Bridget is ondertussen 43 jaar en worstelt nog steeds dagelijks met het leven, zeker sinds de breuk met Mark Darcy, de liefde van haar leven. Het leven sleept zich voort en ze stort zich volledig op haar werk als producer als haar liefdesleven plotseling een nieuwe impuls krijgt. Ze ontmoet de woest aantrekkelijke Amerikaanse Jack, die eigenlijk alles is wat Mark niet is. Ze date met zowel Mark als Jack en ze bloeit helemaal op als ze ontdekt dat ze zwanger is. Een ontdekking die haar leven en welzijn flink in de war schopt, zeker aangezien ze niet met zekerheid kan zeggen wie de trotse vader is.

Bridget Jones is het kindje van schrijfster Helen Fielding. Zij begon halverwege de jaren 90 columns te schrijven Jones in de krant The Independent. Verscholen achter het pseudoniem Bridget Jones voelde ze zich vrij om los te gaan over het kommer en kwel van een alleenstaande vrouw in de dertig. Door het succes van de columns besloot Helen Fielding uiteindelijk een boek te schrijven over Bridget Jones, Bridget Jones’s Diary. Na het succes van twee boeken werden ook de gelijknamige boekverfilmingen, met in de hoofdrollen Renée Zellweger, Colin Firth en Hugh Grant, een groot succes.

Met het verschijnen van het derde boek Bridget Jones: Mad About the Boy ontstonden al snel geruchten rond een nieuwe film. Het script voor deze film werd echter gebaseerd op de columns die Fielding schreef in 2005 en niet op het derde boek. Zellweger en Firth gaven direct te kennen dat ze wel oren hadden om hun rol te herhalen, maar toen het script onder de maat bleek haakte Hugh Grant al snel af. Toch kwam de productie in een stroomversnelling nadat Emma Thompson werd gevraagd voor een rewrite van het script en de regisseuse van de eerste film, Sharon Maguire, werd vastgelegd voor de regie.

Het gejammer over kilo’s is verleden tijd, Bridget heeft eindelijk haar ideale gewicht bereikt, maar natuurlijk is haar leven nog geen lang en gelukkig einde beschoren. De film gaat in elk geval vol energie van start, waarbij dramatische bankscènes zoals we die kennen van Bridget ook dit keer niet ontbreken. Het geblèr van All by Myself maakt echter al snel plaats voor Jump around van House of Pain. Daarna belandt Bridget voor haar verjaardagsweekend met collega Miranda (Sarah Solemani) op een op Glastonbury lijkend festival vol fun, modder en fantastische scènes. Hier ontmoet ze op hilarische wijze Jack (Patrick Dempsey). De eerste anderhalf uur van de film is een aaneensluiting van lachen, gieren en brullen.

Lekker als vanouds dus, zoals we van Bridget gewend zijn. We zien wat nieuwe gezichten, maar natuurlijk ook haar oude vertrouwde vriendenclubje. Alles met een moderne en hedendaagse twist, zelfs een oude bekende duikt nog even op wat zorgt voor een briljante scène. De discussies over bezoekjes van Zellweger aan de plastische chirurg ten spijt, zij is nog steeds de ideale actrice voor deze rol. Sterker nog, er is niemand anders denkbaar. Ook heeft zij goed tegenspel. Zo is de interactie tussen Miranda en Bridget geweldig, wat zorgt voor hilarische momenten in de nieuws-studio waar Bridget werkt en voegt Emma Thompson met haar rol als gynaecoloog een flinke dosis droge humor toe.

Bridget Jones’s Diary is een fantastische film die niet onderdoet voor de eerste twee films, waarbij de lachspieren flink getraind worden! Toch zal het einde van de film het publiek verdeeld achterlaten, het laatste half uur is namelijk tamelijk voorspelbaar. Toch overheerst het enthousiasme van de terugkeer van Bridget Jones, want dit tweede vervolg is niet alleen een flinke stap vooruit na Bridget Jones: The Edge of Reason maar ook gewoonweg een hilarische en vooral goede film!

Met dank aan gastredactrice Maartje Brommersma.