Californië, 2049. De wereld is veranderd. De digitale wereld is grotendeels verloren gegaan door een black-out. De Tyrell Corporation is in handen gekomen van Niander Wallace die een nieuwe generatie replicants heeft gecreëerd. Op de oude generaties wordt nog steeds jacht gemaakt door de zogenaamde Blade Runners. Een van deze nieuwe Blade Runners is detective K., die op het spoor komt van een lang verborgen geheim dat de samenleving in chaos zou kunnen storten. Zijn ontdekking leidt tot een zoektocht naar Rick Deckard, een voormalig Blade Runner die al dertig jaar wordt vermist.

Voor dit late vervolg op Blade Runner werd het verhaal dertig jaar na de gebeurtenissen uit de eerste film gesitueerd. Om de film gestalte te geven wordt hoog ingezet. Zo bevat de cast naast de terugkerende Harrison Ford namen als Ryan Gosling, Jared Leto, Robin Wright en Sylvia Hoeks. Maar ook de crew bevat namen die de ambitie van dit project nog maar eens onderstrepen. Zo is de reeds dertien maal voor een Academy Award genomineerde Roger Deakins cameraman van dienst, is regisseur van de eerste film Ridley Scott dit keer uitvoerend producent en staat Denis Villeneuve aan het roer. Villeneuve brak aan het begin van dit decennium definitief door met Incendies en wist vervolgens keer op keer te verrassen met goed doordachte films die uitblonken in de uitvoering, waarbij hij zeker bewees zijn eigen plan te trekken. Zo wist hij met Prisoners een groot publiek te bereiken, maar was psychologische thriller Enemy zeker niet geschikt voor iedereen. Toch was het vooral de vraag of dit vervolg niet teveel zou verklaren wat in Blade Runner juist in het midden bleef en die film zo sterk maakte.

Daarnaast is het nog maar de vraag of een laat vervolg wel op kan boksen tegen de verwachtingen. De film uit 1982 werd ten tijde van de release op z’n zachtst gezegd gemengd ontvangen, maar kreeg al snel een cultstatus en bleek van grote invloed op latere sciencefictionfilms. Dat de film zo populair is en mensen bezighoudt wordt nog maar eens onderstreept met maar liefst zes verschillende versies. Niet alleen liefhebbers van de film bleven erover bezig, ook regisseur Ridley Scott die pas 25 jaar na de versie die destijds in de bioscoop was te zien zijn Final Cut afleverde. We kunnen dan ook gerust stellen dat iedereen behoorlijk sceptisch was bij het horen van de plannen voor een vervolg. Dit mede ingegeven door het feit dat Scott de laatste jaren niet bepaald zijn beste films aflevert. Toen kwam eind 2014 het bericht dat Scott niet zou terugkeren als regisseur. Daarentegen Ford wel, een acteur die ook niet bepaald in goede staat is de laatste jaren. Echter, toen kwam Star Wars: The Force Awakens uit, waarin Ford bewees het vak nog zeker niet verleerd te zijn en werd Villeneuve bevestigd voor de regie. De wereld zag er plots heel anders uit. Zou het dan toch?

Nou, het zal zeker! We kunnen gerust stellen dat Blade Runner 2049 zonder meer tot één van de beste films uit 2017 behoort. Wellicht zelfs de beste is, maar in ieder geval de mooiste. Natuurlijk is alles op papier perfect, maar dat alles zo tot zijn recht komt en, wat nog knapper is, eer doet aan de tot een klassieker uitgegroeide Blade Runner is een klein wonder te noemen. Veel hiervan is te danken aan Villeneuve, die het voor elkaar heeft gekregen om alles wat er op papier zo goed uitziet ook daadwerkelijk tot de limiet te drijven om zo alles tot het maximale te kunnen benutten en ieder tandwieltje in het geheel eer te geven van zijn werk. Voor de continuïteit is het goed om te zien dat Hampton Fancher ook hier het verhaal heeft geschreven, dit ondanks dat zijn samenwerking met Scott destijds niet optimaal was. Fancher is sinds Blade Runner weinig productief geweest, maar levert hier meer dan degelijk werk af om de wereld die hij mede-creëerde verder uit te bouwen. Het is knap om te zien hoe de film met regelmaat dingen uit de eerste film voorbij laat komen, zonder dat het overkomt als een maniertje. Alles heeft zijn functie.

Ondanks dat de film op werkelijk alle vlakken perfect scoort zijn er namelijk ook wat uitschieters. Eén daarvan is Roger Deakins, de man die zorgt voor de oogstrelende beelden. Waar Jordan Cronenweth bij Blade Runner nog beschikte over ‘wapens’ als nacht, regen en rook om te kunnen verhullen dat het budget niet toeliet alles maximaal te tonen, is Blade Runner 2049 een film waarbij alle registers worden opengetrokken op visueel vlak. De overvolle, kille en vooral donkere wereld maakt geregeld plaats voor een prachtige gekleurde wereld, waarbij optimaal gebruik wordt gemaakt van de huidige maatstaven qua beeldkwaliteit. Maar ook de acteurs doen een flinke duit in het zakje. Zo was Gosling zelden beter en doet hij ons Ford zelfs vergeten, dit tot aan het moment dat deze zelf te zien is in de laatste acte. Het is een fijn weerzien dat absoluut niet het gevreesde afbreuk doet aan zijn klassiek geworden personage Deckard. Ook Jared Leto doet ons zijn kapotgesneden optreden in Suicide Squad vergeten met een relatief kort optreden als de mysterieuze Niander Wallace, een manipulatieve maker van replicants. Toch is één van de grootste verrassingen onze eigen Sylvia Hoeks. Ze is niet alleen geloofwaardig als replicant, ook zien we haar flink in actie. Het lijkt erop dat ze met deze rol heeft getekend voor een definitieve doorbraak in Hollywood.

Blade Runner 2049 is een visueel meesterwerk! De film scoort niet alleen als vervolg op het klassiek geworden Blade Runner, maar ook als een op zichzelf staande film; een film van nu die staat als een huis. Zo wordt het verhaal op een fraaie manier verder uitgebouwd, waarbij de film genoeg stof biedt om over na te denken. Extra knap hierbij is dat dit geen afbreuk doet aan de mysteries van zijn voorganger. Maar ook cameraman Roger Deakins lijkt met deze visueel verbluffende film opnieuw een gooi te doen naar zijn langverwachte Oscar en we zien acteerwerk van de bovenste plank. Een vervolg op Blade Runner; voor wie deze film niet zag lijkt het een verschrikkelijk slecht plan. Denis Villeneuve weet echter alle ingrediënten te smeden tot een heerlijke film die werkelijk alle verwachtingen overtreft. Het lijkt erop dat alles van zijn hand in goud verandert, zonder grenzen. Vast staat dat Blade Runner 2049 aan het einde van het jaar in heel veel jaarlijstjes opgenomen zal worden. Het is de kleine geste die je als recensent kan doen, anderen zullen hun hoed voor deze film afnemen.