Ben is een charmante 19-jarige jongen, maar door zijn drugsverslaving ligt hij met zichzelf overhoop. Ondanks dat hij een paar maanden clean is heeft hij nog een lange weg te gaan. Tijdens de Kerstdagen keert hij onverwachts terug uit de afkickkliniek naar zijn familie. Zijn moeder Holly is dolgelukkig en ontvangt hem met open armen. Haar liefde voor Ben is dan ook onvoorwaardelijk. Ben zijn stiefvader Neal en zijn zus Ivy bekijken de gebeurtenis met argusogen. Al snel leert Holly dat haar zoon nog steeds een gevaar is voor zichzelf en voor haar gezin. Binnen een turbulente 24 uur doet Holly er alles aan om te voorkomen dat haar gezin uiteenvalt.

Ben is Back werd geschreven en geregisseerd door Peter Hedges, eerder schreef hij de scenario’s voor What’s Eating Gilbert Grape en About a Boy. Met Ben is Back toont Hedges hoe een drugsverslaafd familielid een doorsnee gezin kan ontwrichten. We zien hoe een moeder en haar zoon in een nieuw samengesteld gezin centraal staan. Aan het begin van de film maken we direct kennis met het complete gezin. Holly is de stralend lachende, maar tevens bezorgde moeder. In de lokale kerk begeleidt ze haar kinderen bij de repetities voor de avondmis. Haar dochter Ivy, uit een eerdere relatie, zit in het kerkkoor. Lacey en Liam, haar kinderen uit haar huidige relatie, lopen rond in outfits voor een kerstspel. Samen met haar nieuwe partner Neal lijkt Holly alles op de rit te hebben. Maar dan zien we dat Holly’s zoon Ben bij het ouderlijk huis op de ramen staat te bonken. Vanwege zijn verblijf in een afkickkliniek had zijn familie hem totaal niet op de stoep verwacht.

Na enig overleg wordt besloten dat Ben 24 uur mag blijven en daarna terug moet naar de afkickkliniek. Dit nadat Holly uit voorzorg het medicijnkastje heeft leeggehaald en haar dure sieraden heeft verstopt. Wat volgt is een film die op veilig speelt en die juist hierdoor niet de juiste snaar weet te raken. Zo verspreidt het nieuws van de terugkeer van Ben zich uiteraard als een lopend vuurtje. Waarna al snel wordt ingebroken bij het gezin en hun geliefde hond wordt meegenomen. Het blijkt dat Ben nog wat openstaande rekeningen heeft. Ben, gaat samen met Holly, op zoek naar het huisdier. Zijn moeder heeft namelijk gezworen haar zoon de komende 24 uur geen seconde alleen te laten. Het laat zich raden dat juist op de meest cruciale momenten zij haar zoon toch uit het oog verliest. De scène die nog het meest naar de keel grijpt speelt zich af op een kerkhof. In een opwelling van pure woede, wanhoop en verdriet sleurt Holly haar zoon hier mee naartoe en stelt hem de vraag ‘Vooruit, zeg me waar je begraven wil worden’.

Vanwege zijn drugsverslaving heeft Ben de vorige Kerstdagen behoorlijk weten te verstoren. Met zijn komst raakt het gezin waar hij deel van uitmaakt dan ook volledig balans. De makers hebben dit gevoel goed weten weer te geven, door dit te benadrukken met bewegelijk camerawerk. Dit is een groot pluspunt van Ben is Back, een film die op een pijnlijke manier zou kunnen tonen wat de verslaving van het ene familielid doet met het andere familielid. Helaas zien we dit te weinig terug. Zo vertelt Ben aan zijn moeder waar hij was en wat hij deed tijdens zijn verslaafde dagen. Zij wordt hier fysiek ziek van en geeft over. Netjes buiten beeld. Maar juist als dit explicieter in beeld was gebracht, was de schok harder aangekomen. Dit zorgt er mede voor dat Lucas Hedges, die Ben speelt, en Julia Roberts, die Holly speelt, niet volledig alles uit hun rol kunnen halen. Nu is Holly vooral een naïeve moeder, die door Roberts op de automatische piloot wordt neergezet. En Ben is een onbetrouwbare (ex-)verslaafde, die door Hedges met een wezenloze blik wordt neergezet. Erg jammer, want van met name Roberts weten we dat ze meer in haar mars heeft.

Extra’s: Op de Blu-ray uitgave van Ben is Back staat helaas geen bonusmateriaal.

Ben is Back is een film die toont hoe een drugsverslaafd familielid een doorsnee gezin kan ontwrichten. Helaas speelt de film vooral op veilig en slaat deze juist hierdoor de plank mis. Daarnaast was het beter geweest als bepaalde dingen explicieter in beeld waren gebracht. De boodschap, wat de verslaving van het ene familielid doet met het andere familielid, was dan nog schokkender aangekomen. Pluspunt van de film is het bewegelijke camerawerk, dat de onbalans waarin het gezin terechtkomt weergeeft. Alles bij elkaar genomen is Ben is Back vooral een film die heel erg binnen de lijntjes kleurt. En dat is jammer, want er had duidelijk meer in gezeten.

Met dank aan The Searchers i.s.m. Triple P Entertainment voor het recensie-exemplaar.