Door dit alles is de film voor western liefhebbers helaas te apart en voor liefhebbers van vampierfilms niet eng genoeg.

Amirpour baseerde veel van de personages op door haar zelf gekozen stijliconen. Zo zien we Arash Marandi in de mannelijke hoofdrol als Arash. Met zijn jeans, witte t-shirt, pilotenzonnebril en peuk in zijn mondhoek lijkt hij veel op James Dean. Ook zien we Dominic Rains als Saeed, hij heeft heel veel weg van de excentrieke Ninja van de Zuid-Afrikaanse rapgroep Die Antwoord. Het levert een vreemde verzameling van personages op. Wat het acteerwerk betreft valt vooral de vrouwelijke hoofdrolspeelster Sheila Vand op. Vand speelt de rol van het naamloze meisje, waarvan al snel blijkt dat zij een vampier is. Met haar mooie grote ogen weet zij als vampier haar slachtoffers naar zich toe te lokken en houdt zij de aandacht van de kijker goed vast.

Extra’s: Op de dvd staan geen film gerelateerde extra’s. Wel staan er vier trailers op van andere films, te weten Frank, Gluckauf, In Order of Disappearance en Ich Seh, Ich Seh (Goodnight Mommy). Een mooie toevoeging was bijvoorbeeld een interview met Amirpour geweest, waarin ze een toelichting geeft op de filmstijl en de personages.

A Girl Walks Home Alone at Night is door de combinatie van het genre vampierfilm en westernfilm een film geworden waar je van moet houden. De één zal de film al snel te apart vinden, waar de ander de film als snel niet eng genoeg zal vinden. Daarbij komt ook nog eens de vreemde verzameling van personages. Ondanks dat levert Amirpour met deze film een goed speelfilmdebuut af, waarmee ze toch verwachtingen wekt voor haar volgende speelfilm. A Girl Walks Home Alone at Night ademt namelijk een prachtige sfeer uit dankzij de mooie zwart-wit beelden en de uitstekende soundtrack.

Met dank aan September Film voor het recensie-exemplaar.