CIA-agent Avery Graves wordt door terroristen gechanteerd. Haar echtgenoot is op een gewelddadige wijze ontvoerd en om hem terug te zien zal ze haar eigen land moeten verraden. Zonder echte aanknopingspunten gaat ze op zoek naar ‘Canary Black’ een topgeheim bestand van haar eigen overheid met chantagemateriaal van alle kopstukken in de regering. Ten einde raad wendt ze zich tot haar contacten in de onderwereld om te vinden waar de ontvoerders naar op zoek zijn. Al zoekende blijkt ‘Canary Black’ echter digitaal virus dat volledige landen kan lamleggen en zodoende een wereldwijde cyberoorlog kan ontketenen. Avery zet alles op alles in de dodelijke strijd om de wereldvrede en haar partner in veiligheid te brengen.

Kate Beckinsale is een Brits actrice en model die eigenlijk vooral bekend is van haar hoofdrol in de Underworld-films. Toch heeft ze ook al meermaals laten zien ook het serieuzere werk goed aan te kunnen. Daar hoeft ze bij Canary Black echter geen beroep op te doen. Geregisseerd door Pierre Morel is de film een haast logisch nieuw hoofdstuk na films van zijn hand als Taken, The Gunman en Peppermint. Ook zijn nieuwe wapenfeit is een actiefilm met een simpel plotje dat vooral dient om de ene na de andere actiescène over het scherm te strooien. Het verveelt allemaal geen minuut, maar eigenlijk komt dat vooral omdat je gewoonweg geen tijd krijgt om ergens over na te denken.

Nadat Morel eerder al Jennifer Garner de hoofdrol gunde als actiester in Peppermint, is het dit keer de beurt aan Kate Beckinsale. En zij is bepaald geen onbekende in het genre, al richtte zij zich de laatste twee jaar weer op wat serieuzer werk. Op zich niet zo gek, want Beckinsale is ondertussen de 50 gepasseerd, maar wie een blik op haar werpt zou daar bij een schatting in de verste verte niet bij in de buurt komen. Ze heeft dan ook een superstrak voorkomen en met ondertussen flink wat ervaring in actiefilms weet ze wel raad met de fysiek veeleisende rol in Canary Black. Met haar Britse accent en prettige voorkomen is Beckinsale dan ook het grootste pluspunt aan de film, want verder heeft allemaal verdomd weinig om het lijf.

Het verhaal spitst zich toe op een groep terroristen die het via Beckinsales’ personage hebben voorzien op een lijst met chantagemateriaal. Uiteraard gefabriceerd door de eigen regering, want zo zijn ze tenslotte. Ook is er maar weer eens een lekker pakkende naam aan deze ‘top secret’ lijst gegeven. Waarom de keuze is gevallen op Beckinsale haar personage is een raadsel, maar feit is wel dat zij alles op alles moet zetten om haar man te redden. En natuurlijk is die man niet wie hij zegt dat hij is. Een acteur als Rupert Friend is weliswaar geen a-list acteur, maar wel eentje die in een film als deze voor meer gecast wordt dan simpelweg de man van. En natuurlijk betreft het chantagemateriaal werkelijk iedereen aan top van een regering, tot in de hoogste regionen. Het is allemaal zo ongeloofwaardig en voorspelbaar als wat, maar wel een verdomd leuke kapstok voor een vermakelijke spionagethriller.

Canary Black is een energieke actiefilm met een voorspelbaar en nergens vernieuwend plotje die verder volledig rust op de ranke schouders van Beckinsale. Het is bijna knap hoe Pierre Morel het voor elkaar krijgt om een absolute b-film met behulp van een grote Hollywoodster op te krikken tot heerlijk hersenloos vermaak. Wat dat betreft begint Beckinsale een beetje de vrouwelijke tegenhanger te worden van Liam Neeson. We weten namelijk dat zij qua acteren beter kan en meer in haar mars heeft, maar het lijkt er gewoon op dat ze ergens heel erg geniet van een tweede acteursleven als actiester. Voor Canary Black geldt in elk geval dat de film het -ondanks een verblijf in de Nederlandse bioscopen- goed zal doen op de streamingdiensten, zeker bij mensen die hun lat niet al te hoog hebben liggen.

Met dank aan The Searchers voor de screenerlink.