Todd Hewitt woont in Prentisstown, een nederzetting op een door mensen gekoloniseerde planeet genaamd de Nieuwe Wereld. De planeet wordt bevolkt door enkel mannen nadat alle vrouwen stierven in de oorlog tegen de Spackle, de inheemse humanoïde bevolking van de Nieuwe Wereld. Ook liet zij een virus achter, waardoor de overlevende mannen alle gedachten van anderen horen. Dit wordt de Ruis genoemd, een stroom van kleurrijke beelden, woorden en geluiden die om je hoofd cirkelen. Het maakt dat de mannen geen geheimen hebben. Als Todd aan het werk is, stort een ruimteschip neer die ver van zijn thuisplaneet een noodlanding moet maken. Todd heeft nog nooit in zijn leven een vrouw gezien, maar dat verandert als hij Viola in het bos vindt, de enige overlevende van de crash, en besluit om de vreemdeling te beschermen.

Chaos Walking is een dystopische actiefilm uit handen van Doug Liman, de regisseur die eerder al hoge ogen gooide met films als The Bourne Identity, Edge of Tomorrow en American Made. De film baseert zich op The Knife of Never Letting Go, het eerste deel van de Chaos Walking-romans van Patrick Ness. De eerste plannen voor een verfilming stammen al van 2011, toen Charlie Kaufman een concept schreef. Sindsdien onderging het script een flink aantal rewrites, wat nog maar eens aangeeft hoe moeilijk het is om het verhaal goed te schermen. Uiteindelijk werd Ness zelf ingehuurd om zijn eigen boek te bewerken. Om nog maar eens extra te onderstrepen dat de stof zich niet zomaar liet vangen in een film, werd de oorspronkelijke releasedatum van 1 maart 2019 flink verschoven na slechte testvertoningen.

Nu is het op zich niet gek dat er reshoots of aanvullende opnames worden ingepland bij een dergelijke grote film, maar door de volle agenda’s van hoofdpersonen Tom Holland en Daisy Ridley vonden de reshoots pas in april 2019 plaats. Ook was regisseur Liman zelf niet beschikbaar en liet hij de opnames over aan Fede Álvarez. Het zorgde bij elkaar voor een extra kostenpost voor 15 miljoen dollar. Niet bepaald een lekker uitgangspunt. Gelukkig kan de film wel rekenen op een getalenteerde cast. Tom Holland, bekend als Spider-Man uit het Marvel Cinematic Universe, mag opnieuw aantonen dat hij een film weet te dragen en Daisy Ridley mag laten zien dat zij meer in zich heeft dan te zwaaien met haar lightsaber in de meest recente Star Wars-trilogie. Naast de twee jonge talenten zien we een kleine handvol ervaren krachten; de Mexicaan Demián Bichir, de Brit David Oyelowo en de Deen Mads Mikkelsen. Op papier klinkt het allemaal veelbelovend en het is dan ook jammer dat het daar ook bij blijft.

De film doet zijn titel namelijk op een nogal vervelende manier eer aan, er komt nogal veel op de kijker af. Door het virus wat heerst in de wereld krijgt je als kijker niet alleen het dialoog mee tussen de personages, maar ook hun daarbij horende gedachten. Beide dus hardop. en dat continu. Mits goed uitgewerkt kan dit misschien interessant zijn, maar de uitvoering is hier eerder irritant dan interessant. Zeker omdat de Ruis ook nog visueel het een en ander met zich meebrengt, ben je als kijker al snel het spoor bijster. Gelukkig wordt het verderop in de film allemaal wat beter te volgen, maar echt uitnodigend is het allemaal niet. Wat ook niet helpt is dat het verhaal maar niet op gang lijkt te komen en de personages weinig diepgang mee krijgen, waardoor de cast van naam niet goed genoeg benut wordt. Als eerste film in een mogelijke trilogie zou in een later stadium alles wellicht op zijn plaats kunnen vallen, maar op zichzelf biedt deze film te weinig om op eigen benen te staan, laat staan dat je als kijker staat te trappelen om meer.

Chaos Walking heeft genoeg potentieel, maar doet zijn titel eer aan door een slechte uitvoering. Aan de cast ligt het allemaal niet direct, al lijkt geen van de topacteurs zich echt lekker op zijn plaats te voelen in deze matige boekverfilming. Een acteur als Mads Mikkelsen heeft al vaak laten zien dat hij het beste kon halen uit een bijrol, maar hier lijkt hij ook in het duister te tasten. Dit ligt vooral aan het script, vooral lijkt te dienen als introductieverhaal, maar verzuimt om een goede fundering neer te leggen om op voort te borduren. Wat we nu voorgeschoteld krijgen is eigenlijk weinig meer dan twee personages die van a naar b moeten reizen en daarbij achtervolgd worden, oftewel; niks vernieuwends. Het wel aanwezige originele element is daarbij dusdanig slecht uitgewerkt dat het resulteert in een chaotische en gemakkelijk over te slaan rommeltje. Over mogelijke verdere verfilmingen van de boekfranchise willen we na deze flop niet eens nadenken.