Charlie is een Aboriginal die maar moeilijk om kan gaan met de regels en wetten die opgelegd worden door de blanke overheid. Keer op keer loopt hij tegen een politieke muur op die hij maar niet kan begrijpen. Op een dag is het voor Charlie genoeg en vertrekt hij richting het oerwoud om weer een traditioneel leven te kunnen leiden zonder wetten en regels. Maar al snel ontdekt Charlie dat het leven niet meer zo makkelijk is als vroeger en dat het steeds moeilijker wordt om je te verzetten tegen de vooruitgang.

De Nederlandse regisseur Rolf de Heer is in eigen land misschien niet de bekendste naam in de filmindustrie, maar dat geldt zeker niet voor de wereld buiten ons kikkerlandje. In Australië maakte hij al eerder twee succesvolle films over de Aboriginals met The Tracker uit 2002 en Ten Canoes uit 2006 en in 2013 was het wederom zover met Charlie’s Country. Toch duurde het nog twee jaar voor de film eindelijk hier in de winkelschappen kwam te liggen. En dat is zonde, want met Charlie’s Country levert de in Heemskerk geboren regisseur een sterk staaltje film maken af.

In Charlie’s Country draait het allemaal om de oude Charlie die maar niet zijn draai lijkt te kunnen vinden in wat ooit zijn thuisland was. Keer op keer loopt hij tegen de onbegrijpelijke wetten en regels aan die de blanke overheid hem en zijn soortgenoten heeft opgelegd. Een schrijnende kwestie die in Australië helaas nog steeds pijnlijk actueel is. Want hoe wrang is het dat de originele bewoners van Australië zich steeds meer en meer vreemdelingen beginnen te voelen op eigen grond? Een vraag die bij Charlie dan ook meerdere keren rijst, maar helaas onbeantwoord moet blijven. De Heer kiest er echter voor om de nadruk niet teveel op de kwestie an sich te leggen, maar vooral op Charlie en zijn persoonlijke problemen die hij tijdens zijn leven tegenkomt. En juist die aanpak zorgt ervoor dat de boodschap nog harder aankomt bij de kijker.

Een film die draait om één enkel persoon valt of staat bij een begenadigde hoofdrolspeler die de rol overtuigend op de kijker weet over te brengen. Gelukkig kende De Heer acteur David Gulpilil nog van zijn vorige film over de Aboriginals (The Tracker) en zag in hem dan ook de ideale persoon om Charlie gestalte te kunnen geven. Een gouden greep, want Gulpilil overtuigt en is meer dan sterk als de Aboriginal die maar niks van de moderne wereld lijkt te begrijpen. Hij speelt de rol zelfs zo overtuigend dat je soms het gevoel hebt eerder naar een documentaire dan naar een speelfilm zit te kijken. Een groter compliment kunnen we de 62-jarige acteur haast niet geven.

Extra’s: Helaas moet de dvd het zonder noemenswaardige extra’s doen. Verder dan een trailer van de film en andere producties komt de schijf niet. Vanzelfsprekend een gemis voor mensen die wellicht gehoopt hadden op een making of of een andere kijk op de problematiek van de Aboriginals. Maar gelukkig is de film alleen sterk genoeg om een aankoop zeker te rechtvaardigen.

Charlie’s Country is een film met een boodschap zonder deze boodschap te expliciet in beeld te brengen. In plaats daarvan kiest de Nederlandse regisseur Rolf de Heer er voor om zich enkel en alleen op Charlie te richten en daarmee de problematiek van de Aboriginal gemeenschap bloot te leggen. Een gouden keuze, want in de handen van acteur David Gulpilil komt Charlie levensecht tot leven en waardoor de boodschap nog harder binnenkomt bij de kijker. Charlie’s Country is een ondergewaardeerd juweeltje dat het meer dan verdient om door een groot publiek bekeken te worden.

Met dank aan Film Inc voor het recensie-exemplaar.