In het jaar 2120 wordt de aarde geregeerd door vijf bedrijven: Prodigy, Weyland-Yutani, Lynch, Dynamic en Threshold. In dit tijdperk bestaan er naast mensen ook cyborgs en synthetics . Maar alles verandert wanneer Prodigy een nieuwe technologische vooruitgang ontketent: hybriden . Het eerste hybride prototype, genaamd Wendy, markeert een nieuwe dageraad in de race naar onsterfelijkheid. Nadat het ruimteschip van Weyland-Yutani op Prodigy City botst, stuiten Wendy en de andere hybriden op mysterieuze levensvormen die angstaanjagender zijn dan iemand zich ooit had kunnen voorstellen.

Het kon ook eigenlijk niet uitblijven. In een tijdperk dat gedomineerd wordt door de streamingdiensten, wordt er van elke succesvolle film of filmreeks wel een televisieserie gemaakt. Kijk wat er gebeurde met Star Wars, The Karate Kid, en zo kunnen we wel even blijven doorgaan. De ene serie is beter dan de andere serie, maar in het geval van de aankondiging van een serie van Alien wekt dat de interesse wel weer. De klassieker uit 1979 werd opgevolgd door een vervolg in 1986 dat misschien nog wel beter was dan het origineel. Alien 3 en vooral Resurrection uit 1997 lieten wel een beetje te wensen over, maar alsnog waren dit acceptabele vervolgen. Het bleef tot 2012 stil, toen er een spinoff genaamd Prometheus kwam en diens vervolgen. Dit resulteerde in een sterke film, maar Alien: Covenant was niet om aan te zien. Het nog niet zo lang geleden deel Alien Romulus keerde weer terug naar het oorspronkelijke universum en was echt heel erg goed. Erg wisselvallig bleef het, maar met Rumulus in het achterhoofd keken we rijkhalzend uit naar Alien: Earth, maar Disney zou Disney niet zijn als het ook deze franchise de nek om zou gaan draaien.

Alien: Earth bestaat uit acht afleveringen met een gemiddelde speelduur van ongeveer 55 minuten per aflevering. De serie komt aardig uit de startblokken, maar laat je als kijker toch een beetje met vragen achter. De Prometheus-reeks wordt volledig genegeerd en er wordt nergens ook maar een woord meer gerept over Engineers of dat soort dingen. De Xenomorphs zijn weer een buitenaards agressief ras en ook niet langer meer een biologisch gecreëerd wapen van de zogenaamde Engineers. Dit is wel een fijne en mooie ontwikkeling, want het brengt de serie weer een stuk dichterbij waar het uiteindelijk allemaal om draait. Een groep kinderen wordt het eeuwige leven beloofd en ter dood gebracht om weer tot leven gewekt te worden als een hybride prototype. Ze zijn echt cyborgs geworden, maar met een eigen, echt menselijk bewustzijn. Dit alles aan de hand van de Disney-klassieker Peter Pan, die de kinderen te zien krijgen op een scherm als ze sterven. Uiteindelijk slaat het volledig nergens op en is het pure Disney-reclame die door de serie heen verweven zit. Soms komt het tot aan het irritante toe terug in de serie en dat is echt wel een dik minpunt.

Naarmate de serie vordert en een aantal toch echt wel wat saaie afleveringen de revu passeren, valt het enorm op dat Alien: Earth alle Alien-films probeert te overtreffen met allemaal randzaken en vooral rare gedrochten die in het lab gemaakt worden. Zo is er een soort Xenomorph-achtige vlieg die geen zuur bloed heeft, maar dit uitspuugd. Een of andere zombiegeit die eigenlijk meer in zijn kooitje iedereen raar staat aan te gapen en al dat soort rare dingen. Gelukkig komen er ook wel een aantal gave dingen langs en wordt het hier en daar nog wel redelijk spannend. De sfeer wordt versterkt doordat de makers hetzelfde trucje uithalen als dat Alien Romulus deed en dat is natuurlijk de effecten zo dicht mogelijk brengen bij dat van de eerste Alien-film. Zo worden er oude computer monitoren gebruikt, zijn beelden verstoord en de ouderwetse geluiden van computers en get geratel als er tekst op de monitoren verschijnt is weer aanwezig. Uiteraard helpt dat enorm om de serie goed te laten aansluiten op de originele film.

Alien: Earth – seizoen 1 is een redelijke serie geworden, maar er zitten nog wel de nodige problemen in de serie en het wordt hier en daar toch echt wel wat saai. Dit laatste is soms echt jammer, vooral als je de aflevering daarvoor nog met een goede spannende cliffhanger wordt achtergelaten, maar de voortzetting de cliffhanger een beetje negeert. Je kan dat afdoen als spanningsopbouw, maar het werkt toch veelal meer irritaties op. Ook doordat Disney zichzelf in de serie wil promoten met het constant aanhalen van de klassieke Peter Pan-film is ronduit belachelijk en irritant. Voor de rest is de serie wel een keertje het kijken waard. Met afleveringen die een schommelende speelduur hebben van gemiddeld een kleine 55 minuten, waarbij je bij Disney-series altijd bijna 10 minuten voor de aftiteling moet afhalen, had dit best ingekort mogen worden tot misschien een half uurtje per afleveringen door de saaie nietszggende stukken de serie uit te slopen. Uiteraard is de finale van de serie de opzet naar het nu al bevestigde tweede seizoen, maar hopelijk zullen de makers dat nieuwe seizoen wel wat spannender en beter in elkaar zetten en de freakshow met allemaal rare beesten die niets met Alien te maken hebben lekker weg te laten.