A Girl Walks Home Alone at Night

Informatie

RegieAna Lily Amirpour
Jaartal2014
Releasedatum21-05-2015
Speelduur99 minuten
DistributeurSeptember Film Distribution
CastSheila Vand, Arash Marandi, Dominic Rains en Mozhan Marnó

Bad City is een verdorven Iraans spookstadje waar de dood letterlijk de straten vult. Daar maken we kennis met Arash, een gladde maar knappe jongeman. Door de drugsverslaving van zijn vader moet hij zijn fraaie oldtimer afstaan aan een dealer, zaken zijn zaken tenslotte. Arash laat het er niet bij zitten en gaat op zoek naar de dealer. Dan ontmoet hij een meisje, die in de schaduwen van de stad stiekem nietsvermoedende dorpsbewoners achtervolgt en daarbij soms letterlijk haar tanden laat zien. Terwijl de duisternis is gevallen over de letterlijk uitgestorven straten van Bad City, slaat de vonk over tussen Arash en het meisje.

A Girl Walks Home Alone at Night wordt overal naar voren geschoven als de eerste Iraanse vampier-western film, maar dat klopt eigenlijk niet helemaal. Zo is de film wel volledig Perzisch gesproken, de officiële taal van Iran, maar werd de film opgenomen in het stadje Taft, in het zuiden van Californië. De film is gebaseerd op een beeldroman, eveneens van Ana Lily Amirpour de Iraans-Amerikaanse regisseuse van de film. Zij maakt met deze film haar speelfilmdebuut, al was ze eerder al wel verantwoordelijk voor een handvol korte films, waaronder een zogenaamde short met dezelfde titel. Maar als we de feiten even op een rij zetten hebben we dus te maken met een Amerikaanse Indie film, waarin men Perzisch spreekt en die gemaakt is door een Iraans-Amerikaanse regisseuse. Wellicht komt het dan ook allemaal wat pretentieus over, maar het is duidelijk een goede manier om de film onder de aandacht te krijgen. Of dat terecht is en, belangrijker nog, of we ook daadwerkelijk met een goede film te maken hebben blijft de vraag.

De combinatie van de genres western en vampierfilm pakt vrij goed uit en dekt de lading zeer behoorlijk. Het eerste wat opvalt bij het bekijken van de film, is het zwart-wit waarin de film is geschoten. Dit draagt sterk bij aan de sfeer in het stadje. Zo zien we veel lange bijna dromerige shots, die door cameraman Lyle Vincent zijn geschoten in een prachtig diep contrast. Al moet daarbij vermeld worden dat de scènes eigenlijk zonder uitzondering iets te lang duren. De film verzandt soms in stiltes die niks toevoegen dan leegte, wellicht een mislukte poging de eenzaamheid te benadrukken. Maar het is niet alleen in beeld dat we duidelijke hints zien naar de westernstijl. Ook in de soundtrack horen we duidelijk de spaghettiwesterns uit de jaren zestig terug. Een overigens verder erg fijne soundtrack, die volledig bestaat uit al bestaande nummers en die een fraaie mix biedt van traditionele en alternatieve muziek.

Het acteerwerk in de film gaat van goed tot degelijk, waarbij vooral hoofdrolspeelster Sheila Vand de aandacht trekt. Met haar mooie grote ogen weet zij als vampier de aandacht van de kijker net zo te trekken als zij dat van haar slachtoffers doet. De film zelf is vooral erg anders en soms ronduit vreemd, waardoor de film soms onbedoeld komisch overkomt. Het is in elk geval een nogal bonte verzameling, waarbij de stijl meer dan eens belangrijker lijkt dan de inhoud. Denk maar eens aan een vrouwelijke vampier, gekleed in een nonnen outfit, die zich verplaatst op een skateboard en zo de straten onveilig maakt. Ja of veilig houdt, het is maar net hoe je het wilt zien, want ze heeft het vooral voorzien op al het gespuis dat in het stadje rondloopt. Als we dan nog een punt van kritiek mogen uiten is dat toch eigenlijk wel dat de film ondanks haar horroringrediënten nergens echt eng of spannend weet te worden.

A Girl Walks Home at Night is een prachtig geschoten film, daarbij ondersteunt door een geweldige soundtrack. Helaas lijkt de film iets teveel te willen zijn, waarbij de film ook zeker niet geholpen wordt door de verwachtingen die de marketing oproept. Zo is de film voor western liefhebbers te vreemd en voor liefhebbers van vampierfilms niet eng genoeg. De stijl gaat teveel boven de inhoud en de film doet zichzelf daarmee gewoonweg tekort. Tel daarbij op dat de film door de Perzische taal en de lange shots in combinatie met het trage tempo vrij ontoegankelijk wordt. Wat overblijft is een film voor de liefhebber.

20 mei, 2015

Beoordeling

Eindcijfer

Trailer