In de nabije toekomst wordt het zonnestelsel getroffen door mysterieuze energiegolven die het leven op aarde bedreigen. Nadat hij ternauwernood een incident heeft overleefd wat is ontstaan door zo’n golf, krijgt ingenieur Roy McBride te horen dat de golven waarschijnlijk zijn oorsprong hebben in het Lima Project. Dit project werd 26 jaar eerder in het leven gebracht om de rand van ons zonnestelsel verder te verkennen op zoek naar intelligent leven en stond onder leiding van Roys’ vader Clifford. Als Roy verneemt dat zijn vader misschien nog leeft, besluit hij om een missie te aanvaarden om samen met een oud collega van zijn vader af te reizen naar Mars om zo te proberen de communicatie te herstellen en de waarheid te achterhalen over de tot mislukken gedoemde missie van zijn vader.

Tijdens het filmfestival van Cannes van 2016 maakte James Gray zijn plannen om Ad Astra te schrijven en regisseren openbaar. In de periode tot aan de release liet hij mondjesmaat steeds wat los van het project en vergeleek hij het verhaal van de film bijvoorbeeld met Joseph Conrads’ Heart of Darkness. Ook liet hij optekenen dat hij vastbesloten was om te zorgen voor de meest realistische weergave van de ruimtevaart ooit in een film vastgelegd. Op zich grote schoenen om te vullen, maar het tekende wel direct zijn ambities. Zeker gezien Gray tot Ad Astra geen ervaring had met het genre, maar zich wel keer op keer bewezen heeft met goed doordachte scenario’s. Anders dan de meeste moderne sciencefiction films die vooral kijken of en hoe onze wereld gered kan worden, gaat Ad Astra dieper in op de vraag of dit wel de moeite waard is. Een unieke benadering en tekenend voor het werk van Gray.

Naast Gray kent Ad Astra eigenlijk twee hoofdrolspelers; één voor en één achter de schermen. Degene voor de camera is uiteraard Brad Pitt die na een aantal wisselende films afgelopen jaar opeens liet zien dat zijn hoogtijdagen nog lang niet achter hem liggen. Sterker nog, in Ad Astra levert hij zelfs nog fraaier werk af dan in Tarantinos’ Once Upon a Time in Hollywood, dat terwijl hij voor die film met prijzen wordt overladen. Hij wordt bijgestaan door oude rotten in het vak Tommy Lee Jones, als zijn vader, en Donald Sutherland, als de oud collega van zijn vader die hem bijstaat in zijn missie. De man (letterlijk) achter de camera is onze eigen Hoyte van Hoytema, eerder ook verantwoordelijk voor het oogstrelende camerawerk van Nolans’ Interstellar en Dunkirk, en hij bewijst hier met een werkelijk fenomenale cinematografie nog maar eens dat hij één van de grote mannen is in de filmwereld vandaag de dag.

Aan het begin van Ad Astra lijkt er geen vuiltje aan de lucht met de mens. Sterker nog, we hebben ons behoorlijk ontwikkeld met een permanente vestiging op de maan en kolonies op Mars. Toch lijkt één van de missies er nu verantwoordelijk voor te zijn dat het toch misgaat. Als oorzaak wordt astronaut Clifford McBride aangewezen, de vermiste vader van Pitts’ Roy McBride, die 26 jaar geleden verdween na een missie die hem richting Neptunus bracht. Hoewel het verhaal in eerste instantie vrij dun lijkt, blijkt in het tweede deel van de film dat deze een behoorlijke filosofische inslag kent. Soms gooit Gray opeens de actieregisters open, maar dat neemt nergens de duidelijk is dat Gray de touwtjes stevig in handen heeft. Het resulteert zelfs in grote vragen als: “Wat betekent het om mens te zijn?”. Het vertaald zich in een zeer beheerste film met een uiterst interessant verhaal, dat zeker ook visueel behoorlijk indrukwekkend is.

Extra’s: Naast de film is er aardig wat bonusmateriaal aanwezig op de Blu-ray release, waarbij het audiocommentaar eigenlijk de grootste traktatie is.
· Deleted scenes (03:25) Enkele verwijderde scènes, voorzien van optioneel commentaar door James Gray.
· To the Stars (08:35) Een wat standard feature met interviews met cast en crew en scenes uit de film.
· A Man Named Roy (08:45) Een feature met vooral de focus op Pitt en zijn personage, maar daarnaast ook wat beelden over hoe de beelden zonder zwaartekracht werden bereikt.
· The Crew of the Cepheus (09:08) Een blik op de andere personages in de film, evenals de effecten van een langdurig verblijf in de ruimte.
· The Art of Ad Astra (11:15) Een blik op het prachtige productie ontwerp van de film.
· Reach for the Stars (07:21) Cast en crew spreken zich uit over ruimtereizen.
· Audio Commentary: Een informatief en breed voorzien audiocommentaar door regisseur James Gray.
· Trailers (04:59) Een tweetal promotionele trailers voor de film.

Ad Astra is een interessante kijk op het sciencefiction genre die groots overkomt door het zo klein mogelijk te houden. Het is koren op de molen van James Gray, die al meermaals bewees wel raad te weten met gewetensvragen door zijn kijker een spiegel voor te houden. Zo schetst hij een toekomstbeeld waarin ondanks alle technologische vooruitgangen, niks in het denken is veranderd. Sterker nog, we koloniseren andere gebieden om onze problemen op te lossen. In zijn visie wordt hij bijgestaan door een excellerende Pitt en van Hoytema, waarbij Pitt zich nog maar eens één van betere acteurs van zijn generatie toont in deze serieuze rol en Van Hoytema laat zien dat hij meer dan een visie op het sciencefiction genre wervelend kan vastleggen. Het maakt Ad Astra geen film is die het moet hebben van groots spektakel in de zin van actie, maar wel van een goed doordacht scenario en duidelijke visie van Gray.

Met dank aan Team Lewis en 20th Century Fox Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.