Bruce Wayne leert Superman kennen, nadat deze achttien maanden geleden Metropolis vrijwel volledig verwoestte in zijn gevecht tegen General Zod. Wayne zint op wraak die gevoed wordt door Lex Luthor die op zijn beurt eveneens Superman beïnvloed en regelrecht tegen de held uit Gotham City zet. Want wat voor held is hij eigenlijk zelf? En wat voor held heeft de wereld nodig? Terwijl er een oorlog tussen Batman en Superman woedt, steekt er al snel een nieuwe dreiging de kop op die de mensheid in een nog groter gevaar zal brengen.

Als kijker zul je meteen een keuze moeten maken; ben je voor Batman of ben je voor Superman? Voor beiden kanten kiezen lijkt haast onmogelijk voor de twee totaal verschillende helden die hun oorsprong vinden in de stripboeken van DC Comics. Beiden hebben daarnaast bovendien al aardig wat verfilmingen op hun naam staan, waarvan de The Dark Knight-trilogie van regisseur Christopher Nolan de meest succesvolle was. in 2013 kwam Man of Steel uit onder regie van Zack Snyder die gemengd werd ontvangen door critici en fans. Net zoals voor die film slaan Nolan en Snyder wederom de handen in één, al is Nolan ditmaal niet verantwoordelijk voor het script van de film maar enkel als uitvoerend producent betrokken, om de strijd aan te gaan met het gigantische succes van de concurrerende studio Marvel. De grote vraag is dus: gaat hen dat met Batman v Superman: Dawn of Justice ook daadwerkelijk lukken?

Henry Cavill is terug als de man van staal en zijn alter ego Clark Kent die samen met zijn grote liefde Lois Lane, een rol van Amy Adams, alles aan lijkt te kunnen. Toch worstelen ze samen met de kritiek die de mensheid heeft op een held als Superman en hoe ze hier mee om moeten gaan. Helaas biedt de film niet genoeg tijd om deze worsteling goed uit de verf te laten komen, doordat hun verhaallijn wat valkjes wordt uitgewerkt. Ondanks het verder prima acteerspel van beiden. Tegenover hen staat Ben Affleck die we voor het eerst zijn als Bruce Wayne en zijn alter ego Batman die duidelijk worstelt met verschillende gebeurtenissen uit zijn verleden en de gigantische verwoesting die Superman heeft achtergelaten na zijn confrontatie met Zod. Affleck weet te overtuigen als een gekrente Batman, ondanks dat zijn gezicht voor het grootste gedeelte van de film bedekt is..

Naast de drie hoofdpersonen zijn er nog veel meer bekende gezichten te zien zodat vrijwel iedere scene gevuld is met een grote en bekende naam. Zo zien we wederom Laurence Fishburne als hoofdredacteur Perry White en zelfs Kevin Costner als Jonathan Kent. Daarnaast maken we kennis met namen als Holly Hunter als senator Finch, Jeremy Irons als butler Alfred en Laura Cohen (The Walking Dead) als Martha Wayne. Helaas krijgt de gigantische cast nergens echt de tijd om uit te blinken, terwijl je dat waarschijnlijk wel zou verwachten bij zo’n lijst aan supersterren. Hier bovenop worden de hoge verwachtingen die er waren van Jesse Eisenberg als slechterik Lex Luthor in ieder geval niet waargemaakt. Hij lijkt haast te graag een slechterik te willen spelen, waardoor zijn vertolking te nep en gemaakt over komt.

Als een film het niet moet hebben van zijn acteerprestaties, dan zijn de special effects vaak het hoogtepunt van de film. Dit geldt zeker voor Batman v Superman die eveneens is voorzien van 3D. Bij de openingsscène, waarbij we maar weer eens zien hoe de ouders van Bruce Wayne werden vermoord, wordt al gauw duidelijk dat de 3D-techniek zeker een meerwaarde heeft en daarmee de verwachtingen voor de rest van de film hoog zijn. Toch wordt het nooit meer zo goed gebruikt als voor deze scene en lijken sommige scenes zelfs niet altijd even scherp te zijn. De uiteindelijke strijd tussen de twee titanen wordt met veel bombarie weergegeven met 3D-effecten, maar echt veel lijkt het niet toe te voegen. Wat dat betreft had de film net zo goed in 2D kunnen zijn.

Batman v Superman: Dawn of Justice maakt zijn verwachtingen niet waar. Dit komt deels doordat de trailer al veel te veel van de film heeft weggegeven zoals de grote gevechten en helaas zelfs de plotwendingen. Ben Affleck is een lichtpuntje in de film die, ondanks zijn zware pak, meer dan goed uit de verf weet te komen, maar weet de film daarmee helaas niet te redden. Wellicht zijn we teveel verwend door de wijze waarop Marvel de zaken oppakt en daarmee grote successen weet te boeken. Warner geeft de strijdt in ieder geval niet op aangezien we hierna getrakteerd zullen worden op de eerste Justice League-film waarin de helden uit de stal van DC Comics bij elkaar zullen komen en Batman en Superman dus hulp zullen krijgen van nog meer bekende personages. Het is afwachten of het met die film wel gaat lukken om de concurrentie met The Avengers aan te gaan, maar voorlopig heeft Marvel nog weinig te vrezen.