Kat Victoria wordt door haar baasje ruw op straat gedumpt en tussen het afval achtergelaten. Ze komt terecht in een groep straatkatten die haar verhalen vertellen over het zijn van een Jellicle-kat en daarvoor uitgekozen worden het hoogst haalbare is in het leven van een straatkat. Victoria staat aan de rand van een bijzondere avond waarop ze een hele rits aan kleurrijke en veelzijdige katten ontmoet die allen in de race zijn om die avond uitgekozen te worden voor Jellicle-kat. Victoria gaat op in het bijzondere leven op straat waar ze tot dan toe nog geen weet van had en ontdekt dat het zijn van een kat het mooiste is dat je als dier kan overkomen. Toch schuilt er ook gevaar in de straten van Londen als de magische kat Macavity ten tonele verschijnt en alle kanshebbers voor die avond stuk voor stuk laat verdwijnen. Kan Victoria het tij keren en de katten verenigen om alsnog de avond tot een succes te maken?

Zoals de vaste bezoeker van Filmdomein inmiddels van ons gewend is, begint iedere recensie van ons steevast met een synopsis over de betreffende film of serie. Superhandig, vinden we zelf, want dan weet je als lezer meteen of het verhaal van de film je aanspreekt. Toch was nou juist die eerste alinea ditmaal bijzonder lastig om op het digitale papier te krijgen. Want waar gaat Cats nou eigenlijk over? Wat is de rode draad? Is die er überhaupt wel? En naar welke finale zingen de katten ons eigenlijk toe? Musical-liefhebbers weten dat Cats niet bekend staat om zijn coherente verhaal, maar vooral een muzikaal spektakel is met strakke gechoreografeerde dansmoves. Hartstikke leuk voor op het podium, maar wat blijft er van die beleving over op het witte doek? Bijzonder weinig, zo veel is wel duidelijk na het zien van wellicht de grootste flop van 2019.

Cats is niet de eerste musical die zijn weg naar het witte doek weet te vinden en gelukkig hebben tal van voorbeelden bewezen dat een versie op film wel degelijk goed uit de verf kan komen. Wie herinnert zich tenslotte niet het sterk staaltje musical Les Misérables uit 2012 van regisseur Tom Hooper (The King’s Speech). Laat nou toevallig diezelfde Tom Hopper achter het roer staan van Cats die in vele opzichte het tegenovergestelde is van zijn vorige musical-adaptatie. Cats werd bij zijn premiere met de grond gelijk gemaakt en het is niet moeilijk om te zien waar de pijnpunten liggen in deze verfilming van de beroemde musical. Cats is gewoon een bijzonder vreemde en bovenal slechte film geworden die anno 2020 eigenlijk gewoon niet meer gemaakt mag worden.

Dat er aan het verhaal van Cats geen touw aan vast te knoppen is moeten we Hopper vergeven, want zoals al eerder genoemd heeft ook de musical totaal geen rode draad. Toch was het wellicht slimmer geweest om toch wat meer aanpassingen door te voeren zodat er wel degelijk wat meer verhaal te bespeuren valt. Nu is het echt letterlijk een paar losse clips achter elkaar geplakt die toevallig een paar overeenkomsten met elkaar hebben. Dat valt op het podium natuurlijk nog te verbloemen met zang en dans die live wordt uitgevoerd, maar die magie gaat in de film natuurlijk verloren. Hooper doet nog zijn best om die magie te vervangen voor een hoop CGI-geweld dat dan weer niet kan op een podium, maar maakt daarmee de zaken eigenlijk alleen maar erger. Alle goede bedoelingen en grote namen in de cast ten spijt is Cats een film geworden die we eigenlijk liever niet hadden gezien.

Extra’s: De schijf staat, voor een film die niet bijzonder veel indruk aan de bosoffice wist te maken, toch tot de nok toe gevuld met extra’s. Alleen blijkt wel dat de extra’s allen niet van bijzondere lange speelduur zijn.
· 9 Lives: The Cast of Cats (07:40) Alle castleden staan centraal en de inspanning die er kwamen kijken om de personages tot leven te wekken.
· Making Macavity (05:18) Taylor Swift praat over haar bijdrage aan de film.
· Signing Live (02:20) Het live zingen op de set wordt verder belicht en besproken.
· A Director’s Journey (01:31) Een feature over de regisseur en zijn kennismaking met de musical.
· Making Music (04:37) Een grappig gesprek tussen Andrew Loyd Webber en Taylor Swift.
· The Art of Dance (04:54) Een blik op de choreografie.
· Scalling Up (04:16) De grootste uitdaging van de film: production design.
· A Little Magic (03:06) Een blik op de eerste digitale effecten, de reden waarom Hooper de film gemaakt probeerde te krijgen.
· The Dancers (13:03) De grootste dansers van de film, waaronder hoofdrolspeelster Francesca Hayward worden allen apart belicht. De specials zijn per danser te bekijken.
· Cat School (02:43) De acteurs worden gevolgd tijdens hun training om een kat te spelen.
· Audiocommentaar: Een allesomvattende commentaartrack ingesproken door regisseur Tom Hooper.

Cats is het schoolvoorbeeld dat niet iedere musical zich laat vertalen naar film. Cats is een aaneenschakeling van losse flodders waarin totaal geen verhaal te bespeuren valt. Nou goldt dat ook al voor de gelijknamige musical waar de film op gebaseerd is, maar die kwam daar nog mee weg door het live ten gehore brengen van de zang in combinatie met een strakke choreografie. Dat gebeurt uiteraard niet live in de film van regisseur Tom Hooper die te trouw blijft aan zijn bronmateriaal en daardoor een bijzonder slecht stukje cinema aflevert. Hij doet nog een poging om de magie over te brengen door de acteurs te voorzien van een katachtig jasje, maar het eindresultaat is zo verontrustend en niet overtuigend om te zien dat het eerder schaadt dan baat. Cats schrijft zeker filmgeschiedenis, maar niet op de manier waarop de makers het voor ogen moeten hebben gehad.

Met dank aan Day One MPM en Universal Pictures Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.