In het sterrenstelsel, ver van onze aarde verwijderd, woedt een galactische oorlog tussen de Kree en de Skrulls. Vers, die worstelt met de krachten die ze in zich heeft, vecht als lid van de Starforce aan de zijde van de Kree en wordt met haar team op een missie gestuurd om een informant op te sporen die hen kan helpen aan de locatie van de Skrulls. De missie loopt echter uit op een ramp en Vers beland samen met een paar Skrulls op aarde. Samen met de hulp van een jonge Nick Fury gaat ze op zoek naar de Skrulls, maar dat is niet de enige strijd die ze zal moeten voeren. De beelden die in haar nachtmerries voorbij flitsen lijken afkomstig te zijn van de aarde en dus zou dit tevens de plek kunnen zijn om antwoorden te krijgen over haar verleden waar ze zich niks meer van kan herinneren. Lukt het Vers om de Skrulls op tijd op te sporen voor ze de aarde in gevaar brengen en kan ze achterhalen waar ze werkelijk vandaan komt om zo haar krachten onder controle te krijgen?

We hebben er ruim tien jaar op moeten wachten, maar eindelijk staat er een vrouwelijke superheld centraal in een film in het Marvel Cinematic Universe. Waren de heldinnen die Carol Danvers, alias Captain Marvel, alias Vers, voorgingen slechts bijfiguren in films waarin enkel mannen de hoofdrol speelden, ditmaal ligt de focus volledig op een held van het vrouwelijk geslacht. Dat de film enigszins tot stand is gekomen door de toenemende druk van het (vrouwelijke) publiek en uiteraard het succes van Wonder Woman doen we voor nu maar even af als bijzaak, want het is fijn om te zien dat Marvel eindelijk verder kijkt dan superhelden met spierballen, vlotte praatjes en toffe gadgets. Maar is Captain Marvel wel de film geworden die een nieuwe tijd in kan luiden voor meer vrouwelijke superhelden?

Marvel Studios heeft enkel een film rondom het personage Black Widow, het karakter van actrice Scarlett Johansson, aangekondigd voor de toekomst en zal waarschijnlijk vooral eerst afwachten of een vrouwelijke superheld goed in de smaak zal vallen bij het publiek alvorens het nog meer, vrouwelijke, plannen uit de doeken zal doen. Er hangt dus veel af van het succes van Captain Marvel al zal de film ongetwijfeld veel publiek weten te trekken. Niet in de laatste plaats omdat de film natuurlijk een fijne opwarmer is voor het aanstaande Avengers: Endgame waarin ze een belangrijke rol zal vervullen. Is Captain Marvel echter inderdaad alleen een fijn zoethoudertje tot eind april of heeft de film met Brie Larson in de hoofdrol wel degelijk iets te bieden?

Captain Marvel is zeker een degelijke film uit het steeds verder uitdijende Marvel Cinematic Universe, maar komt er niet zonder kleerscheuren van af. De film heeft een paar fijne momenten voor de liefhebber in petto om zeker als vermakelijk bestempeld te worden, maar er zijn helaas ook aardig wat punten te benoemen die niet helemaal goed uit de verf weten te komen. Actiescènes ogen bijvoorbeeld vaak te rommelig door slecht camerawerk en teveel knip-en-plak-gestuntel in de montagekamer en ook de keuze om bepaalde nummers uit de jaren ’90, de tijd waarin de film zich afspeelt, te plakken onder bepaalde scenes pakt vaak slechter uit dan dat het echt wat toevoegt. Er wordt ogenschijnlijk gepoogd om hetzelfde gevoel op te weken zoals bij de Guardians of the Galaxy-films, maar het talent voor de juiste keuze van de nummers zoals James Gunn dat zo goed wist te doen ontbreekt.

Waar Captain Marvel wel in weet te slagen is het wiel opnieuw uit te vinden voor wat betreft het vertellen van een oorsprongsverhaal. Ditmaal heeft de held zijn volledige krachten al in het begin en dus wordt er vooral gezocht naar wie Captain Marvel nou diep van binnen werkelijk is. Het is een verfrissende invalshoek, al kan de film het niet laten om tegen het einde toe toch een paar geplaveide paden te bewandelen die makkelijk vermeden hadden kunnen worden. Met wat meer lef had Captain Marvel zeker een bijzondere toevoeging van het Marvel Cinematic Universe kunnen zijn, maar door het nemen van te weinig risico blijft er nu niet meer over dan een vermakelijke film die het toch zal moeten doen met de titel van fijn zoethoudertje tot Avengers: Endgame de bioscopen in dendert.

Captain Marvel weet de eerste vrouwelijk superheld in het MCU zeker een fijne introductie te geven, maar door het gebrek aan lef ontstijgt de film nergens de middelmaat. Daar is op zich weinig mis mee, meer films in het MCU kwamen daar mee weg, maar toch verwacht je meer van een superheld die zo belangrijk zal gaan zijn voor de toekomst van de franchise. Captain Marvel is daarmee een film geworden die absoluut weet te vermaken, niet in de minste plaatst door de jaren ’90 setting, een fantastische Samuel L. Jackson en poes Goose, maar met wat meer lef om eens wat anders te doen in de steeds verder uitdijende franchise, zeker een stuk beter uit de verf had kunnen komen.