Als er een partij heroïne met een straatwaarde van 100 miljoen dollar wordt gestolen uit een politiedepot, vermoedt Interne Zaken dat de diefstal van binnenuit werd opgezet. Ze dreigen het volledige bureau te sluiten en undercoveragenten Mike Lowrey en Marcus Burnett krijgen vijf dagen de tijd om de zaak op te lossen voor de FBI de zaak van hun overneemt. Lowrey vraagt Max, een escort en informant van hem goed op te letten en uit te kijken naar nieuwe rijke klanten. Ze wordt met haar vriendin Julie ingehuurd door een voormalig agent, maar het feestje wordt onderbroken door drugsbaron Fouchet en zijn handlangers. Zij vermoorden iedereen, maar Julie weet te ontsnappen en zoekt contact met Lowrey. Voor ze het weet belandt Julie in een gedaantewisseling tussen Mike en Marcus en heeft ze Bouchet en zijn mannen achter zich aan.

Niet alleen was Bad Boys in 1995 een van de meest succesvolle actiefilms van dat jaar, ook was de film het speelfilmdebuut van regisseur Michael Bay en dat van acteurs Will Smith en Martin Lawrence, die beide tot op dat moment alleen bekend waren van tv-series, respectievelijk The Fresh Prince of Bel-Air en Martin. Ondanks dat de geruchten over een derde film zo eens in de zoveel tijd de kop op steken, blijft het interessant ook achterom te kijken. Zo is het ruim twintig jaar na dato lastig voor te stellen dat Bad Boys destijds de eerste film in de filmgeschiedenis was waarbij twee helden een donkere huidskleur hadden. Eerder zagen we wel al combinaties van een blanke held en een donkere collega, zoals in Lethal Weapon. Wat dat betreft kan de film dan ook zeker een gebrek aan originaliteit verwijten.

Toch zat dat een succes niet in de weg, aangezien het budget van 23 miljoen dollar bedroeg en deze ruim 160 miljoen dollar wist op te brengen. Natuurlijk valt de film op door een snelle, visueel overdonderende stijl. Het is iets waar regisseur Bay patent op zou krijgen in de rest van zijn carrière. Toch is het hier nog vooral een kenmerk van producerskoppel Don Simpson en Jerry Bruckheimer, die zich samen in hoog tempo wisten op te werken in Hollywood. Het is roem die Don Simpson uiteindelijk teveel werd. Hij stond bekend als feestbeest en worstelde met verschillende verslavingen, die hem begin 1996 fataal werden. Toch is de hand van deze mannen, die eerder Beverly Hills Cop en Top Gun afleverden, goed zichtbaar.

De mensen slikten hun films als zoete koek en ook een vervolg kon niet lang uitblijven. Uiteindelijk duurde het acht jaar voor de sequel de bioscoopzalen bereikte. De tweede film lijkt gemaakt te zijn volgens de ongeschreven regels van een vervolgfilm. Het verhaal wijkt amper af van dat van de eerste film en daarnaast is alles in een overtreffende trap te zien. Dit keer moeten Mike en Marcus achter een partij ecstasy aan, die vanuit Amsterdam Miami binnenkort. Waar Nederland alweer niet goed voor is! Tijdens hun operatie wordt ook Syd, de zus van Marcus, in de zaak betrokken en voorzichtigheid is geboden. Laat dat nou echter niet de sterkste kant zijn van de heren. En dus worden we geconfronteerd met een hoop gekibbel en flink wat actie en explosies. En ondanks dat ook de tweede film het financieel goed deed, werd deze gekraakt door de critici omdat de film veel te veel onnodig en overdreven geweld zou bevatten.

Dat de films onder het publiek zeer geliefd zijn blijkt nog maar eens uit het feit dat we vanaf 2020 niet een, maar zelfs twee vervolgen tegemoet schijnen te mogen zien. Of het allemaal zover komt blijft de vraag, maar tot die tijd brengt Sony Pictures van de eerste twee films een 4K Ultra HD Blu-ray versie uit. Beide films krijgen hierbij een behoorlijke upgrade, zowel op het vlak van beeld als audio. Hierbij dient opgemerkt te worden dat de tweede film zelfs mag gelden als demonstratiemateriaal, met superscherp beeld en een indrukwekkend audiospoor dat alle bombast van deze film goed dient. Ondanks dat de tweede film het meest profiteert van de upgrade, is dat allemaal net wat minder bij de eerste film. Dit is wellicht te danken aan het feit dat die acht jaar ouder is, al werden over het geheel genomen vrijwel dezelfde camera’s gebruikt. Toch is het vooral genieten geblazen van deze films, die beide nog steeds staan voor twee uur topvermaak. Natuurlijk verraadt het uiterlijk soms dat de films respectievelijk 23 en 15 jaar oud zijn, maar dankzij de nieuwe 4K-transfers spatten de films van het beeld af alsof het een nieuwe release betreft.

Extra’s: Helaas is er op de nieuwe 4K releases geen bonusmateriaal te vinden. Dit is natuurlijk zeer spijtig, zeker voor de mensen die bereid zijn hun dvd óf Blu-ray exemplaar in te ruilen. Elders wordt dit gemis opgelost door simpelweg de Blu-ray toe te voegen, maar dit gebeurt zelden tot nooit bij het uitbrengen van catalogustitels in ons kleine landje.

Bad Boys I & II 4K zijn vlot gesneden en visueel aantrekkelijke films die de tand des tijds behoorlijk goed hebben doorstaan. Ondanks dat er eerder al nieuwe Blu-ray versies verschenen aan de hand van een nieuwe 4K transfer, hebben deze 4K Ultra HD disc zeker hun meerwaarde. Hierdoor is het heerlijk om beide films weer eens opnieuw te bekijken, waarbij de ene kwam aan het begin van de filmcarrières van Michael Bay, Will Smith en Martin Lawrence en de ander eigenlijk midden in het hoogtijdagen van alle drie. De tweede film zelf is wellicht wat minder en is meer een herhaling van zetten, maar de maximale presentatie maakt hier een hoop goed, waardoor de twee films onderaan de streep weinig voor elkaar onder doen. Helaas ontbreekt ieder spoor van bonusmateriaal, wat velen toch tegen zal houden hun oude dvd of Blu-ray de deur uit te doen. Dit is een gemiste kans, want de film op 4K Ultra HD is zeker de moeite waard van het opwaarderen waard en als we alleen daar naar kijken lijkt het bijna onvermijdelijk dat de filmcollectie vroeg of later een flinke update tegemoet kan zien.

Met dank aan Sony Pictures Home Entertainment en Weber Shandwick voor het recensie-exemplaar.