Aladdin is een schooier die door straten van Agrabah struint met zijn aapje Abu, op zoek naar voedsel en wellicht een beter leven. Jasmine is de prinses van Agrabah, maar vindt binnen de muren van het paleis niet het geluk. De twee ontmoeten elkaar op de markt, waarbij Aladdin haar uit de handen weet te redden van de paleiswachters, niet wetende dat hij met de prinses van doen heeft. Hij is tot over zijn oren verliefd op haar, maar zonder rijkdom zal hij nooit met haar kunnen trouwen. Jafar, de grootvizier van de sultan, biedt hem echter een kans op bergen van goud. Het enige dat hij hoeft te doen is de Grot der Wonderen te betreden en voor Jafar de lamp op te halen die zich diep in de grond bevindt. Aladdin grijpt zijn kans, maar wordt misleid door Jafar, waardoor hij opgesloten raakt in de grot waar geen uitweg uit mogelijk lijkt. Gelukkig heeft zijn slimme aapje Abu de lamp in handen weten te krijgen, die meer blijkt te zijn dan een gewone olielamp. Door over de lamp te wrijven komt namelijk de geest te verschijn die hem in staat stelt om drie wensen te doen. Aladdin twijfelt geen moment om zijn wensen te gebruiken om indruk te maken op Jasmine, maar hoe lang kan hij de waarheid voor haar verborgen houden dat hij van binnen nog steeds dezelfde schooier is?

Begin van dit jaar moet er bij Disney paniek zijn uitgebroken toen de eerste trailer verscheen van de live action-remake van Aladdin. Het ontvangst van de twee minuten durende trailer was niet bepaald positief. Men uitte vooral kritiek op de digitale geest uit de Wonderlamp die, laten we aardig blijven, niet heel erg overtuigend ten tonele verscheen. Als bliksemafleider werd een paar dagen later snel de eerste trailer van Frozen 2 gedropt, maar het was niet genoeg om iedereen zonder kritische blik naar de bioscoopzalen te sturen. Toch bleek de paniek achteraf voor niets en sloot het publiek de remake van de Disney klassieker uit 1992 massaal in de armen. Het resultaat: de vierde film voor Disney dit jaar die de magische grens van één miljard Dollar wist te overschrijden. Wat was hier aan de hand? Is de film echt zoveel beter dan de erbarmelijke trailer deed vermoeden? Of zijn we niet meer zo kritisch en kijken we gewoon alles wat ons wordt voorgeschoteld?

Het is zeker waar dat de trailer geen recht deed aan de film die uiteindelijk in de bioscopen belandde. De matige effecten werden in de maanden tussen de trailer en de première nog even flink opgeschroefd en dus valt er op dat vlak weinig te klagen. Toch komt deze live action-remake er niet helemaal zonder kleerscheuren vanaf, aangezien er zeker een aantal punten over blijven die slecht uit de verf komen. Maar laten we vooral eerst positief beginnen. Zo kiest regisseur Guy Ritchie er namelijk bewust voor om de zaken anders aan te pakken dan in de klassieker en dat valt te prijzen. Een slimme zet ook om het het oude verhaal niet alleen geschikt te maken voor een nieuwe publiek, maar ook voor de liefhebbers van het origineel die ongetwijfeld alle liedjes nog van voor tot achteren mee kunnen zingen, maar daarmee toch voor een paar verrassingen komen te staan. De blauwdruk van de film blijft ongewijzigd ten opzicht van het origineel, maar met wat slimme aanpassingen is de weg naar dezelfde finale toch net even anders.

Toch beklijft het allemaal een heel stuk minder dan de getekende film uit 1992 en het is lastig om de vinger precies op de zere plek te leggen. Qua casting is het allemaal prima in orde al kun je je twijfels zetten bij de casting van Nederlander Marwan Kenzari als Jafar. Ongetwijfeld een bewuste keuze van Ritchie om de grootvizier van de sultan te verjongen, maar er wordt te weinig met dat gegeven gedaan. Jafar is er niet op uit om Jasmine het hof te maken om ze sultan te kunnen worden, maar heeft een veel duisterder doel. Een doel dat wel wordt genoemd, maar de redenen waarom worden achterwege gelaten. Het is een voorbeeld voor veel scenes waarmee de film te kampen krijgt: veel stukken worden opgeworpen, maar vinden nergens hun afronding. Aladdin blijft daardoor vooral een beetje oppervlakkig. Vrolijk oppervlakkig, dat dan weer wel, maar echt een diepe indruk maakt het allemaal niet. Tevreden zal de kijker tijdens de aftiteling zeker zijn, maar waarom precies valt moeilijk onder woorden te brengen. Of zijn we inderdaad dan toch niet meer zo kritisch?

Extra’s: Geen Blu-ray release van Disney blijft zonder leuke toevoegingen en dus is ook de schijf van Aladdin voorzien van een handvol extra’s.
· Aladdin’s Video Journal: A New Fantastic Point of View (10:39) Met zijn telefoon in de hand struint acteur Mena Massoud over de set en vertelt over zijn belevenissen. Er zijn ook interviews met cast en crewleden.
· Deleted Song (02:20) Het nummer “Dessert Moon” heeft de film niet gehaald, maar is toch terug te vinden op de schijf, geïntroduceerd door composer Alan Menken.
· Guy Ritchie: A Cinematic Genie (05:28) Een blik op de werkwijze van regisseur Guy Ritchie, zijn inspiraties en hoe zijn visie is op het maken van deze live action-remake.
· A Friend Like Genie (04:31) Acteur Will Smith vertelt hoe het is om in de voetsporen te treden van acteur Robin Williams die de geest voorzag van een stem in het origineel.
· Deleted Scenes (10:44) Een zestal verwijderde scenes: Falling Petals into OJ, Jafar’s Magic Orrery, Anders’ Gift, Wrong Wishes, Silly Old Fool en Post Yam Jam Debrief.
· Music Videos (11:33) Een drietal muziekvideo’s: “Speechles” door Naomi Scott, “A Whole New World” door Zayn en Becky G en een variant op die laatste met de titel “Un Monda Ideal“.
· Bloopers (02:07) Een paar grappige momenten van de set.

Aladdin is zeker een vermakelijke live action-remake, maar zo betoverend als het origineel wordt het helaas nergens. Regisseur Guy Ritchie probeert met een paar slimme aanpassingen het verhaal te voorzien van een frisse en nieuwe impuls, maar de magie lijkt te ontbreken waardoor het geheel vooral een beetje te oppervlakkig blijft. En dat is zonde, aangezien er zichtbaar veel moeite is gestoken in het anders aanpakken van de zaken ten opzichte van het origineel. Wat nu overblijft is een aardige poging om het verhaal van de animatiefilm uit 1992 nog eens dunnetjes over te doen, die zeker beter is dan de erbarmelijke trailer in het begin van dit jaar deed vermoeden, maar echt memorabel wil het allemaal net niet worden.

Met dank aan The Walt Disney Company Benelux voor het recensie-exemplaar.