Op Cybertron staan de Autobots op het punt om de Transformer-burgeroorlog te verliezen aan de kwaadaardige Decepticons. Optimus Prime, de leider van de Autobots, stuurt de jonge verkenner B-127 naar aarde om een basis op te zetten waar de Autobots zich kunnen hergroeperen. Aangekomen op aarde verstoort B-127 onbedoeld een trainingsoefening van Sector 7, een overheidsinstantie die buitenaardse activiteiten op aarde controleert. Luitenant Jack Burnes vermoedt een vijandige indringer en valt aan. Voor hij vernietigd wordt neemt B-127 de vorm aan van een Volkswagen-Kever en belandt hij op de sloop. Een Kever waar de getraumatiseerde tiener Charlie Watson haar oog op laat vallen. Ze komt in contact met B-127 en geeft hem de naam Bumblebee. Maar dan activeert Charlie ongemerkt een signaal bij Bumblebee dat wordt opgepikt door de Decepticons. Zij zetten vervolgens koers zetten richting aarde om te voorkomen dat Optimus Prime zijn basis op aarde kan vestigen.

Sinds 1984 zijn de Transformers immens populair. Het speelgoed vloog over de toonbank, de strips waren niet aan te slepen en de tekenfilm-serie werd goed bekeken. Echter, met het opgroeien van die generatie leken de Transformers in de jaren negentig een stille dood te sterven. Dat veranderde toen Michael Bay de franchise in 2007 met veel bombast naar het witte doek vertaalde. Er was veel kritiek, maar de films bleken financieel zeer succesvol en het was het startschot van meer films. Na een matige The Last Knight moest het roer om. Voor een frisse wind werd er gekozen voor een spin-off die draait om de komische en veelal schattige Autobot Bumblebee. Ook draagt Michael Bay voor het eerst het stokje door aan een ander betreft de regie. Deze ligt nu in handen van Travis Knight, die eerder indruk maakte met de animatiefilm Kubo and the Two Strings af. Toch was het nog maar de vraag of dat genoeg was om de Transformers-franchise weer een opleving te bezorgen.

Een van de meest gehoorde punten van kritiek op de Transformers-films van Michael Bay was dat de robots in een gevecht amper uit elkaar te houden waren. Voor Bumblebee ging men terug naar de basis en we kunnen niet anders concluderen dat zowel de Autobots als de Decepticons er werkelijk fantastisch uitzien. Bumblebee is zeer herkenbaar en getransformeerd naar robot zie je de auto onderdelen duidelijk hangen. Het zijn dit soort zaken die bij de fans direct zorgen voor herkenning. Een ander punt van kritiek op de eerdere film was de speelduur. Waar de films van Bay stuk voor stuk ruim boven de twee uur klokten, hebben de makers de speelduur hier onder de twee uur gehouden. Het maakt dat de vaart er goed in zit en de film nergens inkakt. Zelfs verhaaltechnisch is alles prima uitgewerkt en dat zorgt ervoor dat we eindelijk een Transformers-film krijgen voorgeschoteld die dicht bij het bronmateriaal blijft.

Wat de film ook helpt is de lekkere jaren 80-vibe, die nog eens versterkt wordt door een soundtrack met fijne klassiekers uit die tijd. Het is wellicht wat uitgekauwd, maar werkt bijzonder goed. Wel is de humor soms wat flauw, waarbij er overduidelijk ook gemikt wordt op een wat jonger publiek, en zien we soms wat stereotypen voorbij trekken op het scherm. Toch is de film zonder meer geslaagd te noemen. Zo is er zeker sprake van een frisse wind, al is het maar omdat Bumblebee toch wat kleinschaliger is van opzet dan wat we eerder zagen in de films van Michael Bay. Het pakt allemaal bijzonder goed uit en alles blijkt de opmaat naar een fantastisch uitgewerkt eindgevecht dat dubbel en dwars Transformers waardig is en waarbij nog maar eens blijkt dat Knight wel degelijk de juiste man op de juiste plek is geweest voor deze film. Dat de gehele nasleep vervolgens iets te lang wordt voortgezet vergeven we hem dan ook maar voor het gemak.

Extra’s: Mede door de toevoeging van de Blu-ray uitgave aan deze release is er het nodige aan bonusmateriaal te vinden op deze combi-verpakking.
· Bringing Bumblebee to the Big Screen (47:17) Een indrukwekkende vijfdelige feature met een overvloed aan beelden van achter de schermen, maar ook veel informatie over de ontwikkeling van de film.
– The Story of Bumblebee (03:54) Cast en crew bespreken de reboot waarin Bumblebee en zijn relatie met Charlie centraal staat.
– The Stars Align (07:04) Een blik op hoe het casten van Hailee Steinfeld and John Cena de film versterkte.
– Bumblebee Goes Back to G1 (10:02) Een mooie feature over hoe men voor deze film back to basic ging betreffende het design van de Transformers, dit zonder teveel af te wijken van de films van Michael Bay.
– Back to the Beetle (06:20) Een blik op hoe Bumblebee in deze film te zien is, maar ook op zijn historie in de strips en televisieserie.
– California Cruisin’ Down Memory Lane (19:57) Een blik op het productiedesign, dat teruggrijpt op de jaren 80.
· Sector 7 Archive (10:09) Een tweedelige extra. In Agent Burns: Welcome to Sector 7 verwelkomt John Cenas’ personage de nieuwer rekruten. In Sector 7 Adventures: The Battle at Half Dome zien we vervolgens een comic tot leven komen.
· Deleted and Extended Scenes (19:05) Een negental verwijderde of verlengde scènes; Original Opening, Drive to Karate Class, Birthday Present, Car Wash and Beetle Breakdown, Charlie Drops Off Mona and Conan, Decepticons Inspect the Armory, Drive to Cliff, Sector 7 en Appliance War.
· Outtakes (09:32) Een feature in het verlengde van de verwijderde scènes, met een vijftal scènes;  Burns Meets Bee, War Room, There’s a Door in My Way, Charlie in Trash en Saved the World.
· Bee Vision: The Transformers Robots of Cybertron (03:56) De openingsscène van de film wordt stopgezet om duidelijk te laten zien welke Transformers meedoen in deze oorlogsscène.

Bumblebee 4K blijft dicht bij het bronmateriaal en is een Transformers-film zoals Michael Bay hem nooit wist te maken. De film weet aan de hand van Travis Knight fris en fruitig voor de dag te komen door het verleden van de franchise te omarmen. Zo is het een sterke zet gebleken om de film te situeren in 1987. Het zorgt niet alleen voor een fijn tijdsbeeld, maar ook de begeleidende soundtrack heeft zeker zijn uitwerking. Wat ook erg belangrijk is gebleken, zijn de robots zelf. Meer dan we eerder zagen in de films van Michael Bay zijn ze gedetailleerd en, belangrijker nog, je kan eindelijk herkennen om welke Autobot of Decepticon het gaat. Bumblebee weet een brug te leggen tussen de generatie fans van weleer en de jeugd van nu. Met een speelduur die voor het eerst onder de twee uur ligt blijft het tempo onverminderd hoog en is Bumblebee een Transformers-film zoals we die graag in 2007 al hadden gezien; heerlijke hersenloze actie voorzien van prachtige computeranimatie!

Met dank aan Triple P Entertainment en Universal Picture Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.