In het naoorlogse Polen krijgt de muzikale duizendpoot Wiktor de taak om in het land op zoek te gaan naar jonge artiesten die de Poolse folklore weer in ere kunnen herstellen. Tijdens een open auditieronde valt zijn oog op de beeldschone Zula en raakt hij op slag verliefd. Ook Zula voelt zich al snel tot Wiktor aangetrokken, maar hun bloeiende romance kent vele tegenslagen in een verscheurd land dat gebukt gaat onder de druk van zowel het Oosten als het Westen. Wiktor en Zula verliezen elkaar meerdere malen uit het oog, maar het lot brengt de twee toch iedere keer weer samen. De vraag is alleen hoe lang ze nog voor hun liefde moeten en zullen vechten als de belangen steeds groter worden en ze moeten vechten voor een onmogelijke liefde in onmogelijke tijden.

Iedere filmliefhebber heeft een keer voor hetzelfde dilemma gestaan: Waarom vind ik de film zo goed die ik zojuist heb gezien, maar waarom kan ik niet precies de vinger er op leggen waarom dat zo is? Het Poolse Cold War is typisch zo’n titel die je verbouwereerd achterlaat tijdens de aftiteling, waarbij je aan de ene kant diep onder de indruk zult zijn, maar het antwoord op de waarom-vraag nog even door je hoofd zal rondspoken op zoek naar het juiste antwoord. Als je deze al zult vinden uiteraard. Eén ding is in ieder geval duidelijk: Cold War is een zeer bijzonder stukje cinema. Daar zal iedereen het zonder twijfel al snel mee eens zijn.

Het was dit jaar flink stuivertje wisselen tussen de genomineerden voor de Oscar voor Beste Buitenlandse film. Alle vijf de titels maakte een behoorlijke indruk, waarbij het veelgeprezen Roma uiteindelijk, niet geheel onverwacht, er met de hoofdprijs vandoor ging. De film van Alfonso Cuarón zat het Poolse Cold War bij meer filmprijzen in de weg, maar gelukkig viel de film wel in de prijzen tijdens het filmfestival van Cannes. Dat het Franse filmfestival geen hoge pet op heeft van Netflix (de distribiteur van Roma) laten we even links liggen als mogelijk reden dat Cold War daar dus wel wist te scoren, want daarmee zouden we Cold War behoorlijk te kort kunnen doen.

Cold War wordt vooral geprezen om zijn prachtige cinematografie en dat is niet voor niks. In prachtig zwart-wit wordt het Polen ten tijden van de Koude Oorlog in beeld gebracht, waarbij ook het beeldformaat is terug geschroefd naar de klassieke 4:3 verhouding. Het draagt allemaal bij aan de sfeer die de film zijn volle speelduur aan de kijker op magische wijze weet over te brengen. De heersende stilte over de onmogelijke liefde tussen Wiktor en Zula werkt haast bedwelmend en maakt daarmee diepe indruk. Als je je laat meevoeren op de prachtige reis van regisseur Pawel Pawlikowski uiteraard die in de onmogelijke liefde tussen de muzikant en zijn muze wellicht een mooie metafoor heeft gevonden voor het, door oorlog, verscheurde Polen waarmee de film meer in zich lijkt te hebben dan een standaard verhaal over twee geliefden die het geluk maar niet kunnen vinden.

Extra’s: De uitgave op Blu-ray van Cold War gaat gepaard met twee zeer fraaie extra’s.
• Making of Cold War (13:00) In deze special van een klein kwartier vertelt regisseur Pawlikowski waarom hij deze film wilde maken en laat hij vooral zien hoe hij dat deed. Fijne en zeer informatie special!
• Cold War: een analyse (17:00) Dat de film voor sommige maar moeilijk te doorgronden is maakt deze analyse door een Franse recensent duidelijk. Een aanrader om te kijken voor wie ook verbouwereerd achterbleef tijdens de aftiteling.

Cold War is visueel oogstrelend en ontvouwt op prachtige wijze een verhaal over een onmogelijke liefde. De cinematografie werkt haast betoverend en maakt van het Poolse Cold War (Zimna wojna) een film die nog lang in het hoofd van de kijker zal ronddwalen. Regisseur Pawel Pawlikowski toont een hoop, maar tegelijkertijd ook bijzonder weinig waarmee de film soms lastig te doorgronden is, maar daarmee niet minder dan indrukwekkend is te noemen. Roma mag er misschien met de meeste prijzen vandoor zijn gegaan, eigenlijk is Cold War als runner-up tijdens het afgelopen award-seizoen stiekem de betere film.

Met dank aan Cinéart Nederland voor het recensie-exemplaar.