Op college ontmoet Cherry studiegenote Emily, het is liefde op het eerste gezicht. Ondanks dat de twee hevig verliefd zijn, besluit Emily in Montreal te gaan studeren. Cherry is er kapot van en meldt zich aan bij het leger om aan zijn liefdesverdriet te ontsnappen. Net voordat hij op het punt staat te vertrekken voor de basistraining, komt Emily tot inkeer en ziet ze in dat de twee voor elkaar bedoeld zijn. Ze trouwen nog voordat Cherry wordt uitgezonden. Tijdens zijn tweejarige dienst wordt Cherry geconfronteerd met de nodige gruwelijkheden. Bij zijn thuiskomt is hij een ander mens geworden en lijdt hij aan PTSS. Hij begint medicatie te gebruiken om zijn paniek- en angstaanvallen het hoofd te bieden. Tot Emily’s frustratie begint hij de medicatie te misbruiken, waarna zij zijn medicatie inneemt om met haar eigen frustraties om te gaan. De twee raken verslaafd en maken schulden om hun verslaving te bekostigen. Om deze af te betalen beslist Cherry om banken te overvallen.

Cherry is gebaseerd op het gelijknamige boek van Nico Walker, die in het boek schreef over zijn drugs- en oorlogservaringen in de gevangenis na zijn veroordeling in 2011. Na een biedingsoorlog met Warner Bros. telde productiemaatschappij AGBO van Anthony en Joe Russo, die net als Walker uit Cleveland komen, maar liefst 1 miljoen dollar neer om de filmrechten te bemachtigen. In maart 2019 werd bekend gemaakt dat de hoofdrol in Cherry zou worden vertolkt door Tom Holland, met wie de broers Russo eerder al hadden samengewerkt aan een drietal films uit het Marvel Cinematic Universe. Toen in oktober van datzelfde jaar de opnames van start gingen, werd ook bekend gemaakt dat de cast werd uitgebreid met Ciara Bravo, Jack Reynor en Michael Gandolfini. De titel is volgens de credits van de film overigens een verwijzing naar de naam van het hoofdpersonage al wordt deze in de film verder nergens genoemd.

Wat vooral opvalt aan Cherry is dat de film werkelijk alle kanten uitvliegt en vooral blijk geeft van een overschot aan ambities bij de broers Russo. Zo is de film opgedeeld in diverse hoofdstukken, als ware een boek. Ze lijken hiermee de duidelijk de intentie te hebben een soort van levensepos neer te zetten, iets waar ze maar deels in slagen. Het verhaal is weliswaar gebaseerd op een waargebeurd verhaal, maar als je de film bekijkt valt dit soms moeilijk te geloven. Daarnaast zijn de dialogen niet altijd even interessant en overtuigend. Ook beslaat de film een periode van bijna 20 jaar, waarbij het jeugdige voorkomen van Holland en ook Bravo niet altijd helpt. En dan zijn er nog de nodige technische foefjes. Zo zijn er verschillende beeldratios, wordt de vierde wand meermaals doorbroken waarbij Holland zich rechtstreeks tot de kijker richt, is de film voorzien van een voice-over en zien we soms ook zwart-wit beelden voorbij komen. Het is allemaal een beetje veel, ogenschijnlijk willekeurig en eigenlijk beklijft het geheel gewoonweg niet genoeg.

Ondanks dat Holland en Bravo misschien niet geloofwaardig zijn om de gehele periode van bijna 20 jaar in te vullen, laten ze zich qua acteerwerk wel van hun beste kant zien. Vooral Holland doet een flinke duit in het zakje met een sterk optreden waarin hij vooral op emotioneel vlak meer kans krijgt om te schitteren dan als de bekende webslingeraar. Toch valt er daarnaast ook echt genoeg te genieten aan de film. Zo zijn er de nodige leuke kleine details waar te nemen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de banknamen als Shitty Bank en naambordjes als Whomever. Voor de kenners zal de militaire training daarnaast herinneringen oproepen aan de bootcamp scenes uit Stanley Kubricks’ Full Metal Jacket. Dat je vervolgens bij de oorlogscènes geen moment het gevoel hebt dat de beelden ook daadwerkelijk in oorlogsgebied geschoten zijn is dan weer een jammerlijk vervolg. En zo worden positieve punten teveel afgewisseld met negatieve punten. Het maakt van Cherry niet de film waarop we gehoopt hadden bij een nieuwe film van de makers van Avengers: Infinity War en Endgame.

Cherry is een te lange en weinig bevredigende film uit de koker van de gebroeders Russo. Zij hebben Tom Holland meegetrokken uit hun Marvel-avonturen en het moet gezegd worden dat hij zich hier van zijn beste kant laat zien. Wel beslaat de film een dusdanig lange periode, dat hij hier met zijn babyface niet altijd even overtuigend overkomt. Al ligt dit niet zozeer aan zijn presteren. Het verhaal zelf lijkt soms wel een verknipt sprookje, maar worstelt duidelijk met een juiste balans tussen het serieuzere werk en de luchtigere elementen. Onderaan de streep zijn er zeker dingen om van te genieten, maar anderzijds ook genoeg dingen die duidelijk beter hadden gekund. Je zal er niet direct de regisseurs van het tweedelige hoogtepunt van het MCU achter vermoeden. Daarvoor wordt er gewoonweg teveel in de film gepropt. Zo had de film zeker een half uur korter gemogen en loopt de film soms over van technische foefjes die hierdoor eigenlijk vooral een willekeur lijken te hebben waar geen touw aan vast te knopen valt. Kort; we hadden hier zeker meer van verwacht, en dan niet het meer wat we krijgen, maar meer kwaliteit.